İnternet sayesinde dünya bir köye dönüştüğünden beri ebeveynlik de kendi içinde kollara ayrılan ve bu kolların her birine isimler takılan bir bilim dalına döndü… Büyük şehirde büyüyen, kendi çocuğu olmadan önce başka çocukların nasıl doğduğunu, beslendiğini, büyütüldüğünü görmeyen, bunları ilk defa kendi çocuğuyla deneyimleyen ebeveynler güruhu olarak biz nasıl anne-babalar olacağımızı çoğunlukla kitaplardan öğrenmeye çalıştık…

Ferberci yöntemle çocuklarımızı ağlatarak uyku eğitimi vermeyi reddedip doğal ebeveynlikte karar kıldık. Çocuklarımızı ilk doğduklarında vücudumuza sarılı kumaşlarda taşıdık, iki sene emzirdik, beraber uyuduk. Maria Montessori’yi, Rudolf Steiner’i, Emilio Reggia'yı okuduk ve eğitimin aslında nasıl olması gerektiğine dair işin uzmanlarından daha fazla kafa yorduk… Biz yaptığımız işi çok ciddiye aldık ve yıprandık çoğunlukla. İşte bu yüzden ilk çocuklarında ebeveynlik konusunda master yapmış kadar okuyan, öğrenen zamane anneleri ikinci çocukları olduğunda bu saydığım çocuk merkezli sistemleri bir kenara bırakıp Fransız usulü anneliğe döndüler… Bu hafta “French Parents Don’t Give In”- (Fransız Ebeveynler Teslim Olmazlar) adında bir kitap okudum. Pamela Druckerman adındaki İngiliz yazarın Fransa’da yaşadığı süre içinde Fransız ebeveynlerine dair gözlemlerinden oluşuyor.

Genel olarak çocuğu sıkboğaz etmemeyi, annenin kendi rahatından çok fazla ödün vermemesini, çocuğun bağımsızlığı teşvik etmeyi merkeze alan Fransız ebeveynliğine dair maddelerden bazıları şunlar:

Çocuğunuz için kendinize bakmalısınız!

1. Kendinden emin bir ‘hayır’ işe yarar: Bir asker gibi katı disiplinle hareket etmek değil ama sakin ve kendinden emin şekilde çocuğa yetkinin kimde olduğunu göstermek gereklidir. Ağzınızdan çıkana önce kendiniz inanmalısınız. Bağırmak, telaşlanmak ve uzun uzadıya açıklamalar yapmak yok, nazik olun ve gücün sizin elinizde olduğunu unutmayın.

2. Çocuklar kendi kendilerini eğlendirebilmelidir: Bir çocuğun kendi kendine yetebilmesi ve her an tüm ilgiyi üzerinde toplamaya çalışmaması önemlidir. Annesi bir şeyle meşgulken kendi kendine oyun oynayabilmelidir çocuk, yoksa her seferinde ağlama krizi, tepinme ya da bağırmalarına katlanmak zorunda kalırsınız. Onu sevdiğinizi bilsin ama sadece onunla ilgilenemeyeceğinizi de!

3. Bir an durmak: Fransızların “La Pause” dedikleri “bir an durmak” anlamına gelen bir davranışları var. Örnek olarak bir bebek yatağında uyurken mızırdanmaya, ağlamaya başlarsa hemen koşarak yanına gitmek yerine bir durup bekliyor ve bebeğe zaman tanıyorlar. Uyku arasında mızırdanan bebeğe hemen koşup onu yatağından alırsanız uyku döngüleri arasında geçiş yapmayı kendi kendine öğrenemeyeceğini; “bir an” durup bekleyebilirseniz belki de kendi kendine uyumaya devam edeceği mantığı üzerine kurulu bir davranış modeli.

Çocuğunuzu mutlu etmeye çalışmayın!

4. Yetişkin zamanı da önemli: Ebeveyn olmanız, başka hiçbir şey olamayacağınız anlamına gelmez. Fransız anne-babalar verecekleri öğütleri geliştirmek ve doğru kelimeleri seçip bunu çocuklarına anlatabilmek için alıştırma yaparlar. Aile zamanı dinamik ve keyiflidir ama yetişkin zamanı da önemlidir ve çocukların buna saygı duymasını sağlamak benmerkezci birer despot olmak yerine onları anlayışlı insanlar olarak büyütmenin ilk adımıdır.

5. Sabır ve düzen olmazsa olmaz: Çocuklara her istediklerine sahip olamayacaklarını öğretmek çok önemli. Sırasını beklemeyi, diyalogları bölmekten çekinmeyi, verildiği zaman şekerlemelerin tadını çıkarmayı ve belirli bir yemek yeme düzenine uymayı öğrenmeliler.

6. Bağımsızlık iyi bir şeydir: Fransız ebeveynler çocuklarını bağımsız olmaları için teşvik ederler. Çocuk parklarında çocuklarının peşinde koşturmaz, ayakkabısını kendi giyebilen bir çocuğa yardım etmek için eğilmez, yaşıtlarıyla tartışan çocuklara hemen karışmaz, çocukları 18 yaşını doldurana kadar koruyucu bir balonun içinde tutulmazlar.

7. Özel yemek yok: Çocuklar, ailesi ne yiyor ise onu yemelidir. Çorbasını, bezelyesini ve her türlü sebze yemeğini tüketen çocuklar daha sağlıklı ve daha az kaprisli büyürler. Üstelik yemek seçmeyen bir çocuk, ebeveynin ekstra zaman ve efor harcamaması için de ideal.

8. Çocuklarınıza çok yüklenmeyin: Fransız ebeveynler bir kurstan diğerine çocuklarını sıkboğaz etmez, bunun yerine birlikte daha çok vakit geçirmeye özen gösterirler, çünkü aile bireylerinin birbirlerine ayırdıkları zaman çok önemlidir ve hep öyle kalacaktır.

Not: Bir kütüphane dolusu ebeveynlik kitabı okuduktan sonra sonunda sadece çocuğu değil anneyi de düşünen bir felsefeye rastlamış olmaktan ben pek memnun kaldım açıkçası… "Bana ne elin Fransızından" demeden önce bir durup düşünün…

Damla Çeliktaban

Vücudun doğum mucizesi!

Arizonalı fotoğrafçı Jade Beall'ın ilginç projesi...

48

Jade Beall, Ocak ayında yayımlanacak olan "Mükemmel Vücut Projesi" isimli kitabıyla yeni doğum yapmış kadınları fotoğrafladı.

Bu proje sayesinde doğum sonrası vücutlarında deformasyon oluşan kadınların kendileriyle gurur duymasını amaçlayan Beall, projeyi duyurmak için gönüllü destekçilerin bağışlarıyla 35 bin dolar topladı.

"Çatlağımız, yara izlerimiz olsa da, cildimiz eskisi gibi sıkı olmasa da, vücutlarımız hayat verdi ve bebeklerimizin o güzel bedenlerine ev sahipliği yaptı. Güzellik bundan daha fazla nasıl gösterilebilir ki?"

Bu fotoğraflar "Güzel Vücut" adlı kitap projesi için çekildi. Fotoğraflara poz verenlerin hepsi anne ya da anne adayı. Çekime katılan kadınlar, fotoğraf çekiminde ve sonrasında kendilerini harika hissettiklerini belirtiyorlar.

Fotoğrafçının kendisi de bir anne olarak öz değerini unutup sonra hatırladığını söylüyor. Jade Beall hissettiği bu muazzam kuvveti başka annelerle bu şekilde paylaşarak onlara da kendi varlıklarının nedenini hatırlatmak istemiş.

Bu yöntemin de kadınların doğal vücut güzelliğini tekrar kazanmalarına güçlü bir aracı olduğunu belirtiyor. Annelerin doğal vücutlarını, olduğu gibi fotoğraflayan Jade Beall, medyada önümüze dayatılan model imajlarının dünya kadın popülasyonunun %93′üne hitap etmediğini söylüyor.

Jade Beall bu çalışmasını daha çok medyada dayatılan kadın ve onun vücut imajına ithafen yaptı. Bu annelik, yaşlılık, kanser, ölü doğum, düşük, kilo alımı, kilo verimi, algı bozukluğu yaşayan annelerin hikayeleriyle zenginleşmiş bir çalışma.