İlişkilerde yakın bağlar, çocuklarımız için olduğu gibi biz ebeveynler için de gereklidir. Çocuğumuzla aramızdaki ilişki güçlü olduğunda aynı zamanda da sevgi doludur - yani verdiğimiz kadar karşılık görürüz. İşte bu, ebeveynlik süreci boyunca verdiğimiz çabanın ve uğraşların karşılığıdır. Bu bağ aynı zamanda çocuklarımızın kurallarımıza kendi istekleriyle uymalarının tek sebebidir. Ebeveynlerine güçlü bir şekilde bağlı olan çocuklar, iş birliğine açık olurlar. Kendileri için en iyinin ne olduğunu bildiğimize güvenir, daima yanlarında olduğumuzu bilirler. Ancak hepimiz insanız. An gelir, elimizden gelen tek şey çocuğumuzun yalnızca temel ihtiyaçlarını karşılamak olur. Ebeveynlik dünyadaki en zor iştir; tüm gün başka bir işte çalıştıktan sonra elimizde kalan boş zamanlarda yapabildiğimiz bir iş. Çocuklarımızla aramızdaki güçlü bağın kopmasını engellemenin tek yolu, günlük ilişki alışkanlıkları edinmektir. Peki, ne tür alışkanlıklar?
YORUMLAR