Baba kendi çocuğunu kıskanır mı?

9 ay hamileliğin sonunda bebeğini kucağına alan annede hormonlara da bağlı olarak, birçok fiziksel ve duygusal değişim görülebilir. Yeni hayata, anneliğe ayak uydurma sürecinde bazen bebekle aşırı ilgilenildiğinde, babalar kendini dışlanmış hissedebiliyor, çiftler arasındaki iletişimde aksamalar yaşanabiliyor. Konuyla ilgili merak edilenleri Emsey Hospital’dan Psikiyatri Uzmanı Uzm. Dr. Orhan Karaca açıkladı.

Babalar bebekleri kıskanır mı?

Bütün ilgi bebeğin üzerinde olduğunda bazı babalar bu durumda kendi çocuklarını kıskanma eğiliminde olabilirler. Doğum sonrasında, özellikle ilk iki ay tüm dikkatini bebeğe yönelten anne ile bebeğin arası gayet iyiyken erkekler eşleriyle bir daha eskisi gibi olamayacaklarına dair endişeye kapılabilirler.

Bebekle aşırı ilgilenme süreci uzadıkça babalardaki “ihmal ediliyorum” duygusu git gide artabilir. Eğer eşinin kendisine yeterince ilgi göstermediğini düşünen babalar, bu duruma kırılabilir, hatta kızabilir.

Ne yapmak gerekir?

Babanın, annenin bebekle olan iletişimi kıskanması yönetilebilir bir süreçtir. Bu süreçte hem anneye hem de babaya bazı görevler düşer. Örneğin; baba eşinden artık ilgi göremediğini düşündüğünde, bunu eşiyle çekinmeden paylaşmalı ve iletişimi kesmemelidir. Bunu dile getirirken olumlu cümleler kurulması ve kızgınlıkla davranmaktan kaçınmak, ilişkinin yeniden normalleşmesine yardımcı olacaktır.

Böyle durumlarda öncelikli görev, babanındır. Erkek eğer eşinden yeterince ilgi göremediğini düşünüyorsa bunu karısına açıkça ifade edebilmelidir. Bunu konuşurlarken olabildiğince olumlu ve paylaşımcı olmaları önemlidir.

Durum anlaşıldığında anneler de eşinin ihmal edildiğini hissetmemesi için ona olan sevgisini ifade etmekten çekinmemelidir.

Anne, bebekle olan iletişiminde babaya da yer vermeli

• Anne bebeğin altını değiştirirken, üstünü giydirirken babaya da fırsat vermelidir. Böylece doğuştan beri var olan anne bebek ilişkisi, bebekle baba arasında da gelişebilir.
• Anneler, babalardan ev işleri ya da bebek bakımı konularında yardım istemekten çekinmemelidir. Babalar bu durumda, ailenin ona ihtiyacı olduğunu hissedecek ve yardım etmekten mutluluk duyacaktır.
• Bebek emzirilirken babanın da anne bebeğin yanında bulunmasına izin verilmelidir. Bebeğin anneyle olan iletişiminin yakından gözlemlenmesi, babanın annelik duygusuna karşı fikir sahibi olmasını ve onu anlayabilmesini sağlar.
• Bebeğin bakımı konusunda görev dağılımı yapılması, bebeğin babayla da ilişki kurmasına fırsat vereceğinden ihmal edilmemelidir.
• “Erkekler anlamaz”, “Bebeği öyle tutma.” gibi olumsuz ifadeler çiftlerin iletişimini kısıtlar. O nedenle babaya da görevler verilmeli, daha olumlu ve yapıcı ifadelerle babadan ricada bulunulmalıdır.