İnsanlar kahramanları oynuyorlar, çünkü korkaklar. Azizleri oynuyorlar, çünkü kötü ruhlular. Suikastçıyı oynuyorlar, çünkü yanı başlarındaki komşularını öldürmek için yanıp tutuşuyorlar. İnsanlar oynuyorlar, çünkü doğuştan yalancılar.

Özlediğim hiçbir şey yok. Hayatım acıyor, bulunduğum yer acıyor, kendimi bulabileceğimi düşündüğüm yer çoktandır acıyor. Ne uzun yaşadım hiç yaşamadan dünya çöküyor üstüme, hiç sahip olmadıklarıma ve asla olmayacaklarıma üzülmüyorum artık. Benim düşüşüm en üst noktadan değil hiçbir yerden, yükseldiğimi hayal etmediğim için düşüşüm bir boşlukta gerçekleşiyor. Yani hiçbir yerden hiçbir yere düşüyorum.

Susmayı öğrendim çok konuşanlardan...

Alçak gönüllü olmanın erdemini tattım çokbilmişlere inat...

Gerçekten bilenlerin az konuştuğuna şahit oldum sessizce...

Her yaşananın sadece bir deneyim olduğunu kavradım...

Değmeyenlere çok anlam yüklemenin ruhuma verdiği zararı keşfettim...

Kendim olmayı seçtim başkalarından alınmış parçalardan oluşmayı değil...

Kendi hayatlarını YÖNETEMEYENLERİN diğer hayatlara müdahalelerine güldüm sadece...

Kokuşmuş zihniyetlerin yalan gülümsemelerin içinde yer almaktansa uzaktan onlara seyirci kalıp İNSANLIĞIMI korumayı öğrendim...

Varlığımı hak edenleri hayatıma dahil etmeyi, hak etmeyenlere HOŞÇAKAL demeyi...

Bu uzun yolda yalnız yürümeyi öğrendim...

Ve insan eksilir güzel insanların yokluğundan. Modern dünyanın asıl yoksulluğu kıymet bilen insanların azlığıdır. Yüreği hep sıkı tutmak iyi değil özgürlük onun da hakkı. Duygular özgür olmalı ki, insan insan olduğunu hatırlasın.

Yeni günler eskiyi taşısa da, yeni bir umut barındırır aslında ve eskiye takılma iyi bakarsan umut gelir mutlaka. Borçlu insanlar yeni güne nasıl uyanıyor? Hasta olup doktora gidemeyenler, ilaç alamayanlar yeni güne nasıl uyanıyor? Soğukta sokakta yatanlar yeni güne nasıl uyanıyor? Her gün duyulan acılar ağızda da acı bir tat bırakıyor. Hikâyeler farklı olsa da hayatlar hep zor. Çünkü kimine güvenebildiğin için huzurlusundur, kimine de artık güvenmemen gerektiğini öğrendiğin için.

Hülya Çakıcı