Altın Panda Ödül Töreni’ni biliyor musunuz? Açıkçası Uzak Doğu sinemasındaki gelişmeleri pek takip etmesem de kültürel diplomasi çalışmalarım esnasında Türkiye Cumhuriyeti Pekin Büyükelçiliği’nin paylaşımlarını takip ederken bu festivalin varlığından ilk defa haberdar oldum. İsmi ülkemizdeki Altın Portakal Film Festivali’ni çağrıştırsa da Çin’in Sichuan eyaletine bağlı ‘Dünyanın Panda Başkenti’ olarak bilinen Chengdu kentinde düzenlenen uluslararası kültür ve sinema festivalidir. Henüz Oscar ya da Cannes düzeyinde popüler olmasa da her geçen sene daha fazla yankı uyandırıyor; kültürlerarası diyaloğu, insanlığın ortak değerlerini ve sinemanın evrensel dilini ön plana çıkaran niteliğiyle dikkat çekiyor. Keza benim bile dikkatimi çekmeyi başardı!

Peki bu yıl Altın Panda Ödülleri’nde neler yaşandı? 12-13 Eylül 2025 tarihlerinde gerçekleştirilen törende, sahne Türk sineması adına gurur dolu anlara ev sahipliği yaparken usta yönetmen Nuri Bilge Ceylan, 2023 yapımı ‘Kuru Otlar Üstüne’ filmiyle film dalında En İyi Senaryo Ödülü’ne layık görüldü.

Çin’de bu gururu bizimle paylaşan bir diğer adres ise T.C. Pekin Büyükelçiliği idi. Büyükelçilik, 15 Eylül’de paylaştığı kutlama mesajında “Sayın Ceylan’ı içtenlikle tebrik ediyoruz” ifadelerine yer verdi.

Nuri Bilge Ceylan filmlerinde ekseriyetle Anadolu’nun taşrasında yaşayan insanların sıradan hayatlarını dokur. Duyguları ilmek ilmek sabırla örer. Görünmeyen yaşamların çığlığını en engin sessizlikle duyurur. Kuru Otlar Üstüne de bu sanatsal çizgisinin harikulade bir örneği. Altın Panda’da bu senaryosunun ödüllendirilmesi aslında şaşırtıcı değil. Zira sıradanlığın gücü, evrenselliğin yolunu açar. Onun anlattığı hikayeler karanlıkta kalmış hatta aydınlıkta dahi olsa karanlığa terk edilmiş dünyaları aydınlatır. İnsanın içinde bir zamanlar yemyeşil olan düşlerin, ağır ağır nasıl çöle dönüştüğünü izletir bize. O kuruyan çiçeklerin her bir yaprağında, her bir insan kendi payına düşeni alır; her solan yaprak, her insana kendi içsel yolculuğunu hatırlatır; birbirinden farklı hatıralar insanlığın kolektif belleğini yaratır.

Lakin benim için Kuru Otlar Üstüne, hayal ettiğim kadar kasvetli bir film değildi. Mesela karlı ve sisli bir havada kardelenler gibi filizlenen çocukların resim dersinde güneşi ve gerçekte hiç görmedikleri denizi resmetmek istedikleri sahnede kuru otlardan portakal çiçeklerinin kokusunu almıştım. Aynı zamanda sevinç ile üzüntünün bir arada yaşanabileceğine yeniden şahit olmuştum. Bazen de görünenin ötesini görebilmeyi öğretmişti bana. Veyahut ümitsizliğin gölgesinde kalsanız da hayallerin ötesinde umut ışığının hala var olduğunu gösteriyordu.

Nuri Bilge Ceylan’ın filmleri sınır tanımıyor, insanın bulunduğu her yere ulaşabiliyor. Kuru Otlar Üstüne’nin akıllara kazınan, kalplerden silinmeyen repliğinin özünde tüm meseleyi özetlediğini düşünüyorum: "İnsan nereye giderse kendini de götürüyor sonuçta."