Daha fazla hayatımda kalmasını istemiyorum

Erkek arkadaşım son zamanlarda inanılmaz farklı bir ruh haline büründü. Pandeminin etkisi olmadığını düşünüyorum. Ağzından bir tane olumlu laf çıkmıyor. Sürekli kendini de beni de aşağı çekiyor. Eskiden hiç böyle biri değildi, acaba benle olmaktan mı sıkıldı? Beni kendinden uzaklaştırmaya mı çalışıyor?

En basitinden her olaya ve kişiye oldukça ön yargılı yaklaşıyor ve arkasında art niyet arıyor. Özel bir örnek verip veremeyeceğimi düşünüyorum ama son zamanlarda hayatının her alanında böyle bir yaklaşım sergilediği için örnek dahi bulamıyorum. Çok temel bir örnek verebilirim belki: Yeni yemek tarifleri deniyorum sık sık evdeyken. O kadar olumsuz yaklaşıyor ki. Bu tarifin güzelolmadığını, lezzetli olmayacağını, yanlış yapacağımdan bashedip duruyor. Üstelik mutfakta da hiç başarılı birisi değildir. Bu kendine olan güveninin nereden geldiğini anlayamadım açıkçası.

Kırıcı konuşup konuşmadığının farkında da değil üstelik. Üstten bakan bir tavır takınıyor devamlı olarak. Duygularını ve fikirlerini ifade ederken beni kırıp kırmadığı önemli değilmiş gibi davranıyor, yeter ki o içini boşaltsın da rahatlasın. Ayrıca bu konuşmalar esnasında beni küçümseyici ifadeler de kullanıyor. Ben anlamazmışım ya da olacak iş miymiş benim yaptığım...

Sürekli yeriyorum ama bir de son zamanlarda insanlara özenmekten çok onlara haset duyuyor ve hiçbir iyi yanlarından mutlu olmuyor gibime geliyor. Belki inanılmaz ama televizyonda gördüğü futbolcuları bile eleştirebileceği bir konu buuluyor elbet. Maç izlerken buna odaklanması bile nasıl kötü bir ruh halinde olduğunu gösteriyor bana kalırsa.

Ben bu adamla daha fazla sürdüremeyeceğim bu ilişkiyi. Psikolojik olarak zorluklar yaşıyor olabileceğini söyledim ama kabul etmiyor, galiba benden bu kadar. Son bir defa daha kendisine ve çevresindekilere iyi davranması için güzel bir konuşma yapmayı planlıyorum ve umarım işe yarar...

Rumuz: yoğun mutsuz