Ülkemizde erkek olmak zor desem belki birçok kadın kızacaktır bana. Çünkü her gün televizyonda bir kadın cinayeti haberi görüyoruz. İş yerlerinde tacize uğrayan, mobbinge maruz kalan, çocuk yaşta evlendirilen, sırf ilişkisinde mutlu değil diye ayrılmak istediğini söylediği için dayak yiyen, iş başvurularında erkek adayların gerisinde bırakılan hep kadınlar oluyor. Bu gerçeği kimse inkâr edemez. Ben de hiçbir zaman bu durumu inkâr etmiyorum ancak en az kadınların yaşadığı kadar biz erkekler de zorluk yaşıyoruz gün içinde.

Mesela ben toplu taşımada bir kadının yanında oturamam. Acaba yanlışlıkla elim çarpar yanlış anlaşılır sonra boş yere adım tacizciye çıkar diye korkuyorum. Ya da yolda yürürken önümden bir kadın yürüyorsa hızlanıp önüne geçerim ki onu takip ediyorum zannetmesin diye. Böyle bir niyetim hiçbir zaman olmasa da sosyal medya da ya da televizyonda gördüğümüz olaylardan sonra böyle diken üstünde yaşar olduk. Yakın kız arkadaşlarımla konuşurken bile kelimelerimi cımbızla seçer oldum. Ya ters bir şey derim de beni yanlış anlarsa diye korka korka konuşuyorum. Oysa eskiden böyle değildik. Fakat son yıllarda kadın cinayetleri ve tacizleri o kadar arttı ki insan, bu hâl nereye gidiyor böyle demeden edemiyor.

Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu verilerine göre 2023 yılında medyaya yansıdığı kadarıyla ülkemizde 1 Ocak-31 Aralık 2023 tarihleri arasında 315 kadın cinayeti ve 248 şüpheli kadın ölümü gerçekleşmiş. 2023 yılında öldürülen kadınlardan %65’i evlerinde öldürüldü. İnsanların kendilerini en çok güvende hissetmesi gereken yer olan evler artık sokaklar kadar güvensiz bir yer haline geldi. Her geçen gün ne yazık ki bu sayı artıyor ve önüne geçemiyoruz. Bu durum çok üzücü. Bir kadının ölmesi demek, bir annenin ve bir çocuğun ölmesi demekti ne de olsa.

Bir de ülkemizde erkeklere birçok rollerde dayatılıyor. Erkek adam ağlamaz, erkek adam küpe takmaz, çok fazla gülmez gibi gibi birçok cinsiyet meselesi olmayan şeylere karşı erkeklere bir dayatma var. Oysa ağlamak tıbben bile faydalı olabilen bir durum ve bir zayıflık göstergesi de değil ayrıca. Ya da küpe takmak bir tarz meselesi. Pembe renkli tişört giymek, şort giymek bunlar bir erkeğin de kadının da yapabileceği şeyler. Ancak toplum baskısı ve herkesin başına musallat olan “el âlem” yüzünden kimin koyduğu belli olmayan kurallara göre yaşıyoruz ve dolayısıyla da her iki cinsiyet için yaşamak zor hale geliyor.

Gelin en iyisi herkes istediği gibi giyinsin, konuşsun, gülsün, ağlasın. Biz kimin ne yaptığına ne ettiğine değil kendimize bakalım. Bir toplumun gelişmesi için ilk adımı kendimizi değiştirerek başlatalım. Sonrası domino taşları gibi gelir ve daha rahat, daha huzurlu bir dünya haline gelebiliriz.