Kelimelerle sorun yaşıyordu; disleksikti. Okulda da işler yolunda değildi.

Bir gün işitme yetisini kaybetmeye başladığını anladı.

“Eğer sesleri işitemezse nasıl müzik yapacaktı? Ya müzik yapamazsa, ne yapacaktı?”

İşitme yetisini tamamen kaybettiğinde bile müzik yapmaya devam etti. En güzel eserlerinden bazılarını hiç işitmediği dönemlerde yazdı.

Babası tarafından dövülen, bodrum katında kilitli tutulan ve piyano çalması için zorlanan bu çocuk; gelmiş geçmiş en iyi bestecilerden birisi olduğu düşünülen Ludwig Van Beethoven’di.

Talihsizlik olarak değerlendirdiğimiz olaylar, hikâyelerimizin akışını değiştiren talihli olaylar mıdır aslında?

Bir şeyin bizim için iyi ya da kötü olduğuna nasıl karar verebiliyoruz?

Ya da salt iyiye ve kötüye?

Yolun sonuna gelmeden anlaşılabilir mi?

Ya da yolun sonuna gelsek bile…

Peki, bize hikâyenin mutlu sonla bittiğini düşündüren şey nedir? Beethoven’in dünyaca ünlü bir besteci olması mı?

Ona sorsak belki de mutlu bir çocukluk geçirmiş olmayı, dünyaca ünlü bir besteci olmaya tercih edecekti.

Beethoven’in hikâyesi gibi geçmişten günümüze ünlü veya ünlü olmayan 100 karakterin ilham verici hayat hikâyeleri yer alıyor; Farklı Olmaya Cesaret Eden Erkek Çocuklarına Hikâyeler adlı kitapta.

Farklı olmak, mutlu olmak, başarılı olmak… Başlangıçta kişisel gelişim çılgınlığı adı altında piyasaya sürülen kitap isimlerini çağrıştırsa da bana adı, hikâyelerin gücüne olan inancım ile elime aldım ve çok sevdim bu kitabı.

Hep daha ayrıcalıklı olduklarını düşündüğümüz için es geçtiğimiz ve dikkatimizi daha çok kız çocuklarına yönelttiğimiz bir dönemde, erkek çocukları için farklı bir anlatı sunuyor, bu kitap.

“Beyaz Atlı Prens, ejderha avcısı, haşarı afacan… Bunlar, çoğunlukla erkek çocukların evde ve okulda kitaplarda karşılaştıkları rol modelleridir. Bir erkek çocuğu olarak ideal erkeklik kalıbına uyacağınız varsayımı yaygındır.

Peki ya bilimle, sanatla, doğayı korumakla, topluma faydalı olacak bir uğraşla ilgilenmek istiyorsanız? Ya içine kapanık bir çocuksanız? Ya elinize kılıç almak yerine bir kitap almayı tercih ediyorsanız?”

Kitabı okurken aklımda “farklı” sorular uçuşup durdu.

Farklı olmak nedir?

Farklı olmak öğrenilir mi?

Farklı olmaya çalışarak, farklı olunur mu?

Dünyayı bu kadar vasat bir yer haline getirdiğimiz için mi bazı özellikleri artık sıra dışı ve farklı olarak değerlendiriyoruz?

Bu kitapta yer alan karakterlerin özelliklerine sahip, gözden uzakta, adı sanı duyulmamış “farklı” insanlar da yaşıyor elbette.

Biz onların varlığından haberdar olmadığımız için farklı değiller mi?

Derinlere indiren, sorular sordurtan kitaplar iyidir.

Tıpkı bu kitap gibi…