Zaman sıçraması mı oldu, ne oldu anlamadım. Zamanla karmaşık bir ilişki başladı. Koronayı (Covid-19) bir atlatalım sorun gece gündüz olsun.

Sabah yatıp, dört, beş saat sonra ayaktayız. Geceler gündüz, gündüzler gece oldu, yürümeyi unuttuk, güneş ile aramız iyice açıldı. Ne o beni görüyor, ne de ben onu, ne günlerin ne de saatlerin anlamının kalmadığı günlerdeyiz, ayrıca erken kalkıp nereye gideceğiz.

Gece de uyusak, gündüz de uyusak hiçbir şey fark etmiyor yine vücut ne isterse onu ona veriyoruz. Her türlü 24 saatin her dakikasına dokunuyoruz. Saat, takvim, gün, gece, gündüz işlerini takmayın fırsat varken sınırsız uyku, uyanıklık, okuma, yazma, film, dizi vs. devam.

Boş ver kafana göre takıl zaten dünyanın çivisi çıkmış millet aklını kaybetmiş akşam yat kalk veya sabah yat akşam kalk veya hiç yatma, şu durum normalleşene kadar dışarı çıkma da ne yaparsan yap sonrası elbet toparlar, zaman alır ama toparlar.

Belirsizlik, yarın ne olacak kaygısı. Son zamanlarda bu durum iyice büyüdü çünkü çoğu kişinin yarın işe gitme gibi bir derdi yok. Hayat üç günlük derler ya, evet cidden hayat üç günlükmüş ama bu üç günlük dünyada hayat kendini yenileyen bir bahardır, yaşamak direnmektir.

Uyku düzenimiz bozuldu, uyuyamıyoruz, hislerimiz günden güne kayboluyor gibi, geçici bir durum farkındayız ama belirsizlik, çaresizce beklemek bizi yoruyor. Düşünmekten yoruldu insanlar, psikolojik dengeler bozuldu gülmeyi dahi unuttuk.

Korona bizleri eve hapsedince gece otur, gündüz yat oldu, sabah oldu böyle oldu, akşam oldu öğle oldu ne yapalım? Saatler, günler, haftalar karıştı, uyku ne, nasıl bir şeydi? Korona git artık dünyamızdan.