X

Çocuklar, kendi popolarını silmekten neden nefret ediyorlar? Bir anne olarak biliyorum tabii ki, popo temizleme, sürecin olmazsa olmazı. Sayısız bez değiştirdim; tıpkı sizin gibi. Fakat hangi yaşta tuvalet kâğıdı meşalesini çocuğumuza devretmemiz gerekiyor? Bir noktada kendi popolarının sorumluluğunu almaya başlamaları gerekiyor, değil mi?


Bunun, çocuklarım anasınıfına gitmeye başladıklarında yaşanacağını düşünmüştüm. Çünkü öğretmenler kesinlikle yapmayacaklardı. Müfredat dâhilinde değil. Dolayısıyla çocukların kendi işlerini kendi başlarına halletmeleri gerekiyordu.


7 yaşındaki kızım okulda kaka yapma düşüncesiyle dehşete düştüğünde, “okulda poponu sil” ikazlarımın asla işe yaramayacağını bilmem gerekiyordu. Ona, okulda yemekten sonra tuvalete gelebileceğini söylediğimde, okulda asla kaka yapmayacağına dair söz verdi. İki yıl geçti, sözünü tuttu. Söylemeye gerek yok; ama temizlik işlerinden hala hoşlanmıyor. Eve geldiğinde, tuvaletten "annee bitti!” çağrısı alıyorum – ki bu, anne gel, popomu sil demek oluyor. Kızıma, bu işi kendi kendine yapması gerektiğini söylüyorum. Maruz kaldığım tiksinti dolu bakış, sözlerle anlatılır gibi değil. Gözlerinin içinde, ne düşündüğünü görebiliyorum.


Kendi popomu temizlememi mi istiyorsun? Böyle bir şey ben asla yapmayacağım!


Büyük bir felaketten kaçınmak adına, annelik kariyerimde yüzüncü kez boyun eğmek zorunda kalıyorum. Küçük kız kardeşinin de pek bir farkı yok. Ama daha 5 yaşına yeni girdiğinden üzerine fazla gitmiyorum. Geçtiğimiz yaz “Okulda poponu kendin temizleyeceksin” konuşmasını da yaptık. Ama o da pek yemedi. Tıpkı ablası gibi okulda asla kaka yapmayacağına dair ciddi bir yemin etti ve sözünü tuttu.


Ama ikinci çocuğumla içim biraz daha rahat olabilir galiba. Tuvaletten “annee bittiiii” nidalarını alsam da, birkaç kez cesaretini topladı ve evdeyken poposunu kendi temizledi. Dehşete düşmüş müydü? Kesinlikle. Yine de yaptı mı? Evet! Düzenli olarak yapıyor mu? Maalesef hayır!


Tüm bunları düşündüğümde kafamı karıştıran şey şu: Çamurun, pisliğin içinde saatler boyunca oynarlar. Giysilerine her türlü şeyi bulaştırır, çıkarmaya kalktığınızda sizinle kavga ederler. Sahilde, ıslak kumların üzerinde tüm gün oturur, olmadık yerlerine giren kumlardan asla rahatsız olmazlar. Ama kendi popolarını temizlemelerini istediğinizde, ellerini tuvalet kâğıdı ile mumyalasanız bile, çok şey istiyor olursunuz!


Tüm bu çilenin içerisinde bulduğum tek teselli, yalnız olmadığım bilgisi. Aynı sorunla mücadele eden sayısız anne ile konuştum. Biliyorum, tuvalet eğitiminden beri çocuklarının popolarını kendi kendilerine temizledikleri konusunda yeminler eden birçok anne var. İstediğinizi söyleyin. Yalan söylediğinizi biliyorum. Ama utanmanıza gerek yok; hepimiz gibi hala popo temizlediğinizi kabul edin.


Popo temizliğiyle daha ne kadar savaşacağımı bilmiyorum. Umuyorum ki görev sürem yakında son bulacak. Şimdilik tuvalet kâğıtlarımla mutlu olmaya çalışacağım.



Merve Dinç