Son satırlar
Semra Keskin
Giriş: 03 Ağustos 2018 Cuma
Hayallerinde vardı bir kuşun kanadında uçmak gibi…
Deliler gibi dans ettin, hiç yorulmadın.
Gün geldi, dost dediğin post çıktı, yoruldun sen de, yıprandın da.
Neyi aradığını kaybettin. Hayal kırıklıkları biriktirdin arka ceplerinde .
Aldatıldın da kandırıldın da kimisine inandın güvendin de.
Kırgınlıklar biriktirdin gözyaşlarında.
Gülüşlerindeki umudunu hiç kaybetmeyişin benden tam not aldı, bilmelisin.
Yarınlarının daha güzel olacağına olan inancın,
Hiç pes etmeden hızını tek bir an bile düşürmeden mücadele edişin beni şaşırtıyordu.
Arkandan bakarken sadece rüzgârlara fısıldadım. "Bir gün yeniden gel" diye.
Ayakların artık yere daha sağlam basıyordu, eskisinden çok daha sağlam.
Zamanın peşinden koşuşturmayı bırakıp zamanı kendi peşinden koşturmayı başarmıştın.
Sahi başarmışsın?
Kendin olmayı, kendinle kalabilmeyi, pusulanın aslında hep seni gösterdiğini anlamışsın.
Şimdi bütün yollar sana çıkıyor. Bütün rotaların kaptanı sensin.
Yorulunca daha çok koşuyorsun. "Durmak" kelimesini hiç duymamış gibisin.
Düşünüyorum da ne zaman bu kadar güçlendin, üzerindeki o kalın zırhı ne zaman bırakabildin?
Ama iyi ki bıraktın.
Dize dize işlediğin şiirlerinin son satırlarını okur gibi hissediyorum.
Hem tadı damağımda kalıyor hem bitiriyorum.
Rüzgârlara tekrar fısıldıyorum "Bir gün yeniden gel" diye.
Çünkü o şiirin her mısrasını tekrar tekrar defalarca ezberleyerek okumak istiyorum.
Küçücük bir gülüşün altına sakladığın o kocaman dünyanı izlemek.
Önüne çıkan her taşı alıp başkasına atmak yerine üzerinden atlayıp geçip gittiğini görmek istiyorum.
Herkesin "yapamaz" dediklerini yaptığında gözlerindeki sevinci görmek istiyorum.
Şimdi bir daha öğretiyorsun bana, hayat yerinde sayanları hiç sevmiyormuş.
Yerimizde kaldıkça bizi teğet geçip gidiyormuş mutluluk.
Yavaş yavaş öğreniyorum seninle, mutluluğun aslında sonsuz bir ezgide olduğunu yeni anlıyorum mazur gör.
Semra Keskin