Çocukla seyahate giderken yanımızda olanlar

Gün geldi çattı, kızımla başbaşa uzun yola gideceğiz, gittiğimiz ülke kışın bile çok sıcak, kalabalık ve hatta pis. Ben ilk kez kızımla bu kadar uzağa yalnız gideceğim, çanta ufak ve efektif olmalı. Az ve öz sözlük anlamı ile neyse, o olmalıydık ama bu hiç de yazdığım kadar kolay değildi. Tek başıma bunu yaptım. Çok ufak bir çanta ile bile 7 saat uzaklığa uçtum ama yanınızda bir çocuk varken alınacaklar listesi kabarabilir. Gerçi ben sürekli ilaç taşıyan, tatillere bavul bavul taşınan bir kadın değilim, ama gene de normal bir erkekten daha çok yüküm oluyor ister istemez. Bir kere Asya ya veya Uzakdoğu ya uzun süreli ve gezgin kafasında gidiyorsanız, lükse kaçaçak alışkanlıklardan vazgeçin. Bu ne demek ? Eğer uçaktan özel şoförle bir Resort’a geçip de 5 hafta burada kalmayacaksanız, makyaj malzemeleri ve topuklu ayakkabıları unutun. Çocuklu tatilciler zaten çoktan unuttu eminim. Çantamızı seçerken backpack mi yoksa çekçek bavul mu diye düşündüm bir süre, sonunda çekçek bavulda karar kıldım. Havaalanında rahat, zaten çok uzun süre taşımam gerekmeyecek ayrıca bir de yol çantam olacak, o da sırtımda duracak gibi sebeplerden dolayı karar verdim. Gayet de isabetli bir kararmış yolda anladım. Varacağımız yere 2 uçakla gideceğiz, bu iki uçak transit değil farklı uçuşlar, arada bavulu almak ve havaalanından çıkmak zorundayız. Eşyamız kolay taşınabilir olmalı, çocukla neler bekliyor beni bilemedim, havaalanı arabası ise aklıma gelmedi. En kötüsü kız uyuya kalırsa kucağıma alır, diğer elimde çekçek, sırtımda da çantam gibi bir sahne canlandırdım, oldu da. Gerçekte de uçak için bir sırt çantası güzel oldu, içinde 5.5 saatlik uçuş +6 saat havaalanı beklemesi +1 saatlik uçuş +1.5 saatlik araba yolculuğu için yedek kıyafetler, çıkartma ve boyama kitaplari, boyalar, bazı oyuncaklar ve mide ilacı vardı. Mide çok olası, Hindistan gibi bir ülkede mide bozulabilir, bizim bozulmadı ama alışkınız herhalde. Sağlıklı atıştırmalıklar da, kuruyemiş meyve gibi attım çantama. Uçakta gerek kalmadı çünkü uyuduk. Havaalanında geçmesi gereken 6 saat içinse, yemek, taksi, bavul taşıma, tuvalet, boyama, uyumaya çalışma, dinlenme, bir daha yemek, boya ve koşmaca gibi aktivitelerimiz oldu. Kızım çok aktifti bense hiç oralı değildim, bedenim uyumak istedi, beynimse uyanık kalmak... Tahmin edersiniz ki çocukla yalnızken tüm sorumluluk sizde, gözden kaçırmamakta fayda var. İlk başta bu zor geldi itiraf edeyim, yanımda kocam olsa keşke dediğim çok oldu. Alışmam zaman aldı. Havaalanında beklemek daha zor, uçak kolay bize. İkinci uçakta da derin uykuya geçti ve inişimiz zordu, çok yürümek gerekiyor ve kızım da uyanmamak için direniyordu, Uykusuz ve yolda geçen bir gece ve sabahın ardından sırtımda 8 kg çanta ile 16 kiloluk kızımı taşımak mümkün olmadı. Çekçek bavulumda ise, kızım için bir terlik ile sandalet, birer şort birkaç bluz, birer şalvar, etek ve elbise ile serin olursa diye çantaya atılan hırkalarımız vardı. Benim kitabım, birkaç ilaç, yarabandı, el feneri, kitaplar, boyalar, pasaport fotokopileri, vesikalık fotoğraf, şarj aletleri, laptop, hijyenik malzemeler, bikiniler, birer havlu ile az miktarda takı ve toka vardı. Tüm seyahatlerimde pasaport, para ve kredi kartı gibi önemli şeyleri sürekli üstümde taşıyacağım minik bir heybede taşırım ve muhakkak bagaja verdiğim bavula da kişisel bilgi, telefon ile uçuş numaramı yazarım. Sorunsuz bir şekilde her iki uçuşu da atlatarak kalacağımız temiz yere varıp da duşumuzu alınca tüm yolun yorgunluğu gidiverdi. Çocukla yolculuk etmek güzel bir deneyim, hayata onların gözünden bakıp anı yaşamak çok keyifli.