Kendimden nefret ettim
Geçen gün arkadaşımla Beşiktaştan Kadıköye geçmek için gemiye bindik.
- Kişiselleştirilmiş reklamlar ve içerik, reklam ve içerik ölçümü, izleyici görüşleri ve ürün geliştirme
- Bilgileri bir cihazda depolamak ve/veya onlara cihazdan erişmek
Copyright © 2020 - Tüm hakları saklıdır. Habertürk Gazetecilik A.Ş.
Geçen gün arkadaşımla Beşiktaştan Kadıköye geçmek için gemiye bindik.
İnerken yürümekte zorlanan bir adamın koluna girmiş bir çocuk gördük. Çocuğun sırt çantası çok hoşumuza gitti. G1000 yazıyordu sapında. Arkalarından biz de aynı yavaşlıkta yürüyerek bir süre çantayı inceledik. O yavaşlıkta yürürken google da search edip çantanın, şu artık sanki sudan ucuzmuş gibi herkesin sırtında olan ama gereksiz çok pahalı kanken çantalardan olduğunu öğrendik. İskeleden çıkınca çocuk dedeye "amca ben ayrılıyorum yürüyebilirsin değil mi" dedi. Dede de evet anlamında başını sallayıp iki büklüm tek başına aheste aheste yoluna devam etti. O an arkadaşımla birbirimize bakıp aynı şeyi düşündük. Çocuk yaşlı bir adama yardım etmişti ve biz çok saçmasapan bir şekilde bambaşka bir konuyla ilgileniyorduk. Utandık. Gerçekten... Çok anlamsızlaştı her şey. Kanken çantalardan artık nefret ediyorum.
Rumuz: kalkuta
Tüm itirafları görmek için tıklayın