İtiraf ediyorum sana aşığım!

Biliyorum doğru kişi sen değilsin ama ben sana çok aşığım... İnsan bazen kalbi ile beyni arasında gidip gelir, arafta kalır. Benimki de öyle bir durum. Hayatımda hiç aşık olmamıştım ve bu nedenle hep mantık evliliğinin doğru olduğunu savunurdum onu görene kadar... İlişki içinde olmadığım ama uzun zamandır görüştüğümüz biri var. Kendisi mantığıma çok uygun evi, işi her şeyi tam. Büyüğüne saygılı, sevgi dolu, kibar bir adam Kenan. Tam mantığıma yatmışken biraz da kalbim ona ısınmışken Mehmet ile tanıştım, bir arkadaşımın arkadaşı kendisi. Görür görmez bu kadar ısınır mı birine insanın içi? Isınırmış... Mehmet'in bir işi yok, iş arıyor. Evi yok, maddi durumu da pek iyi değil. Ailem onun ailesine göre çok daha iyi bir durumda yani onunla benim birlikte olmam imkansız. Tek bir bağ var arada, o da hislerim. Aklıma geldikçe yüzümde güller açıyor gerçekten. Aramızda söze dönüşen hiçbir duygu yok sadece birbirimize çok güzel bakıyoruz. Görüyorum, gözlerinin içi gülüyor bana bakarken. Şimdi ne yapacağım ben? Kafam o kadar karışık ki bir yanda rahat bir hayat sürdüreceğim Kenan, diğer yanda her şeyi sil baştan uğraşarak yapacağımız Mehmet... Güzel olanı her şeyi birlikte uğraşarak, didinerek yapmak değil midir zaten?

Rumuz: Kafası karışık