Biz çok düşünüyor, ayrıntılara fazlaca dikkat edip kendi kafamızın içinde her gün mahkeme kuruyoruz, oysa ki baktığımızda insanlar bizim gibi gözükmüyor, böyle olunca da kendimizi gereksiz yere üzüp, ince düşünüp, sık dokuduğumuzu görüyoruz. Zaten evren her şekilde yapacağını yapıyor, onun için ayağa kalkıp kendimiz için bir şeyler yapmamız gerekiyor. Bazen hayat dereden paça sıvayarak geçmeye benzese de ömür paça sıvayarak gitmez. Güvenlerimiz ömürden çalıyorsa bir anlamı yok ama güvenmek ihtiyaç ve kaçınılmazsa boşa çıkaranları boş verelim bu boşa ağlamak olur ve mutluluğumuzu öldürür. Çünkü insanlar bencil, kıskanç, anlayışsız ve tehlikeliler.

Ya ince düşünüp zaman zaman incinip, kırılacağız ya da çoğunluk gibi kaba saba, sinsi, çirkin, zalim, kötü olacağız. Maalesef insanların geneli kaba saba, kibirli, bencil, sorumsuz ve saygısız, işlerine nasıl geliyorsa öyleler. İnce düşünce her insana nasip olmayan bir nimettir. Kendisinde ince düşünce olan kişi kimseyi kırmadığı için kaybetmiş gibi görünsede aslında kazanan taraftır, insanlar anlamıyor diye bu nimetten vazgeçmemek gerekir.

İnce düşünmek nezaket ister ama kendini heder edecek kadarda olmamalı. Aşırı düşünmek insanın anda kalmasını ve yaptığı şeyden keyif almasını engelliyor. Gereksiz şeyleri düşünmek gerekli düşüncelere yer bırakmıyor.

Olumsuz senaryolara odaklanmak kolaylıkla zihnimizin kontrolünü kaybetmemize neden olabilir. Negatif senaryoların zihnimizi ele geçirmeye başladığını fark ettiğimiz anda onları olumlularıyla değiştirmek zihnimizin kontrolünü elimizde tutmamıza yardımcı olur. Yaşam deneyimlerimizden bizler sorumluyuz, aklımızda olan her düşünceyi biz yarattığımız gibi aklımızdaki düşüncelerle geleceğimizi de biz yaratıyoruz. Düşüncelerimiz fazla olumsuz olursa bize en büyük mutsuzluğu getirir, zihni ele geçirdiği gibi hayatımızın neşesini de kaçırır.

Düşündüğümüz şeyler yaşayacaklarımızın belirleyicisidir. Olumsuz düşüncelerle kendimizi hasta ve mutsuz edebildiğimiz gibi pozitif ve olumlu düşüncelerle sağlıklı ve mutlu edebiliriz. İnsanlar kendilerini düşünceleriyle var ederler. Bir günde zihnimizden altmış bin, yetmiş bin düşünce geçiyormuş, bu durumda geçmişi düşünerek var olan enerjimizi boşa yakmış oluruz, oysa şimdide kalmak ve şimdide var olan enerjiyi kullanmak keyif verici, enerjimizi ziyan etmemek gerekir.

Düşünceyi zihne hapsetmek zihni öldürür. Zihin düşüncenin alanını genişletmek için hayal kurar, bu da gerçeklere takılıp zihnin çöküşünü hızlandırır, yani çok düşünmek kafayı yedirir.

İnsanoğlu uyku haricinde her saniye düşünüyor. Olumlu ya da olumsuz düşünmediği an yok, bu nedenle ne düşündüğümüz çok önemli. Bizi üzecek, moral bozacak şeyleri değil, mutlu edecek şeyleri düşünmek sağlık açısından da gerekli. Her hastalığın başı stres ve depresyondur, bu durum bunu göz ardı edenlerin zararına olur bu yüzden içerleme ve üzüntüyü içte daha olumlu duygu ve düşünce durumlarıyla dengeleyip nötrlemek gerekir.

Öncül bilgin varsa düşünüyorsundur, tam tersi ise sağa sola karambole düşüncedir.