Denk geldim biliyor musun? Çaba sarf etmedim... Sadece biraz şansım yaver gitti... İnsanın insana dua ettiği anları bilir misin..? Kabul edilişi duadan daha güzel olan o yakarışı, İçinin o gitmişliği ve samimiyetiyle duygularını teslim edişin... Bunun elinde değil oluşu... Sana istemsiz sevimli gelişi... Böyle ruhuna tanıdık gelen bir yere rastlamışsın gibi oluşu... Yüreğe dokunan bir yer olduğu daha önünden geçerken belliydi... Vaktin de nasıl geçtiğini anlamadığına gayet memnun haldeydin... Bilememiştin bir bardak çayın, daha kaç kere demlenen çaydanlıkla sana eşlik edeceğini... Bir sesin binlerce tonda cümlelere dönüşeceğini... Sesini duyamadan duramayacağını bilememiştin... Bilememiştin bir parça dokunduğun şeyin hayat bulacağını... Bir ruhunun oluşacağını... Can bulacağını... Öyle candan olacağını... Sevgiyle yoğrulan her şeyin sana ilham vereceğini, bunun da o an farkına varamayacağını bilememiştin... Sevdiğin kişilerin hayalinde bile mutlu olduğunu gördükçe, yüreğine hapsolmuş duyguların bu denli müptelası olacağını bilememiştin... Değil mi? Ben de öyle oldum işte... İyi ki öyle olmuşum yahu... İyi ki sen de öyleydin...
Öyle güzel bir rastlantı ki... | Hayatın Sesi