Memorial Sloan Kettering Kanser Merkezi’nde, kaydedilmiş müzik ile canlı müzik etkilerinin karşılaştırıldığı bir çalışma yürütüldü. Sonuç olarak, 'canlı müziğin kanserli hastalarda stres ve gerginliği daha çok azalttığı' ortaya konuldu.

Canlı bir performans esnasında, bireyler vücutlarını ritme uygun hareket ettirmeye daha meyilli ve zihinsel olarak daha fazla uyarılmış oluyor çünkü geçici de olsa kendilerini gündelik stresten uzaklaşmış ve önlerindeki performansa konsantre olmuş buluyorlar.

The Atlantic’de yayınlanan benzer bir araştırma makalesine göre, müziğin hareket etkisi, insan hareketlerini ve motor becerilerini etkileyen nörolojik bir durum olan Parkinson hastalığından muzdarip kişiler için de son derece olumlu sonuçlar doğuruyor.

Daha kesin bir dille, “Parkinson hastaları müzik dinlediğinde – özellikle sabit bir ritim ya da vuruşun hakim olduğu türde – yürüyüşlerinde gözle görülür düzelmeler yaşanıyor.”

“Müziğin vücutta sebep oldukları sübjektif tepkilere dayanmaktadır ve fizyolojinin nesnel gerçek zamanlı ölçüm eksikliğine” diyor Sync Projesi kurucularından Ketki Karanam.

İlerleyen zamanlarda, bilim adamları hangi hastalığa hangi tür müziğin iyi geldiğini tamamen çözümlediğinde, tıp dünyasında çok şey değişecek gibi görünüyor.