"Sözlerin kifayetsiz kaldığı yerde benim resmim başlıyor"
"Sonsuzluk" sergisi ile Aya Gallery'de eserleri sergilenen Tülin Kaynak ile sanata dair...
Soyut çalışan ressamım. Tüm günlerimin büyük kısmı atölyemde çalışarak geçiyor. Çalışmak beni dinlendiriyor.
İlkokulda ablam Miro'nun kitabını bana vermişti. Onun benim yaşlarımda olduğunu tahmin etmiş ve çok sevmiştim. Sonra ressamların yaşamlarını izlemek, eserlerini takip etmek benim için tutku haline geldi.
Sevgi ve tutku. İçten gelen bir istekti bu. Hayatımdan resim hiç çıkmamıştı. Ancak imkânsızlıklar ile 20 yıl öncesine kadar resmi sadece sergi ve müzelerde takip edebiliyor ve mümkün olduğunca çalışmalar yapıyordum. Daha sonra 8 yıllık özel dersler ve kendi atölye çalışmalarıma başladım.
Sözlerin kifayetsiz kaldığı yerde benim resmim başlıyor. Sözle anlatamadıklarımı resim ile anlatmak istiyorum. Soyut resim bir dildir. Yaratıcılık ön plandadır. Ve yepyeni bir şeyi ortaya çıkarmak mutluluk verici...
Sadece hayal ve duygular odak noktası. Evren etkisi var. Taklitten hoşlanmıyorum.
Van Gogh. Yaşam biçimi ve yapıtları birbiri ile örtüşüyor. Sanatçının yaşamsal tavrıyla yapıtları paralellik gösterdiğinde sanat hissediliyor. Özgün olan tüm sanatçıları beğeni ile izliyorum ve mümkün olduğunca dünya sanatını izliyorum.
10 kişisel, 23 karma sergiye katıldım. Bunların içinde Tokyo, New York, Paris, Forli yurt dışı sergileri var. Ödüllerimde var. Web sitemde mevcut.
Sevinçler, acılar ve tüm yaşanmışlıklar içimizde. Evrenin çok ufak bir parçası olarak ona olan hayranlığımla resimlerimi yapıyorum.
Şüpheye düştüğüm kısa anlar olmuştur. Fakat tükenme duygusu olmuyor. Sınırları ise var gücümle açmaya çalışıyorum.
Evren ve zaman ilişkisi bende farklı bir düşüncede. Resimlerimi genelde bunu hayal ederek yapıyorum. İzleyenlerin fikri önemli...
Resim bana özgürlüğümü verdi. Esas budur.
Çabam hep bir arayış sonsuzluk... Belki bir sonraki çalışma diyorum... Kim bilir…
Röportaj: Sebahat Temelkaya