Özgecan Aslan’ın ölümü hepimizi sarsmakla birlikte bu hunhar cinayetin ayak sesleri, “Ben geliyorum” diyordu. Dünyada ve Türkiye’de her geçen gün artış gösteren cinsel ve fiziksel şiddet grafiklerini izlemek bile bunu anlamaya yetiyor. Söylenecek söz kalmadı.

Şimdi icraat zamanı…

Her 3 kadından biri fiziksel şiddet görüyor.

2007 yılında Ayşe Gül Altınay ve Yeşim Arat tarafından yapılan “Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet” başlıklı geniş ölçekli araştırmadan elde edilen sonuçlara göre: Türkiye’de her 3 kadından biri fiziksel şiddet görüyor.

Hayatı boyunca eşinden en az bir kez fiziksel şiddet görmüş kadın oranı % 35.

Kocalarından boşanmış veya ayrılmış kadınlarda fiziksel şiddet deneyimi % 78.

Okuma yazma bilmeyen kadınlar arasında en az bir kez fiziksel şiddete maruz kaldığını söyleyenlerin oranı % 43, yüksek öğrenim görmüş kadınların oranı ise % 12.

Cinsel şiddete uğradığını söyleyenlerin yüzde 67’si aynı zamanda fiziksel şiddete de maruz kaldığını ifade ediyor

Özgecan Aslan cinayeti Türkiye’nin yüreğine dokunup kitleleri sokağa dökerken, çözümsüz haykırışlar yeniden dile geldi. Yürekler, genç bir kızın uğradığı bu vahşeti kabul edemedi ve “O benim kızım da olabilirdi!” duygusu hepimizin içine yerleşti.

Peki ne oluyor da bu inanması güç haberler hayatımızın gerçeği haline geliyor, nasıl oluyor da geçmişin korkusuz genç kızları toplu taşıma araçlarına binmekten bile korkar hale getiriliyor. Türkiye Psikiyatri Derneği Kadın Ruh Sağlığı Çalışma Birimi Koordinatörü ve Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Ayşe Devrim Başterzi, kadına yönelik şiddet uygulayan erkeklerin hemcinslerinden temel farklılıklarının, bu erkeklerin kadınlara şiddet uygulanmasını hak ve meşru görmeleri olduğunu dile getiriyor. Toplumsal vicdan ise artık vaatlere inanmıyor ve radikal çözüm bekliyor. İsteğimiz ve dileğimiz tek: “Özgecan’lar ölmesin.”

Şiddet uygulayanların profili

• Kadına şiddet uygulamanın olağan kabul edildiği bir kültürde yetişmek.

• Düşük eğitim seviyesine sahip olmak.

• Çocukluk döneminde şiddete maruz kalmak. Çocukluk döneminde kadına yönelik şiddete tanıklık yapmak.

• Alkol bağımlılığı, antisosyal kişilik özellikleri.

• Çok eşli olmak ve kadınlar tarafından sadakatsizlikle suçlanmak.

Türkiye’de 2009 – 2011 arasında 30 bin tecavüz

Adalet Bakanlığı verileri; 2002 - 2008 yılları arasında 61 bin 469 tecavüz olayının yaşandığını gösteriyor. 2009 - 2011 yılları arasında 29 bin 980 tecavüz suçu işlenmesi iki yıl içindeki şaşırtıcı artışa işaret ediyor.

Yargıya yansıtılan tecavüz suçlarının buzdağının küçük bir parçası olduğuna dikkat çeken Doç. Dr. Ayşe Devrim Başterzi, “Kadınlar tecavüze maruz kaldıklarında özellikle muhafazakâr ülkelerde, bu süreç sonunda kendilerinin ya da ailelerinin onurlarına zarar geleceği, geleceklerinin yok edileceği düşüncesiyle yargıya başvurmuyor ve konuyu gizliyorlar” diyor.

En çok kimler dövüyor

Kadına yönelik şiddet uygulayanlar sanıldığı gibi ruhsal hastalığı olan, toplum içinde “psikopati” olarak bilinen antisosyal kişilik özellikleri bulunan ya da alkol - madde bağımlısı erkekler arasından çıkmıyor. Her kadının şiddete maruz kalabileceği ve her erkeğin de kız çocuklarına ve eşlerine şiddet uygulayabilecekleri belirtiliyor. Kendi çocukluk döneminde aile içi şiddete tanıklık eden (babası annesini döven) erkekler şiddete daha eğilimli oluyor. Şiddet uygulamayı kendisine hak görenler arasında, kadınlarla erkeklerin eşit olmadığına inanıp eşinin yaşamı üzerinde belirleyici olmak isteyen muhafazakâr değerlere sahip erkekler de bulunuyor.

Avrupalı kadın da şiddet mağduru

Geçen yıl 28 Avrupa ülkesinde yapılan “Avrupa Birliği Ülkelerinde Kadına Yönelik Şiddet” araştırmasından çıkan sonuçlara göre her 10 kadından biri 15 yaşından itibaren cinsel şiddete maruz kalırken, her 20 kadından biri tecavüze uğruyor. Yine 15 yaş sonrasında her 5 kadından biri eşi ya da sevgilisi tarafından cinsel ya da fiziksel şiddete maruz bırakılıyor.