Geçen Temmuz’da 687 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile etüt eğitim merkezlerinin kapatılması, çalışan ebeveynleri zor duruma soktu. Çalışan anne babaların çocuklarına genellikle sabah 8.00’den akşam 19.30’a kadar hizmet veren etüt merkezlerinin kapanmasıyla ebeveynler ne yapacağını şaşırdı.

Kimi, çalışan diğer arkadaşlarıyla imece usulü çocuklarına bakıyor, kimi memleketinden annesini çağırmış, kimi ise işi bırakmış. Ama en değişiği, Nurgül Babacan’ın yöntemi olmuş. Bir anaokulunda öğretmen olan Nurgül Hanım ile grafik tasarımcı eşi kafa kafaya vermişler, aylık maaşlarını karşılaştırıp bir karar almışlar. Baba işten ayrılmış, ilkokul 1’inci sınıfa giden çocuklarını okuldan alıp anne eve gelene kadar bakıyormuş.

SAP’de Teknik Kalite Yöneticisi Özlem Koç ile IBM’de Sistem Yöneticisi olan Sevgi Sönmez Kurdoğlu, gün ortasında saat 14.30’da okuldan çıkan çocuklarına dönüşümlü olarak bakmaya başlamışlar. Özlem Hanım, “14.30’dan sonra evde ‘homeofis’ çalışmaya çalışıyorum ama çocuklarla olmuyor” diyor. Değişik yöntemler deniyorlarmış. Şimdi de bir haftalığına Sevgi Hanımın annesi gelmiş İzmir’den çocuklara bakmak için. Fakat gelecek hafta ne yapacaklarını kara kara düşünüyorlar. Sevgi Hanım, “9.00-18.00 çalışıyorum. Ama hep geç kalıyorum ve erken çıkıyorum. Eşim de aynı şirkette çalışıyor. Okuldan çıktıktan sonra çocuğumuzu bırakabileceğimiz kimse olmadığı için o da zaman zaman benim gibi erken çıkıyor işten. Ne kadar böyle devam ederiz, bilmiyorum” diyor.

Ayşe Akşit ise Gebze Organize Sanayii’de makine mühendisi olarak çalışıyor. “Erkek egemen bir sektörde iş yapıyorum. Ama etütler kapandığından bu yana hiçbir toplantıya yetişemiyorum” diye yakınıyor.

Pelin Vardar da Nurgül Hanım gibi başka bir anaokulu öğretmeni. İkinci sınıfta okuyan çocuğunu, okul çıkışında özel bir servisle ailenin büyük ebeveynlerinin yanına göndermek için çabalıyorlarmış. Fakat Pelin Hanım, “Kadıköy’den servis bulamıyorum” diyor.

İşini bıraktı, aile bütçesi çöktü

Güzellik uzmanı Ahu Akın, işini bırakmak zorunda kalmış. “Sabah 8.30 akşam 19.30 arası çalışıyordum. Ancak baktım ki maaşım ancak bakıcıya yetiyor, işten ayrıldım. Çocuğum henüz birinci sınıfta, okuldan çıktıktan sonra gittiği etüt merkezinde profesyonel bir ortamdaydı. Sosyalleşiyordu. Şimdi ise evde benimle vakit geçiriyor. Ayrıca çocuğumuzun okul giderleri ve yemekhane ödemesinde ise eksiye düştük.”

Son olarak bir araya gelip görüştüğüm annelerden biri, başka bir örnek daha verdi. Yakınlarından biri şöyle bir yöntem bulmuş; dört kız çocuğuna bir anneanne bakıyormuş, hem de aynı anneanne dört ayrı evi dolaşıyormuş. Yani anlayacağınız; çalışan anneler gün ortasında eğitimi biten çocuklarını güvenli bir şekilde kime emanet edeceklerini şaşırmış durumdalar.

Çocuklarının ikisini de etüt desteğiyle büyütmüş bir çalışan anne olarak, sıkıntılı anneleri dinledim. (soldan sağa) Hayriye Mengüç, Özlem Koç, Sevgi Sönmez Kurdoğlu ve Ahu Akın.

Başbakanlık belediye etütlerini işaret ediyor

Bu arada Özlem Hanım, Başbakanlık İletişim Merkezi’ne (BİMER) de konuyu danışmış. Gönderilen yanıtta belediyelerin sosyal etkinlik merkezleri açıldığı, bilgisi verilmiş. Özlem Hanım, “Fakat Kadıköy’de iki etüt merkezi var ve bu iki kuruma başvurular çoktan bitmiş ayrıca biz özel sektörde çalışan anneler için çocukları 19.30’a kadar misafir edemiyorlar” diyor. Ayrıca İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’nün uyarısı üzerine çocukların devam ettiği ilkokuldan da bir açıklama gelmiş. 14.40-16.10 saatleri arasında her gün iki ders saati Çocuk Kulübü çalışması başlatıldığı konusunda bilgi verilmiş. Fakat saatleri nedeniyle Milli Eğitim Bakanlığı’nın okullar bazında giriştiği bu iyi niyetli yaklaşımları da ne yazık ki çalışan annelerin derdine ilaç olamıyor.

Çocuklarının ikisini de etüt desteğiyle büyütmüş bir çalışan anne olarak, bu ara kurumların önemini çok iyi biliyorum. Diliyorum ki; hiçbir anne-baba işini bırakmasın, aile bütçesi sarsılmasın, ebeveynler okul dışı saatlerde güven içinde çocuklarını emanet edebilsinler ve çocuklar mutlu olsun.

Yazı: Hayriye Mengüç