Bilmemek de mutluluktur!

Sevmeyi bilmemek mesela, mutluluk getirebilir. Çünkü sevdiğini kaybetmek, karanlıklarda bir güğüm su verenin de çıkmazsa, yaşadığına lanet etmek demektir.

Dostluğu bilmemek ya da... En yakın dostundan kazık yediğindeki halini düşün, düşün de dost olmalara gelemediğini hatırla o yıkıcı zamanda.

Okumayı bilmemek, yazmayı bilmemek, bir enstrüman çalmayı bilmemek...

Tarihi, coğrafyayı bilmemek...

Sanatı, bilimi bilmemek...

Kültür farklılığını, etnisiteyi bilmemek...

Komşunda pişen yemeğin kokusunu almana rağmen ocaktaki tencerede ne piştiğini bilmemek...

Hakkını, adaleti bilmemek...

Hesap yapmayı bilmemek...

Vicdanı bilmemek...

Altı ay önce yüzlerce madencinin ölüme gitmesinin ardından, buna neden olan sebepleri ortadan kaldıramadığına göre hiç üzülmediğindendir... Üzülmeyi bilmemek de mutluluk değil midir?

Uzatmayayım.

Bilenler her gün daha da mutsuzluğa sürüklenirken...

Üzerinde yaşadığın ülkenin nasıl kurulduğunu bilmemek hele, büyük mutluluk olsa gerek...

Dün Cumhuriyet Bayramı’ydı.

İte kaka kutlandı.

Seneye artık nasip kısmet...