Çekilebilirsin Rıfkı

90’lardaydı sanırım, Levent Kırca ve arkadaşlarının Olacak O Kadar’ı vardı -gerçi sanırım hala var- Oya Başar haber spikeri gibi o zamanlar bize komik gelen şeyleri anlatır, sonrasında da çekilebilirsin Rıfkı derdi. Çekilebilirsin Rıfkı, olay tamam, uzatma Rıfkı, Rıfkı’cığım benden bu kadar. Nerden geldiyse akılma, geçen dilime dolandı, Rıfkı aşağı Rıfkı yukarı, çekil Rıfkı gölge etme Rıfkı. Bir sevdim sorma gitsin. Sürekli Rıfkı, az bak Rıfkı. Sebastian gitti Rıfkı geldi.

Bugünlerde hayat tuhaf bir seyirde ilerliyor. Sazan türleri bulunuyor ilginç isimler veriliyor. Herkes bir ilginç, ilginç olmayanı adeta dövüyorlar gibi herkes en marjinal benim, hayır benim yarışında. Sakin olun annem, bir sakin hele diye ortalığı yatıştırasım var. Metro istasyonunda saklambaç oynayan, yanlarında 2,5 litrelik kolaları ile saatlerce sohbet eden, minibüste kız arkadaşının elini tuttuğu için höytlere maruz kalan, saymakla bitmez. Yaşım oldu 32 her dakika yeni bir şey öğreniyorum. Olsun buna da şükür, hamdolsun memleketim bir bilgi kaynağı, öğren öğren bitmiyor. Her gün yeni bir bilgi!

Dedim ya herkes en marjinal benim derken bir de en cool da benim diyor. Narkisuslar’ı anlatmıştım ya işte artık her köşe başını tutmuşlar, buralar bizim yeğen diyecekler her an.

Bugünler bende bir Rıfkı nerdesin, Rıfkı neler oluyor, çekil Rıfkı halet-i ruhiyesi vücut buldu. Bazı bazı nadide ve naçizane beynim sanki ben diyeyim Uganda, sen de Güney Afrika’da, bir fillerle, bir aslan kaplanlarla. Narin bedenim ise ofis penceresinden karşı çatıya konan martıları izlemekte. İç sesim ise zaten olmuş ebuğba havalı korna, Godfather müziği çalıyor hatta. Yani güzelim okuyucum, uzaylılar kaçırsa sonra dünyaya bıraksa noldu uzayda hayat var mı, neymiş, nasıllar sorularına, bilim adamlarının incelemelerine sakin olun bir paşalar, az turladık geldik bir de çay içtik işte diyecek kıvama geldim, kıvamım kulak memesi.

Bugünlerde kendime Rıfkı’lardan bir demet, bir ordu, bir Rıfkı Team kurmak istiyorum. Kemal Sunal’ın patronu tokatladığı –sanırım Şark Bülbülü’ydü film– filmdeki gibi Rıfkı gel annem, neden olmamış annem, yapıver annem, Rıfkı çekil gözüm görmesin demek istiyorum. Şimdi Rıfkı ismi ile ne alıp veremediğin var diyen olursa – şayet olabilir öyle şeyler, neler olmuyor ki – Rıfkı bir metafor, Sebastian Esteban gibi, ben diyeyim Rıfkı sen de Sukuti. Seçim sizin yani.

Yani anlayacağız okuyucum, güzelim İdil cephesinde yeni bir şey yok. Hayat olağanlığı ile devam ediyor. Arada bir Rıfkı’lardan demetler kurmak istese de, kafası aslanlarda fillerde olsa da değişen bir şey yok. Mahsun’cuğumun dizisi gibi hayat devam ediyor –insanın cümle sonuna hacılar diyesi geliyor ya neyse-