Birçok sorunla mücadele edilen bir yılın sonunda, herkes duygusal, zihinsel ve ruhsal yorgunluk hissedebilir. Yorgun ruhlar doğal olarak iyileştirici ve yenileyici bir şey için özlem duyduğundan, bu uzun yılın bitmesini dilemek oldukça anlaşılır.

Dünyevi sorunlara hızla bir çözüm bulunamasa da geleneksel yeni yıl kutlamalarının amacı tam olarak eski yılı sona erdirmek ve her şeye yeniden başlamaktı. Yaşanan ve yaşanacak olan sorunları yok saymadan, zamanı sıfırlayarak, tüm yaşamı kutsal ve yenilenebilir bir şeyin parçası olarak görerek...

Mesele asla bir takvim sayfasını çevirmek değil, her yılı tam bir döngü olarak görmekti. Her yılın mevsimleri, hayatın tükendiği ve yeniden başlamak üzere tekrar tekrar sona erdiği doğanın seyrinin bir yansımasıydı. Sıkıntılı zamanlar daha da belirginleştikçe yıl yıpranır, tükenir ve biter. Eski yıla verilen zarar basitçe onarılamayacağından, şimdinin bitirilmesi ve hem bireysel hem de kolektif yaşamın potansiyellerini yeniden mümkün kılmak için ortadan kaldırılması gerekir.

Yeni yıl kutlamaları, hayatın kargaşası ve karmaşası arasında zamanın yenilendiği yıllık bir geçiş töreni olarak hizmet eder. Altta yatan kozmolojik, mitolojik fikir; hatalar, kayıplar ve yanlışlar tarafından zarar gören eski yılın, yaşamı yenileyen ve herkesin yeniden başlamasına izin veren sonsuzluk anlarına açılan bir zaman kırılmasıyla çözülebileceğidir.

Yıl sonu kutlamalarına sembolik olarak katılmak, basit bir “normal” duygusuna dönüşü kolaylaştırmadı, aksine yaşamın kendini yenileme kapasitesine bağlanmak için yaratıcı bir dönüşü hızlandırdı. İnsanlar, ölüm ve yenilenmenin gizemine katılarak, "yaratıcı zamana" girebilirler, geçici olarak hatalardan ve başarısızlıklardan kurtulabilir ve orijinal yaşam potansiyellerine geri dönebilirler. Yenilenme duygusu, bu karanlık ve yorucu zamanlarda büyük önem kazanıyor.

Daha geleneksel kutlamalar, ocak ateşini söndürmeye ve yeniden yakmaya veya yılın sonunda karanlıkta gizlenen hayatın ışığını yansıtmak için mum kullanmaya odaklanabilir. Ritüel arınmalar hem bireysel hem de kolektif düzeyde hataların ve kusurların etkilerini ortadan kaldırmaya ve ortadan kaldırmaya hizmet eder. Tefekkür ve/veya dans ve şarkı içeren törenler, zamanın yeniden üretilmesi için hazırlıkları temsil eder, aynı zamanda yaşamın ve sevginin temel enerjileri olarak kabul edilir.

Yıl içinde meydana gelen hataların ve kayıpların tanınması büyük önem taşır. Amaç kimseyi suçlamak değil, affedilsinler diye hataları ve kusurları adlandırmaktır. Kendini ve başkalarını affetmek, gençleşmek, hayatı yeniden canlandırmak ve daha iyi bir dünya hayal edebilmek için yapılan tüm girişimlerde önemli bir bileşen olarak ortaya çıkıyor.

Kendimizi küçük aile veya arkadaş gruplarıyla sınırlı veya hatta yalnız bulsak da zamanı kırmanın ve kendimizi zamansız şeylere açmanın yollarını bulabiliriz. Bir şenlik ateşi veya tek bir mum yaksak da alevleri yapılan hataların beyanlarını yakmak veya yaşanan kayıpları kabul etmek için kullanabiliriz. Suları kullanarak arınabilir hem korkuları hem de kusurları yıkamak için kullanabiliriz. Hatalarımızı basitçe görmezden gelmek için değil; zamanı kırmak, anı açmak, kendimize sonsuz tarafından dokunulmasına izin vermek ve her şeye yeniden başlamaya katkıda bulunabilmek için...

Referanslar:

“Rites of Renewal” Şuradan alındı: https://www.mosaicvoices.org/rites-of-renewal