Eğer yeniden başlayabilseydik hayata şu anda yaşadığımız hayatı tekrar yaşamak isterdik belki. Bütün mutlu ve üzücü anlarla, hatalarla, aldığımız doğru ve yanlış kararlarla. Yaşadığımız olayların, hayatın karşımıza çıkarttığı insanların bizim görebildiğimiz veya göremediğimiz bir nedeni vardır belki. Kendimize büyük hedefler koyarak, onlara ulaşmaya çalışarak, küçük şeylerden de mutluluk duymayı öğrenerek, yanındaki insanları, sevdiğin insanları kırmayarak yaşamak. Hayat güzel her şeye rağmen. Mutlu olmak için şu anı yaşamak gerek. Kusurlu olmaktan korkmadan ki, kusurlar bizi dönüştürecek yapı taşlarıdır ders çıkarabilirsek. İnsan şimdiki aklıyla yeniden başlayabilseydi hayata daha farklı olurdu bakış açısı da. Ama mutlaka bir yerlerde hata yapardı eskisi kadar olmasa da. Tecrübeli oluşundan dolayı çok farklı zaferlerle dolu bir hayat yaşardı. En zor zamanlarında kendisinden başka hiç kimsenin kendisini kurtaramayacağını, her şeyin gelip geçici olduğunu, dertlerinde, keyflerinde sonsuza kadar sürmeyeceğini bilirdi. Hayat kendini yaşayıp neyi ne için yaşamak istediğini farkettiğinde senin hayatın oluyor ama buna ulaşmak için herkesin çok fazla zamanı olmayabiliyor. Hayat her sabah gözümüzü açmamızla yeniden başlıyor. Bunu kendine sıkça hatırlatmalı insan. Günün birinde gözümüzü son kez kapayana kadar iyi, kötü ne yaşarsak kar kalır yanımıza. Yaşam, yaşananların içerisindedir, yaş sadece rakamsal sembollerden ibaret bir etikettir. Bazen yaşanır bazen de seyredilir, hayat böyle bir şeydir. Gelsin hayat bildiği gibi, işimiz bu yaşamak...
Yeniden başlasaydık hayata... | Hayatın Sesi