Birçok ebeveyn hamilelik boyunca bebeğin içeride neler yaptığını, dahası, neler yapabildiğini merak eder. Ultrason yoluyla bebekleri izleme fırsatı bu yüzden çoğumuza çok heyecan verici gelir. Doktorun odasında ultrason cihazıyla incelenen bebeklerin tekme attığını, döndüğünü, el salladığını veya parmağını emdiğini görmek ilginçtir.

Bilimsel olarak, bebeklerin henüz anne karnındayken emme alıştırması yapabilmek için parmaklarını emebildiklerini ve yutma reflekslerini geliştirdiklerini biliyoruz. Ancak doğumdan sonraki vaktinin önemli bir kısmında yapacağı gibi, anne karnında da ağlayıp ağlamadığını merak ediyor olabilirsiniz.

Bebekler rahimde nasıl tepkiler verir?

Araştırmacılar ilk olarak bebeklerin doğumdan hemen sonra annelerinin sesine yöneldiklerini fark ettiklerinde, anne karnındaki tepkilerini de merak etmeye başladılar. Bebekler annelerinin sesini rahmin içindeyken mi öğrendiler yoksa doğal olarak biliyorlar mıydı? Artık bebeklerin henüz anne karnındayken duymaya, öğrenmeye ve dünyadan gelen uyarılara tepki vermeye başladığını biliyoruz. Örneğin; 2015 yılında yayınlanan bir araştırmada, anne karnındaki bir bebeğin en erken 16 haftalıkken seslere tepki verebildiği keşfedilmişti. Burada ilginç olan nokta, bebeğin henüz kulaklarının tam olarak gelişmediği çok erken bir haftada böyle bir tepkinin keşfedilmiş olmasıydı. Araştırmada aynı zamanda hamilelikte bebeğin olduğu bölgeye dokunmanın ve bebekle konuşmanın da bebeği etkilediği, kendisine seslenilen veya dokunuşu hisseden bebeklerin daha çok tekmelediği ve hareket ettiği gözlemlendi.

Artık bebeklerin daha anne karnındayken rahim dışındaki dünyayı öğrenmeye başladıklarını biliyoruz. Sesler, annenin hareketleri, ışık ve annenin karnına başkaları tarafından dokunulması gibi dış uyaranlara tepki verebiliyorlar. Rahimdeki bebekler ürkebilir, hareket edebilir, işeyebilir ve takla atabilirler, ancak anne karnındaki bir bebeğin ağlayıp ağlamadığını anlamak o kadar da kolay gözükmüyor.

Bebekler nasıl ağlar?

Ağlamak oldukça basit bir şey gibi görünür ancak aslında karmaşık bir işlemdir. Bir bebeğin ağlamayı başarabilmesi için yüz kasları, nefes yolları ve solunumu gibi birçok sistem arasında ciddi bir koordinasyon olması gerekir.

Ses çıkarmak da ağlamanın önemli bir parçasıdır. Bu nedenle anne karnındaki bir bebek ağlamayı öğrendiğinde bile, sesli olmayan kısmını sergileyecektir. Ağlamak, bebek için önemli bir gelişimsel dönüm noktasıdır. Bir bebeğin ağlayabilmesi, beyninin, sinir sisteminin ve vücudunun ağlamayı gerçekleştirmek için doğru şekilde çalıştığını gösterir.

Yani ağlamak, aslında göründüğünden çok daha fazlasıdır. Bebeğin aslında;

• Dış uyaranları fark ettiğini,

• Uyaranların potansiyel olarak zararlı veya tehdit edici bir şey olduğunu ve dolayısıyla olumsuz bir uyaran olduğunu işleyebildiğini,

• Fiziksel olarak uzaklaşmaktan ses çıkarmaya, bu tepkiler duyusal farkındalığının yüksek olduğunu,

• Hayatta kalma mekanizmasının işler halde olduğunu,

• Yardıma ihtiyacı olduğunu işaret edebilmesini gösterir.

Yapılan araştırmalarda, bebeğin anne karnındayken aşağıdaki ağlama davranışlarını sergilediğini buldular:

• Bebek, dili aşağı inerken nefes aldı ve ağzını açtı,

• Daha sonra üç artırılmış nefes aldı,

• Üçüncü ve son nefeste, nefes alırken bir duraklama ve bir uzatılmış nefes vardı.

Temelde bu hareketlerin, bebeğin ağlama davranışı gösterdiğine işaret edebileceğini kaydettiler. Ancak elbette ses çıkarması mümkün olmayacağından, bunun gerçek bir ağlama olup olmadığı hala tartışılır. Yine de bu çalışma önemliydi, en az on bebek üzerinde de doğrulandı. İlginç bilgilerden biri de, bebeklerden birinin annede doğum başladıktan hemen sonra ağlama davranışları göstermesiydi. Aynı zamanda bebeklerin fetal davranışları, aktiviteleri ve gelişimleri hakkında önemli ipuçları sağladı.

Referanslar:

Chaunie Brusie. "Do Babies Cry Within the Womb?". Şuradan alındı: https://www.verywellfamily.com/do-babies-cry-in-the-womb-4155181 (14.06.2021)