Postürümüz neler anlatıyor?

Geçtiğimiz hafta iki günlük bir eğitimdeydim. Eğitimin konu başlığı “Zihin-Beden Farkındalığı: Bir Osteopat Gözüyle Psikoloji”ydi. Psikoloji İstanbul’un ev sahipliğini yaptığı eğitimde Fransız osteopati doktoru Clémence Jeay, büyük bir sadelikle, son derece akıcı bir şekilde bilgilerini bizlerle paylaştı. Öncelikle, ilginç bir gruptuk, eğitimdeki tek bütünsel sağlık koçu bendim, benim dışımda grubumuzda oyuncu, koreograf, doktor, yoga eğitmeni, pilates eğitmeni, öğretim görevlisi, diyetisyen, psikolog ve psikiyatrlar vardı, hepimizin ortak noktası da beden üzerine çalışmamızdı.

Osteopati nedir?

Osteopati, WHO (Dünya Sağlık Örgütü) tarafından kabul görmüş bir teşhis ve tedavi yöntemi. Elle uygulanan bir tamamlayıcı tedavi yöntemidir. Özellikle ağrılarda uygulanır, ağrının kaynağı tespit edilerek sorun giderilmeye çalışılır.

Dr. Clémence Jeay, 2010 yılından bu yana, İtalya, Torino’da anatomi, fizyoloji ve osteopati teknikleri konulu dersler veriyor. Bir dönem Türkiye’de yaşamış, şimdi hayatına ABD’de devam ediyor. Eğitim, sadece uzmanlara yönelikti, danışanımızın odamıza girişi, oturuşu, duruşu yani beden dilinin bizlere neler anlattığını öğrendik. Clemence’in anlattığı bakış açısı duruş, postür ve bunun üzerinden bütünsel sağlık ile ilgiliydi. O kadar benzer konulardan bahsediyoruz ki... Nasıl ben “sağlık sadece yediğimiz yemeklerden ibaret değil, beden-zihin ilişkisi sağlığımızı etkiliyor” diyorsam o da benzer şeyleri anlattı.

Hatta Instagram’ımda yaptığım #denizlechallenge için hep beraber yaptığımız Wonder Woman duruşunun etkilerinden o da bahsetti. Duygular, bedenimizin tepkileri ve psikolojinin fiziksel sağlığımıza etkilerini üzerinde uzun uzun durdu. Eğitimde, postür analizi yapmayı da öğrendik.

Benim postürüm neler anlatıyor?

Size öncelikle kendi bedenimle ilgili öğrendiklerimi anlatmak istedim, o yüzden de boyumun posumun belli olduğu bir fotoğrafı paylaşıyorum. Çünkü söyleyeceklerim var. Fotoğrafta solda gördüğünüz omzumun sağdakinden daha düşük olduğunu fark ediyor musunuz? Neden olduğunu anlatacağım.

Postürü, bedendeki yara izleri de etkileyebiliyormuş. Benim göğsümde kemo aldığım dönemden bir yara izi var ve bu iz iyileşirken içeri göçük şekilde iyileşti, hastanede tüm ekip şaşırdı, biz hiç böyle bir iz görmedik diye, sonra ben cerraha söylediğimde “olabilir böyle şeyler” dedi ve beni başından savdı. İlk başta çok üzülmüştüm, sonra “bu iz bana hayatta kalışımı hatırlatır” diye düşündüm ve gururla taşımaya başladım.

Eğitimde birbirimize postür analizi yaptık, ben kendimi simetrik gördüğüm için –“seven gözler hata görmez” misali- omzumun düşüklüğünden habersizdim. Sonra Clemence’le konuştuk ve yaramın, kasın üzerine yapışarak iyileşmesinden dolayı böyle bir durum yaşadığım ortaya çıktı. Çünkü yaram sürekli kasımı, o da omzumu aşağıya çekiyor. Bütünsel bakış açısı işte bu farkındalıkları getiriyor. Gerçekten eve geldiğimde hastalanmadan önceki fotoğraflarıma baktım ve omuzlarım eşit, böyle bir durum yok. Omuzlarımı postürümde eşitleyebilmem için yarama nasıl bir uygulama yapacağımı öğrendim. Birkaç ay sonra farkı görebilecekmişim.

Bunun dışında, yandan bakıldığında boynum daha önde görünüyor, bunun ekrana sıkça bakmamdan dolayı olduğunu düşünüyordum, Clemence bana iki soru sordu “Çok konsantre mi çalışıyorsun?” ve “Dişlerini sıkıyor musun?” Her ikisinin cevabı da evet. Çalışırken müthiş konsantre oluyorum ve kendimi kaptırıyorum, dikkatimi önümdeki projeye çok veriyorum. Dişlerimi ise son iki yıldır sıkmamama rağmen, yandaki odada yatanları uyandıracak kadar güçlü bir sıkma geçmişine sahibim. Sonuçta yaklaşık 30 senedir dişimi sıktığıma göre bunun bedenim üzerinde iz bırakması kaçınılmaz.

Postür üzerine çarpıcı örnekler

Eğitimin ardından, bir anda aklıma, yıllar önce okuduğum bir haber geldi, onu araştırıp buldum, sizinle de paylaşmak istedim. Gao Rongguo adlı bir fotoğrafçı, yaşamın üzerimizdeki etkilerini gösterebilmek için ikizler üzerinde bir fotoğraf serisi çalışmış. İşte seriden birkaç örnek, yılların ve yaşamın koşullarının, alışkanlıkların postürü nasıl etkilediğini bu fotoğraflar öylesine etkileyici anlatıyor ki...

Sevgilerimle, mutlu haftalar