Önce kadınım sonra anne!

Bana bazen şefkatle bakıp “anne tabii” demelerine sinir oluyorum.

Doğururken kendimi de yeniden doğurdum kimse farkında değil.

İlk bir yıl zor geçti ama kendime geldim. Kilo verdim, spora başlayıp şekillendim.

Topuklu ayakkabıları, dantelli iç çamaşırlarını, göğüs dekoltemi, düşük bel jean’leri seviyorum. Arkamı dönüp aynada popoma bakıyorum nasıl görünüyor diye. Kendimi saklamak değil sunmak istiyorum. Bebek kusmuğu değil parfüm kokuyorum artık. Süt dolu memelerimle emzirmekten başka şeyler de yapabiliyorum. Bebeğime sarılmakla erkeğime sarılmayı ayırabiliyorum.

“Sadece anne” olmak her gün aynı yemeği yemek, hep aynı renkte elbiseler giymek, hep aynı şarkıyı dinleyip söylemek gibi bir şey.

Resimli hikaye kitapları seçmeyi seviyorum ama edepsiz aşk romanlarına da ihtiyaç duyuyorum. Çizgi filmler de hayatımın gerçeği erotik filmler de. Çocuklu kadınlarla paylaşacak çok şeyim olduğu doğru ama hep annelerle oturup kalkınca daralıyorum. Çünkü biz bir araya gelince sürekli çocuklarımızdan bahsediyoruz. Hep hoşlandığı oğlandan bahseden ergen kızlara benziyoruz biraz.

Oysa dışarıda akıp giden bir hayat var. Ve ben bu hayattan kopuk yaşamak istemiyorum. Arada bir sevdiğim birkaç kişiyle akşam çıkıp iki kadeh içmek, pusetsiz alışverişe çıkabilmek, bambaşka insanlarla bir arada olmak istiyorum.

Ve bir kadın olarak fark edilmek istiyorum. Artık anneyim, önceliklerim değişti, yaşım ilerliyor, yer çekimi memelerime galip geliyor diye mahcup bir halde kenara çekilmek istemiyorum.

Ligden düşmedim, jübile yapmadım.

Kadınım ben, önce kadın!

Bir kocam olabilir. Kocamı seviyor olabilirim. Mutlu olabiliriz.

Ama beni bir kadın olarak beni bütün erkekler beğensin, arzulasın istiyorum. Sadece kocam değil. Kendimi nasıl çocuğuma, evime hapsetmek istemiyorsam kocama da hapsetmek istemiyorum. Hayır, bu benim aklımın kaydığı anlamına gelmiyor. Arayış içinde olduğumu da göstermiyor.

Bir kadın olarak beğenilmek hoşuma gidiyor.

Bir şey daha var. Hayatta her şey insan için. Bir gün her şey bozulursa, benim için dışarıda alternatif bir hayat olduğunu bilmek iyi hissettiriyor.

Alternatif hayattan kastım, hayatı paylaşacağım yeni kişiler, erkekler. Eğer bir kadın olarak güzel hissetmezsem kendimi, alternatif hayatın kapısını aralayamam.

Aslına bakarsanız her şeyin tepetaklak olması da gerekmiyor. Evli ve çocuklu hatta mutlu her kadının aklının alt yazısıdır “başka türlü bir hayat” fikri, isteği.

İşte bu yüzden “önce kadınım” diyorum.

Öyle de hissediyorum.

Samimiyim.