Herkese onu anlatıyorum

Herkese selamlar. Bu yazacaklarım belki de okuyacak olanlarınızdan bazılarınızın başına gelmiştir ama ben ilk defa böyle hissediyorum. Ayrılığın ilk zamanlarında böyle hissetmem belki doğal olabilir ama bu hissin yeniden belirmesi bana çok ilginç geliyor...

2 senelik ilişkimden ayrılalı yaklaşık 1 sene oldu. Birbirimize çok değer veren bir çifttik ve arkadaş olarak da iyi anlaşıyorduk. 2 senenin yaklaşık 1.5 senesi gayet güzel giden ilişkimiz sona yaklaşınca bizi eskisi kadar mutlu etmemeye başlayınca ve anlaşmazlıklarımız devam edince ayrılmaya karar verdik.

Ayrıldıktan sonra bir süre kadar tabii ki en başta 2 senelik bir alışkanlık olması sebebiyle fazlaca üzüldüm ve sürekli onu aramaya başladım kendi içimde. Belki bir ay boyunca sürekli etrafımdakilere onu anlattım. İyi veya kötü bir sürü anımızı anımsadım. Fakat bu durum yeniden başıma geldi...

Belki de onu tam olarak zihnimden ve kalbimden çıkaralı 8-9 ay olmuştur. Son günlerde yeniden onu yakın çevreme gülerek anlatırken buluyorum kendimi. Bu gülerek anlatmak onu anımsamak ve özlemek gibi hissettiriyor bana. Yaşadığımız güzel anıları anlatıyorum, onunla yaşadığımız benzer olaylardan örnek veriyorum. "Onu mu özledim acaba?" diyorum sonra eve gidip kendi kendime düşünürken. Bunları istemsiz yapıyorum ve sonradan farkına varıyorum. Herhangi bir yerde karşıma çıkmıyor veya sosyal medyamda dahi rastlamıyorum kendisine. Bu sebeple bana kendisini bir şekilde hatırlattığını da söyleyemem. Neden onu anar oldum?