Hemen yapılsa iyi olur, sevgiler

Hiçbir şey yapmamak üzere banklara oturup etrafa bakınmayı çok severim. Hiçbir şey yapmamak için yaptığım bu şey, herhangi bir yerdeki bir banka oturmaktan ibaret. Bu keyfi tam olarak ne zaman keşfettim bilmiyorum ama bir şekilde, ezelden beridir biliyor olduğuma dair de bir his var içimde. Durmak nedir, biliyorum. Kıymetini de bildim mi, dengeme diyecek olmuyor.

Meditasyonla aram düzelene kadar, bunu yapmanın, hiçbir şey düşünmemek olduğunu ya da bir şekilde hiç düşünmemeyi gerektirdiğini zannediyordum. Ama aramız düzeldiğinde, eski bir dostumu bulmuş gibi buyur etmiştim kendisini. Çocukken bildiğim bir şeydi bu. Ne olduysa, unutmuşum. En iyi bildiğim zamanlar, en küçük olduğum zamanlardı. Öylece durmak, orada olmak, olup biten her şeyin ortasında öylece akmak. Bütün bebeklerin en iyi yaptığı şey. Aslında hiçbir beceri gerektirmeyen muazzam bir beceri.

Aklımdan hiçbir şey geçmemesi zaten çok sıkıcı olabilirdi. Aklımdan hiçbir şey geçirmeden oturmak yerine, etrafa göz gezdirir gibi, içimde ve dışımda ne varsa şöyle bir bakınmak daha keyifli olabiliyor. Odaklanmadan, sadece ‘bakınmak’. O anki hisler, gördüklerim, düşündüklerim; hepsi bir söğüt ağacının dalları gibi sallanıyor da ben altında oturuyorum, yapraklar yüzüme değiyor ara ara. Böylece zamanı durdurmadan, akışı da durdurmadan, olup bitene öylece bakabiliyorum. Eğer orada iyice bir gözden geçirmem gereken, akışı bozan, etkileyen bir şey görürsem, onu daha yavaş bir gözle, daha sakin bir zihinle inceleyebiliyorum. “Acil yapılacaklar listesi” yerine “Hemen yapılsa iyi olur” listesine alıyorum. Öyle resmi ve sert komutlar yerine tatlı ricalar kullandığımda, kendime karşı daha nazik olabiliyorum.

Acil yapılacaklar listesi, aciliyet ve telaş içerir. İyi iletişim kuramadığınız bir patrondan acil yapılacaklar listesi almak, paniğe bile neden olabilir. Neticede acil yapılacaklar listeleri karşısında en sık bulabileceğiniz haller öfke, hayalkırıklığı, özgüven sarsılması, düşmanlık, telaş vs. olabilir. Böyle duygusal karmaşalara neden olabilen türde bir listeyi kendin için niye yapasın ki?

Yeniden bir banka oturup, bu yeni yıl için neler isteyebileceğimi düşündüğümde önümde kolaylıkla bir acil yapılacaklar listesine dönüşebilecek hevesler, işler, hayaller, projeler olduğunu fark ettim. Ama bunları acilen yapmak üzere beni harekete geçirecek türde bir enerjinin, sırf gezegenim güneşin çevresinde bir tur daha tamamladı diye gelip bir anda içime dolmayacağının da gayet bilincindeyim. Enerjim yoksa, yoktur.

Fakat elbette ki hayat, "Ay, hiçbir şey yapacak enerjim yok vallahi" deyip yorganın altından çıkmadığında hala devam ediyor olsa bile, senin bir sürü işin gücün aksayabilir bu süreçte.

Bu yüzden, sırf işin gücün aksamasın diye, minimumda, hatta güç tasarrufu modunda çalışarak kendine bir “hemen yapılsa iyi olur” listesi hazırlayabilirsin. Güç kalkanların hayatta kalacak kadar devrede olur. Hem çok az enerji harcayarak zaruri işlerini halledecek gücü bulabilirsin, hem de kendinden beklentilerini "yeni yıldan beklentilerim" sığlığından çıkarıp güneşe sermiş olursun.

Ancak, tıpkı acil listeler için yaptığımız gibi, "hemen yapılsa iyi olur" listesini de -bu sefer- iyi anlaşabildiğimiz bir patrondan aldığımızı varsayıp olası etkileri gözlemlemek gerekecek.

Neticede iç sesin senin patronun değil. Onu dinlemeyi öğrendiğinde zaten anlıyorsun. Bunun için sadece durup seyretmeyi öğren. Gördüklerinden ihtiyaçlarını belirle. Kısa bir liste yapıp ufak ufak harekete geç. İç sesin epey gürleşecek zaten. Sonrasını her şekilde halledeceksin.

Yeni yılın kutlu olsun!