Orada utanan var mı?

* Son bir yılda aile içi şiddet kapsamında 15 (on beş) çocuk öldürüldü, 20 (yirmi) çocuk intihar etti.

* 2.550 (iki bin beş yüz elli) çocuk uyuşturucu kullanıyor. 0-18 yaş grubu madde bağımlılarının sayısı 99.000 (doksan dokuz bin).

* Son bir yılda ilköğretim okuluna hiç kaydolmayan okulsuz çocuk sayısı 75.000 (yetmiş beş bin).

* Türkiye’de 3.000 (üç bin) çocuk sokakta yaşıyor. 500.000 (beş yüz bin) çocuk sokakta çalışıyor. 10.000 (on bin) çocuk dileniyor. Toplam 1.000.000 (bir milyon) çocuk işçi var. Bunların yüzde 45’i tarım işçisi.

* Yaklaşık 4.500.000 (dört buçuk milyon) çocuk yoksulluk sınırının altında yaşıyor.

* Son üç yılda 250.000 (iki yüz elli bin) çocuk suça sürüklendi. Tutuklu ve hükümlü çocuk sayısı 3.000 (üç bin). Son üç yılda 500.000 (beş yüz bin) çocuk hakkında adli ve polisiye işlem yapıldı.

* Son üç yılda, çocuk gelinler 130.000 (yüz otuz bin) sayısını geçti.

* Son üç yılda 27.000 (yirmi yedi bin) çocuk kayboldu. Kaybolan kız çocuklarının sayısı 17.000 (on yedi bin)

* Çocuk seks kölesinin ulaştığı sayı 50.000 (elli bin).

* Son üç yılda adli makamların verilerine göre, 70.000 (yetmiş bin) çocuk cinsel şiddete uğradı. Matematik hesabıyla son üç yılda yüzde 400’lük artış var.

* Adli mercilere başvurma oranında dünya ortalaması baz alındığında, toplu suçlar da göz önünde tutularak elde edilen istatistiğe göre... Şu anda Türkiye’de 1.000.000 (bir milyon) utanmaz erkek, çocuklara yönelik cinsel şiddet suçlusu. Demek o ki, bilinen bir milyon sapık var bu ülkede.

Bu rakamlar Şefkat-Der’in hazırladığı Utandıran-Yüzleşilmesi Gereken Çocuk Araştırmaları karnesinde yer alıyor.

Bu rakamlara göre;

Toplamda 7.236.550 (yedi milyon iki yüz otuz altı bin beş yüz elli) çocuğun, zengin olmadığı için, iyi bir aile ortamına sahip olmadığı için, töreye doğduğu için gelecek umudu yok olmuş. Zaten resmi verilerle 35 (otuz beş) çocuk çoktan hayatı terk etmiş.

Çocukları koruyamıyoruz.

Eğitim olanaklarını sınırlıyoruz.

Suçu, uyuşturucuyu bitiremiyoruz.

Sokaktan kurtaramıyoruz.

Yetmezmiş gibi; oyun çağında ya çalıştırıyor ya da evlendiriyoruz.

Tecavüz ediyoruz.

Bütün bunlarla yüzleşmek yerine ise daha fazla çocuk doğmasını istiyoruz.

Şefkat-Der’in utandıran karnesi 20 Kasım’da duyuruldu.

Bugün 9 Aralık.

Utanmaz 1.000.000 (bir milyon) onursuz, şerefsiz rüyalar peşinde.

“Utanıyoruz” demeyi bile fazla gören 548 (beş yüz kırk sekiz) milletvekili Meclis’te, seçim arifesinde.