Senin annen bir sürtüktü yavrum!

Geceleri bebeğini uyutup gezmeye çıkan…

Sabahları bebeğiyle kalkıp, makyajı akmış gözlerini yıkamadan mutfağa koşarak mama hazırlayan (emzirmeyi hiçbir zaman sevememiş çünkü o emzirmeyen ama bundan suçluluk da duymayan...) bebeğinin sabah neşesi ile tüm geceyi, uykusuzluğu unutan…

Bebeği çok küçücükken işe başlayan -zorunluluk sanma- çalışmak isteyen, çalışmadan duramayan…

Saçını, makyajını, manikürünü, pedikürünü hiç ihmal etmeyen, her zaman bakımlı her daim güzel gezen…

Kendine mutlaka vakit ayıran, ne olursa olsun kendini de düşünen, unutmayan...

Sporunu yapıp, diyetine dikkat edip, daracık kotlarını giyerek ortalıkta çıtır kız edasıyla dolaşan…

Bu çocuğun babası da var, biraz da o baksın diyerek mutlaka omzundaki yükü bölüştüren, erkektir yapamaz demeyen…

Bebeğini büyütürken mahalle baskısına, anneanne-babaanne laflarına kulaklarını tıkayıp kendi doğrusunu uygulayan ve bundan suçluluk duymayan…

Saçını kimse için süpürge etmeyen…

Herkesten, her şeyden önce ben diyen...

Kaliteli zaman geçireceğim diye kendini germeyip kendi eğlencesine, kendi hayatına bebeğini dâhil eden…

Evi bok götürse de, evden ziyade içinde yaşadıklarıyla ilgilenen ve bundan utanmayan…

Tek başına tatillere giden ve bundan suçluluk duymayan ve hatta çeşitli mecralarda poz poz fotoğraflarını paylaşan...

Çocuğu sosyal yapacağım diye o aktivite senin bu etkinlik benim gezmeyen...

Doğar doğmaz gideceği çocuğunun okulları, çalacağı aletleri, yapacağı sporları düşünmeyen.

Doğal olacağım organik alacağım diye o pazar senin bu market benim gezmeyen...

Çocuk yetiştirme kitapları değil “insan” kitaplarından oluşan bir kütüphanesi olan...

Tek eğlencesi çocuğunun gülümsemesi, pırt yapması, koşması, atlaması olmayan...

Etrafında sadece anne arkadaşları değil çeşit çeşit arkadaşlıklar barındıran ve o arkadaşlarıyla konuşacak konusu da bol olan...

Anneleri hor gören, küçümseyen, aşağılayan, yeren, her fırsatta anneliklerini eleştiren kişi yani seni annen bir sürtüktü yavrum!