Giriş: 28 Mart 2014 Cuma

Beceriksizin tekiyim!

Merhabalar Yeşim Hanım,

Benim sıkıntım hayatın zorluklarıyla,sıkıntılarıyla baş edememem. 30 yaşındayım elimde bir mesleğim yok, çalışma hayatına babam müsaade etmediği için çok geç başladım. 27 yaşındaydım uzun süreli hiçbir yerde çalışamıyorum en fazla 6-7 ay sonunda hep aynı durum. Ben bulunduğum yerden kaçıp gitmek istiyorum. Ne olacak benim sonum bilmiyorum sosyal ortamlara katılmak istiyorum ama beceremiyorum her ne yapsam bir yanlışlık var. Hiçbir şeye kabiliyetim yok ve çalıştığım yerlerde elimin yavaşlığı, beceriksizliğim küçümsenmeme sebep oluyor. Nereden biliyorsun diyeceksiniz, açık açık söylüyorlar yanlışlarımı, hatalarımı, ufak tefek dahi olsa sanki ölümcül bir hata yapmışım gibi yüzüme vuruyorlar. Yakında evleneceğim ama bununla ilgili ailemin tepkisiyle ilgili endişelerim var. Ta gençliğimden beri bir mutsuzluk bir ümitsizlik ki peşimi bırakmıyor, doktorlara gittim, ilaç kullandım, ne yaptıysam bir çaresi olmadı. Beceriksizin tekiyim! Çok çaresizim. En kötüsü de ailem,erkek arkadaşım dahil benim mutsuzluğum ve hayata küskünlüğümle çevremdekileri de üzmem. Benimle birlikte mutsuz oluyorlar, şaşkınım ne yapacağımı, kime danışacağımı bilmiyorum. Ne zaman ki kendi ayakları üzerinde durabilen bir kadın görsem içim gidiyor. Neden ben yapamıyorum diye kendi kendimi yiyip bitiriyorum... Bana yardımcı olup yol gösterirseniz çok sevinirim. İnsanlar çok acımasız bunları gördükçe kendi kabuğuma çekilip kimseyle görüşmek istemiyorum.

Yeşim Tijen'in cevabı:

Gökten zembille mi inmiştir başarılı insanlar? Kolay mıdır başarıya ulaşmak? Sadece iş hayatında mıdır başarı, hiç düşündünüz mü? İnsan olabilmek de bir başarı değil mi günümüzde ve insan kalabilmek? Bu ağır yaşam koşullarında, insanlığın da yitirildiği ve aranır olduğu günümüzde, başarı değil midir sizce de insan olabilmek ve insan kalabilmek?

Hepimiz bir zaman çocuk, genç ve zamanı geldiğinde anne-baba oluruz. İşte bu yaşam içinde olumlu davranışlarımızdır başarı. Yaşlanan ebeveynlerimiz için iyi bir evlat olmak, çocuklarımıza iyi birer anne-baba olabilmek, akrabalarımıza, yakın dostlarımıza, komşularımıza karşı iyi bir insan olabilmektir başarı. Menfaatlerin, çıkar ilişkilerinin, yalan aşkların kol gezdiği günümüzde ahlaki değerlere sahip çıkıp onu kendinde yaşatabilmektir başarı. Aynaya baktığımızda göz göze geldiğimizde kendimizle, gülümseyebilmek, kendimizle gurur duymak, vicdan rahatlığıdır başarı. Marifetin fiziki görüntüde değil yürekte olduğunu görebilmektir başarı. Bunları başarabiliyorsanız en büyük başarıyı yakalamışsınızdır hayatta.

Bu kadarı yetmez bize, hırslıyızdır biz insanoğulları. Yapabileceklerimiz varken yapmalıyız da zaten. Bir başka yüzü de vardır başarının. Kişi vardır onun lügatinde yer almaz başarı, amacı yoktur yaşıyordur işte, gelmiştir bir kere dünyaya. Çalıştığı işte başarılı olmak, daha yükselmek, kendini geliştirmek gibi düşünceleri yoktur. Yeteri kadar ya da yetmeyecek kadar kazansa da yeterlidir. Çabalamaz daha fazlası için, azla da yetinir. Git-gel Konya altı saat, gidip geliyor, çalışıyor ve yaşıyordur işte. Bir de amacı olan insanlar vardır hayatta. Hiçbir şeyin kendisini engellemesine izin vermeyecek kadar hırslı, azimli ve çalışkan. İnsanız ya, duygularla yüklüyüz. Böyle olunca da hepimizin kendisi için belirlediği bir yaşam çizgisi, hedefi vardır. Bütün gayretlerimiz bu hedefe ulaşmak içindir. Başarıya ulaşanlar, o noktaya hedef, özgüven, cesaret, dayanma gücüyle ulaşacaklarını bilirler. Zorluklar çıktı mı karşımıza vazgeçmemek, dayanabilmek ve devam edebilmektir başarı. Yine hedefi olmaktır başarı. Eğer nereye gideceğini bilmiyorsa kişi, neresi rast gelirse orada bulur kendini çıktığı yolda. Böyle olunca da kaderimize bırakmış oluruz kendimizi. Oysa Allah bize bir de akıl vermiştir kullanmamız için. Aklımızla hedef belirleyerek çıktığımız yolda nereye varacağımızı biliriz. Karşımıza çıkan zorluklara da göğsümüzü gereriz.

Hiçbir başarı gelip bizi kendiliğinden bulmaz, fırsatlar çıkabilir karşımıza. Hedefleri olanlar bu fırsatları da belirledikleri bir hedef oldukları için kaçırmaz, kullanırlar. Emek ve sabır ister başarı. Ve bir iş hayatına atıldığımızda herkesin bizi kucaklamasını bekleyemeyiz. Kendimizi karakterimizle, yaptığımız işle, hayattaki duruşumuzla biziz kabullendirecek olan. Öncelikle kendimize güvenmeliyiz. Korkuyu atmalıyız üzerimizden. Korku, bütün başarısızlıkları doğuran anadır. Onun evladı olmamalıyız. Kendimize bir güvensizlik hissediyorsak derin bir nefes alıp olumlu telkinlerde bulunmalıyız. Başaracaksın demeliyiz kendimize, herkes anasının karnından öğrenerek doğmadı ya? İnsan eğer isterse kişisel özelliklerini geliştirebilir. Yavaşsa hızlanabilir. Gayret etmesi, istemesi yeterlidir. Elinizle yapacağınız işlerde iyi değil misiniz, belki konuşmayı iyi beceriyorsunuzdur, iletişim tam size göredir. Keşfedin kendinizi, bütün mesele kişinin kendini tanıması, keşfetmesi ve yine kendiyle barışık olmasından geçiyor.

Başarısızlıklarımızdan dolayı kendimize kızmak yerine bir şans daha vermeliyiz. Küsmemeliyiz ne kendimize ne de hayata. Herkes her şeyi dört dörtlük mü yapıyor sanıyorsunuz? Tabii ki değil. Yaşamın bir öğretmen olduğunu görmüyor musunuz? Çektiğimiz acılarla ayakta kalabilmeyi, yaşamayı öğreniriz. Ve bir de kendimizi aşmayı. Hayatın içinde saklıdır güzellikler, bunları arayıp bulmak bize düşüyor. Önce kendimizi seveceğiz sonrası kendiliğinden gelecektir. Kendiyle sorunu olmayanın hayatla da çok fazla sorunu olmaz. Olanlarla da baş edebilir. Bütün mesele hayata bakışımızdadır. Elimizdekilerle mutlu olmaktır. Olmayanları da dileyelim, çaba sarf edelim ama olanlar için de şükredelim.

Sevgili okurum, kendinizle kavgayı bırakın. Sizden bir tane daha yok. Sevin kendinizi ve değer verin. Güzel, olumlu düşüncelerle besleyin ruhunuzu, güzel gözlerle bakın kendinize, hep hatalarınızı değil güzel yanlarınızı da görmeye çalışın. Hayata pozitif bakmayı becerebilirseniz yani düşünce şeklinizi değiştirirseniz hayattan bir başarı alacağınız olur ve günün birinde mutlaka alırsınız. Tek yapacağınız her şeye pozitif bakmak, kendinize güvenmek ve kendinizi sevmek. Son olarak bu şiirimi de sizin için yazdım.

Döndüm de şöyle bir baktım hayata,

Gördüm ki hayat bir umudun yolculuğu.

Yorulmadım umutlanmaktan,

Daha da çok ümitleneceğim.

Anladım ki hayat bir yalan rüzgarıymış,

Korktuysam da esen rüzgarlardan

Vazgeçemedim yine de masumiyetimden,

Baktım hayat acılarla edinilen bir tecrübe,

Dünü de sırtladım yarınlara giderken,

Bunlar benim geçmişimden biriktirdiklerim,

Benim hayallerim,

Benim yalanlarım en beyazından,