Annemle babamı barıştırabilir miyim?

“Merhaba Yeşim Hanım,

Annem ve babam boşanmanın eşiğindeler. Babam annemden ayrılmak istiyor, ama annem ayrılmak istemiyor. Sürekli kavga ediyorlar. Annem ayrılmak istemediği için de sürekli bana babanı ikna et diyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aslında karışmak istemiyorum çünkü kavgalarından da bıktım. Ama annem de çok üzerime geliyor. Sizce ne yapmalıyım?”

Yeşim Tijen'in cevabı:

Evlilik krizleri çoğu evli çiftin üzerinde gezen kara bulutlar gibidir, bazen gök gürler şakır şakır yağmur yağar ve sonra rahatlar gökyüzü. Çiftler de öyle, ama bazen yağan yağmura gök gürültüsü, fırtınanın uğultusu eklenince işte bu durum korkutur sizi, camları sıkı sıkı kaparsınız biran önce havanın sakinleşmesini beklersiniz. Eninde sonunda sakinleşir ama fırtınanın dallarını kopardığı ağaçlar gibi eksiksinizdir, değil mi?

Evliliklerde de bu krizler sıklaşınca durum vahimleşir eşler açısından. Kadın başka telden çalar, erkek başka. Aynı melodiyi tutturamazlar bir türlü. Sözüm ona mutlu çifti oynarlar başkalarının yanında. Yazılarımı okuyanlar bilirler, ben boşanmaya karşı olan biri değilim. Eğer kişiler birbirini yemeye başlamışlar, biri hırlıyor öbürü tıslıyorsa, bakışlarında sevgi kalmamışsa tek başına hayatımı sürdürebilirim diye ufacık bir ümitleri de varsa neden koca bir yaşam heba edilsin? Niye ufacık bir ümit varsa diyorum, kadın da erkek de korkuyor da ondan. Çekmeyi yeğleyip yeniden bir yaşam kurmaya cesaret edemiyor. O ufacık köz parçasına derin derin üfleyip alevi kuvvetlendirmeniz gerekiyor. Bu nefese de kiminin gücü yetmiyor. Hep de bahaneleri vardır, o da çocukları. Çocukların hatırına der dururlar. Sevgisizce aynı evde yaşarken çocuklarını da bu mutsuzluklarına ortak ettiklerini göre göre, çocukların hatırına? Var mı böyle bir şey sevgili okurlar, ama var sizler de biliyorsunuz zaten…

Stresle yüklü bir evlilik çocuğa ne verebilir düşünülmez… Babası var mı, var. Annesi var mı, var. Ayrılmış damgasını yememek için dosta düşmana karşı inatla sürdüren de olur evliliğini, ya da utanmanın ardına saklanırlar. “Aaaa elalem ne der?” O elaleme laf düşürmemek lazım, sanki millet aptal. Daha ne çok şey sıralayabiliriz böyle, sizler de biliyorsunuz sevgili okurlar. Bütün bir evliliğin yükünü çocukların hatırına deyip bunu da o çocuklara illaki hissettirmek çocuklara fazla ağır gelmez mi? Yoksa çocuğu o evlilikten mi kurtarmak gerekiyor? Siz ne dersiniz? İçinizden farklı düşünenleriniz mutlaka olacaktır, bu benim görüşüm. Ayrılacak çiftlerde ebeveynlerin sağlam duruşu şart, tabii kendi hayatlarına dalıp çocukları kendi haline bırakmak da sakıncalı. Gerçi bunu evliliği yaşarken bile yapanlar da var ya bu tamamen kişilerin sorumluluk bilinciyle alakalı.

İşte böyle sevgili genç okurum, bir parça evlilikleri didikledikten sonra sizin sorununuza gelmek istiyorum. Bana sormuşsunuz ya yapabilir miydim diye, evet belki babanızı zapt edebilirdiniz, sizin çok direnmeniz karşısında eli ayağı bağlanabilirdi, ayrılamazdı annenizden ama siz bunun yükünü olgunlaştıkça taşıyabilir miydiniz, bunu düşünün istiyorum. Kanımca sevgi bitmişse çocuklar evliliği kurtaramaz sadece kağıt üstünde aynı evi paylaşan iki yabancı olurlar. Ancak sevgi varsa çocukların hatırına denerek aslında sevginin ağır basmasıyla hatalar affedilebiliyor, bir daha deneniyor, ikinci bir şansı kazanıyor evlilik. Yoksa çocuğun hatırına diye bir şey yok kendi çaresizliklerine kılıf çocuklar. Düşünün bir kere sizin zorunuzla sürdürülen bir evliliğin anneniz için ne anlamı olabilir? Görüntüyü kurtarmaktan başka ve belki de babanız için tren kaçmış olurdu. O kaçan trenin ardından mutsuz ve artık umutsuz keşke diyerek hayıflanırdı. Bu olsun ister miydiniz? Bu sizin etkileyeceğiniz bir durum değil beraber yola çıktılar bu yolun sonunda da ayrılık kararını kendi özgür iradelerince vermeliler siz en doğruyu yapmışsınız bu sorumluluğu almamakla yapacağınız her ikisine de yakın olmak sevmek ve saymak.

Bu durumu annenizde atlatacaktır. Size söylemese de dönüp kendini sorgulayacaktır. Herkesin hayatta bir şansı daha olmalı. Annenizin de öyle, ama size düşen yolları ayrılsa da her ikisinin de elini sıkı tutmak, ayrılan çiftler de dost kalabiliyor. Bunu başarabilirler umarım, sevgiler…

“Evlilikleri çocuklar değil, ancak sevgi kurtarabilir.”

Yeşim Tijen

***

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun. Yeşim'le Hayat Bilgisi her zaman sizin yanınızda...

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com

Twitter: @yesimtijen