Keşke başkasıyla evlenseydim...

“Yakında kırk yaşında olacağım. Kırk gün mutlu oldun mu derseniz, olamadım. Hiçbir özelliği olmayan insanların hayatlarına bakıp bakıp, kaderime kızıyorum, kendime kızıyorum. ‘Bula bula bunu mu buldun?’ diyerek... Yaşam şunu öğretti Yeşim Hanım; bir evlilik kadını vezir de rezil de edebiliyor. İşin içinden çıkamıyorum. Şimdi hiçbir beklentim kalmadı kendimden, eşimden. Sadece çocuğum için yaşıyorum. Hayatınızı ne yaparsanız yapın değiştiremiyorsunuz. Sülük gibi yapıştı hayatım üzerime, kanımı kurutuyor. Böyle nasıl yaşayacağım bilmiyorum. İleriyi hiç düşünemiyorum. Sanki yarınlarda umut denen o şey yok benim için. Keşke diyorum, başkasıyla evlenseydim. Eskiyi düşünüp, onunla bununla evlenseydim diyerek kendime kızıyorum. Hep uyumak istiyorum. Uzun zamandır bu haldeyim, bana vereceğiniz tavsiyelerinize o kadar muhtacım anlatamam. Sağolun.”

Yeşim Tijen’in cevabı:

Ben, beni arıyorum bende,

Yok orada, burada.

Nerede?

Bulamadım kimde.

Yaşadığımı sandığım bu alemde,

Kimliğimi kaybettim,

Hükümsüzdür.

Y. Tijen

Yıllar önce karaladığım bir şiir sizin yazdıklarınızla örtüştü sanıyorum. İnsan kendini kaybeder mi? Evet kaybedebiliyor. Bunu anladığında da ancak gerçek anlamda kendine ulaşabiliyor. Bir nevi şu sıralar araftasınız.

İnsan hayattan neler neler bekliyor, bekliyor da umduğunu bulamayıp hayal kırıklıklarının etkisiyle yaşamından uzaklaşabiliyor. Kendi yaşamını, baktığı aynada eğreti elbise gibi üzerine ya büyük ya da küçük görüyor. Aynayı değiştirin sevgili okurum. Lunaparklardaki aynalar da bunu yapar ya insana. Kendi gerçeğinize dönün. Ufak şeyler tatmin etmez oldu kimimizi. Unuttuk ufak şeylerin bütünü oluşturduğunu. Beklentiler ne denli kendi hayatınızdan büyükse, mutsuzluğu da o derece büyük oluyor. Sade hüsran. Hep daha fazla, daha fazlaya odaklandık. Kapitalizmin insana yaptığını düşmanı yapmaz. Bazen insan kendi kendine de düşman olabiliyor düşünceleriyle. Oysa bir insanın kendine yapabileceği en büyük kötülük başkalarıyla kendini kıyaslaması. Eşini, çocuğunu, yaşantısını... Siz o kişi değilsiniz. Onu mutlu eden şeylerle siz de mutlu olacaksınız diye bir şey de yok. Başkaları sandığınız kadar mutlu mu? Çünkü ne mükemmel insan ne de mükemmel hayat var. Herkesin hayatının içine bir girseniz bir yanı eksiktir. Dışardan gördüğünüz fragmanlar yanıltıcıdır. Fragmanlarda en can alıcı sahneler seçilir ki seyirciye güzel gözüksün. Sizin hayatınızda eksik olan para ya da başarıysa, bu eksiklikler bence büyük eksiklik değil. ‘’Olur mu ya!’’ demeyin, duyuyorum sizi. Bunların olmaması mutsuzluk değil kanımca. Neden değil; sade para mutluluk vermez kişiye. Yanında sevgi ilgi de olması gerekmez mi? Hepsinin bir arada olduğunu görmedim şimdiye kadar.

Başarıysa biraz çaba, biraz şans, biraz kabiliyet, biraz da kapasite meselesi değil mi? Rabbim herkese aynı meziyetleri dağıtmamış, biraz ona biraz buna diyerek dağıtmış. Gerisini de bana bırakın dememiş mi, demiş bence. Çünkü yarınlarda hep ümit var. Kendinizden ümit kesebilirsiniz de Allahtan ümit kesilmez. Evet haklısınız evlilik kişiyi vezir de rezil de ediyor ama bu evlilikten ne beklediğinize göre değişir. Evliliğinizde eşiniz size sadık mı, size ve yakın çevrenize karşı duyarlı, hassas bir insan mı, iyi bir baba mı? Daha ne olsun? Siz rezil değil vezirsiniz o zaman ama ne yazık ki farkında değilsiniz.

Bunları es geçmişsiniz hayatınızda. Sanıyorum hırs gönlünüzün gözünüzü de kapatmış. Evliliğinizdeki güzel yanları göremez olmuşsunuz. Kadınların gözünü erkekten daha çok hırs bürümeye başladı. Kocalarının varlığı sayesinde var olan kadınlardan olmak istiyordunuz. Kolay bir yol, kadının toplumda var olması adına. Siz kendiniz olarak var olup da mutlu olmayı niye denemiyorsunuz? Olumsuz düşünce ve duygularınızla sarmalanmış hayatınız için hani ‘’sülük gibi kanımı emiyor’’ demişsiniz ya, sülük kan pıhtılaşmasını engeller, kanın akışını sağlar yapıştığı bölgede. Bu tarafından bakarsak sizin yaşamınıza, belki çok rahat hayatınız yok arkadaşlarınız gibi ama farkında olmadığınız şey, yaşamı acısıyla, tatlısıyla derin derin yaşayarak onlardan daha güçlü olduğunuz. Kanınızı emdiğini düşünseniz de güç vermiştir diğer yandan. Eğer hayatınızdaki bütün sıkıntıların kaynağı maddi eksikliklerden kaynaklıysa, yaşadığınız sıkıntıların sebebi sadece sizsiniz. Bir başkası değil. İsterseniz elinizdekilerin güzelliklerini kendinize hatırlata hatırlata değişebilir, bu duyguların size yaşattığı mutsuzluklardan kurtulabilirsiniz.

Nasıl derseniz, ‘’Pollyanna’’ gibi hayata bakmaya çalışarak... Hepimiz fazlaca abartmadan Pollyanna’yı oynamalıyız yaşamlarımızda. Hep yukarıya değil, biraz da aşağıya bakarak. Ne kadar fark edecek o zaman düşünceleriniz. Eskiden sizi isteyenleri düşünmek boş bir zaman kaybı, geçmiş gitmiş, başka başka hayatlar kurmuşlar. Onları geçmişte bırakın. Hayatınıza hiç girmemiş insanların hayaletiyle mutsuzluğa davetiye çıkarmayın. Yaşamınız ve eşinizi paraya endekslemeden değerlendirmeye bakın. Bir insanın insanca bir kişiliği varsa parasızlığın onun kişiliğini gözünüzde yok etmesine izin vermeyin. İnsan paradan daha değerlidir. Hayalleriniz ulaşabileceğiniz hayaller olsun. Daha büyük hayaller hayal olur, o hayal hayal oldukça… Siz de yaşamınızdaki mutluluklara uzak olursunuz. Hep uyuma isteği depresyonda olduğunuzu gösteriyor. Hayatınızı uyuyarak değiştiremezsiniz, ancak yaşantınızdakileri kaçırırsınız. Hissede hissede, acısını, sevincini dibine kadar yaşayarak meydan okuyun hayata. Sahip olduklarınıza bir daha alıcı gözüyle bakın diyeceğim size. Şiirin sonunda ‘’kimliğimi kaybettim hükümsüzdür’’ demişim ya, şimdi bu düşüncelerinizi hükümsüz sayacağım. Kendinizi bulduğunuzda, yaşamınıza bu kadar olumsuz ve sevgisiz bakmayacaksınız. Sevgiler...

***

Çözemediğiniz sorunlarınızı rumuzunuzla yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun. Yeşim'le Hayat Bilgisi her zaman sizin yanınızda...

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com

Twitter: @yesimtijen