Giriş: 12 Eylül 2017 Salı

Bana yaşattıkları için özür dilesin...

Merhaba,

Aylar önce size yazmıştım. Güzel düşünceleriniz ile beni aydınlatmıştınız. "Ayrılmak istiyor ama ben cesaret edemiyorum" adlı yazınızda sizden yardım istemiştim.

Sevgilimden ayrılalı 1 yıl oldu. Bu 1 yıl boyunca her gün gözümün önündeydi. Güzel bir toparlanma süreci yaşadım. Bu süreç içinde bana geri dönmedi. Okul başladığında birkaç defa yüz yüze gelip, birbirimize nasıl olduğumuzu sorduk. Yaklaşık 10 ay hiç konuşmadık. 2 hafta önce babasının ölüm yıl dönümü olduğu için mesaj attım. Babasını ben de tanıyordum. O an acısını paylaşmak istedim ve hayatındaki insanlardan bunu sadece benim hatırladığımı tekrar görsün istedim. O kadar. Onun dışında onu gözlemledim. Etrafımdaki insanlardan 'hep sana bakıyor, sürekli seni izliyor' gibi yorumlar duyuyordum. Ortak bir arkadaşımız Instagram aramalarında en başta olduğumu söyledi, üstelik Instagram'da arkadaş bile değildik. Ayrılığın 9. ayında arkadaş olmamamıza rağmen beni Instagram'dan engelledi ama günlük hayatta hala bakmaya devam etti. Sildiğim numarasını, babasının ölüm yıl dönümü için mesaj attığım gün tekrar kaydettim. Gözlemlemeye devam ettim, bilerek whatsapp'ta durum paylaştım. Paylaştığım her şeye anında bakıyor. Onun bir şeyleri gerçekten bitirdiğini düşünüyorum. Seven insan adım atar illa ki değil mi? Sadece onun bu davranışlarındaki çelişkiyi çözemedim. Birçok kişiyle konuştuğunu duydum ama hiçbiriyle düzen tutturamıyor. Biriyle ciddi anlamda bir şeylere de başlayacağını düşünmüyorum. Kendisi oldukça zor bir insan. Herkesin ona ve hayatına uyum sağlayacağını düşünmüyorum. Kısa bir hatırlatma yapacak olursam, ayrılık sebebimiz, 'mutlu değiliz anlaşamıyoruz' deyip onun bitirmesiydi. Aynı sınıftayız ve okulun bitmesine 1 yıl kaldı. Tekrar bir şeyler olsun istemiyorum. Onu artık istemiyorum ama hem bu çelişkileri öğrenmek hem de hayatına dönüp baktığında 'ben ne yaptım, onun bendeki yerini nasıl bilemedim' demesini istiyorum. Gelsin benden sadece yaşattıkları için özür dilesin istiyorum. Sanki o bunu söyleyince, ben o zaman ruhen ve kalben özgür olacağım. Hayatıma bir şekilde devam ediyorum. Bir şeylerin gözümün önünde olması, yarama tuzu basa basa iyileştirdi. Ağlamıyorum çoğu zaman, üzülmüyorum hemen artık her şeye. Aynı zamanda da hayatıma kimseyi alamıyorum. Etrafıma duvarlar ördüm. Birine güvenmek, inanmak, sevmek çok büyük yükmüş gibi geliyor. Tekrar beni aydınlatmanızı bekliyorum.

Yeşim Tijen'in cevabı:

Kaybeden kimdir sevgili okurum? Sizi terk eden mi, siz mi? Onun için değerli olsaydınız sizi terk eder miydi? Sizin bir kaybınız var mı? Yok. Sizi istemeyen biri sizi ne kadar mutlu edebilirdi? Düşünün mutlu muydunuz? Sevilmeden, sevgisini hissetmeden mutlu oluyor muydunuz? Bir erkek sizden ayrılmak isteyip hayatınızdan çıkıp gittiyse, hala ardından ona bakmamalısınız. Gerçekten isteyen bunları yapmaz, gönlünü oyalıyor. Ne yapıyor, kimle konuşuyor, sizi düşünüyor mu? Bunlardan size ne? Artık hayatından sizi istemeyerek çıkarmış birine bu takıntı niye? Dün aptallar içindir, akıllı insanlar dünde yaşamazlar. Dünden alacağını alır ve bugüne odaklanırlar. O yüzden hayatınızda seçiminize dikkat ederek yeni birine yer vermelisiniz… El elden üstündür. Bir başkasıyla beraber olduğunuzda onun artık sizin için o kadar da önemli olmadığını anlayacaksınız. Kendinize bu fırsatı verin, yıkın o ördüğünüz duvarları. Duvar örecek bir durum yok. Kendinize güveninizi yitirmeyin.

Kimi ölürse ölsün bunu bahane olarak kullanmamalısınız. Çünkü hak etmiyor. Herkese hak ettiği kadar değer verin ki kim olduğunu algılamakta yanılsama yaşamasın. Ben neymişim diyerek siz onu boş yere şişiriyorsunuz. Kendi değerinizi ise düşürüyorsunuz. Birinin sizin için pişman olması o kadar da önemli olmamalı. Mühim olan sizsiniz, sizin duygularınız. Siz elinizden geleni yaptığınız halde bitirebilmişse artık o kişinin sizi değerli veya değersiz bulmasının da bir önemi olmamalı. Sizdeki bütün değerini yitirmeli. O artık alelade biri, siz de fark edeceksiniz.

Ayrılıklarla baş etmek kolay değildir. Bir dehlizden geçersiniz üstelik kapkaranlık dehliz ama kendinize güveniniz varsa o dehlizin sonunda sizi aydınlığın beklediğini de bilirsiniz. O aydınlığa ulaşabilmenin umuduyla yürüyün, o dehlizde kendi içinizde mücadelenizi verin. Sonra göreceksiniz dehlizin sonunda o ışığı görünce, içiniz aydınlanacak. Biraz sabır ve gayret... Hiç sevmemiş gibi hayatınıza devam edeceksiniz. Bana inanın.

Sevgiler...

***

Çözemediğiniz sorunlarınızı rumuzunuzla yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.