Eşimin başka bir birliktelikten çocukları olmuş

Merhabalar Yeşim Hanım, ben size başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. Klasik olacak ama eşim beni aldattı ve bu birliktelikten çocukları olmuş ayrı ev kurmuşlar bir seneden fazla beraber yaşamışlar. Ben bilmiyor muydum? Biliyordum aslında ama işte insan konduramıyor yapmaz diyordum bu kadarını da yapmaz çocukları olmaz ama olmuş. Ben hala evliyim boşanmayı çok düşündüm ama yapamadım çekip gidemedim. Bu arada eşim kalp hastası anjiyo oldu bypass bile oldu ben hep onun yanındaydım, her zaman… Şimdi ne yapmalıyım? Aslında eşimi hala seviyorum ama kendime yediremiyorum. Bu kadar gurursuz, onursuz biri değilim. Nasıl kabul ediyorum nasıl hala onun evinde onun çatısının altında yaşamaya devam ediyorum bilmiyorum. Belki de 3 çocuğumuz var onların hatırına gidemiyorum… Belki de ben çok seviyorum gerçekten aklım çok karışık bilmiyorum.

Yeşim Tijen’in cevabı

Mailiniz okuyunca “Sevgi her şeyi af ettirir mi?” diye düşündüm kendi kendime… Tabii ki birçok şeyi sevginin affettirdiğini hepimiz biliyoruz ama burada artık kendini aşmış bir adam var sevgili okurum bence sevgi bu kadarını affetmemeli çünkü siz affettikçe bu durumunuz arap saçına dönecek. Kurulu bir ev daha var içinde bir kadın ve bir çocuk… Kadın eşinizi artık resmi olmasa da kocası olarak görüyordur çocuğu da baba diyecek bu durum nasıl ilerleyecek sanıyorsunuz onlarla beraber tabii… Artık hayatınızda eşinizin bir başka ailesi ve onlara karşı sorumlulukları olacak siz hala bu adamı sevdiğinizden bahsediyorsunuz. Yapmayın, ne olur ortada sevilecek adam mı kalmış…

Boşanarak o kadını ödüllendirmek istemeseniz de bir çocuk yaparak eşinizden ödülünü almayı başarmış artık eşinizin hayatının içine kendini sokmuş yerini garantilemiş. Sallanan sizin hayatınız onunki değil. Siz sallandıkça onun yeri sağlamlaşacak. Kadın evlilik dışı bir çocuk dünyaya getirerek hayatınızda darbe yapmış yani… Siz hala sevgiden söz ediyorsunuz. Sevilecek bir adam var mı ortada? Kusura bakmayın ben göremedim. Kadının doğacak çocuğunu kabul etmiş, onlarla kendine ayrı bir hayat kurmuş. Karmakarışık bir hayatı sırf seviyorum diyerek kabul mü edeceksiniz?

Eşiniz sizleri hiç düşünmemiş, “Ben eşime çocuklarıma bunu nasıl yaparım? Onlara ne derim?” dememiş sizleri hiç düşünmemiş, hastalık gelene dek gününü gün etmiş ama hasta olunca eşi sıfatıyla yanında olan sizsiniz. Başka bir şeyden dolayı değil iyi olsaydı hala o kadının yanında gününü gün ederdi, şimdiki gibi yanınızda olmazdı. Karşınızda küstahça durur birlikteliğini savunurdu. Bunu düşünemiyor musunuz?

Eşiniz bu pirincin taşlarını ayıklamalı. Kadın bencil ve cüretkâr size karşı elini güçlendirmek eşinizin hayatında yerini sağlamlaştırmak adına çocuk yapmış bunu başarmış da ama o çocuk olayları kavradığında neler hissedecek bu tarafını hiç düşünmemiş. Savaşta her şey mubah demiş. Yaşadıklarınıza bu kadar sevgi odaklı ve eşinizin rahatsızlıklarından dolayı duygusal bakmamalısınız daha neler yaşayacağınızdan haberiniz bile yok öyle sanıyorum. Her şeyi bir kenara bırakıp sizin için önemli olanı olmayanı anlamaya çalışarak hayatınızda ona göre adımlar atmalısınız. Bilmelisiniz ki çocuklarınız ve siz bu karmaşanın ortasında hep kalacaksınız. Kadının nelere cesaret edip edemeyeceğini zaman size gösterecek.

Bu olanlar dan sonra eşinize nasıl hala sevgiyle bakabilirsiniz? Her verdiğiniz imtiyaz yeni bir imtiyazı doğuracak. O yüzden muhatap kaldığınız durum kabul edilir gibi değil. O kadına nikâhınızı vermeyin, öyle yaşasın bunu hak etmiş. Kocanıza gelince hastalıklar yaşamış olması onu pirüpak etmemeli. Yaşadığınız çirkinliklerin sebebini o kadın olarak görseniz de bu yaşadığınız çirkinliklere sizi muhatap eden eşinizin ta kendisi… Sevgi de her şeyi af etmemeli diye düşünüyorum.

Sevgiler sevgili okurlarım…

Sevgili okurlarım her gelen maile cevap veremediğim için üzgünüm umarım beni anlayışla karşılarsınız.