Yine yollarımız kesişti yine evliydi

Merhaba Yeşim Hanım, uzun zamandan beri sizi takip ediyorum. Yazmak ile yazmamak arasında kaldım sürekli çünkü biraz cevabı biliyorum. Ben 44 yaşında bir bayanım. 23 ve 17 yaşlarında 2 çocuğum var. 9 yıl önce eşimden boşandım. Hayatımı tam düzene koymuşken çocuklarımın babası vefat etti ve her şey yine alt üst oldu. Kalan borçlar bir yanda, tüm sorumluluğun benim omuzlarımda olması diğer yanda… Aileden kimse de sahip çıkmadı, destek olmadı. Hayatımızı devam ettirmeye çalışıyoruz tüm zorluklara rağmen. Yine de şükür ki sağlıklıyız ve çalışıyoruz. Ben bundan 25 yıl önce bir erkek ile tanışmıştım. İlk aşk dedikleri bu olsa gerek. 4 ay süren bir birliktelikten sonra ayrılan ben oldum çünkü o yeni evli ben bekârdım. Yıllar sonra ben ayrıldım. Benim ayrıldığımı duyunca beni arayıp buldu. Bir şekilde yine yollarımız kesişti. Yine evliydi. Ben biraz bile bile lades oldum. Evli adamlar ile birliktelik yaşayan kadınlara ait hikayeler çok okudum, çok araştırdım. Hiçbiri benzemiyordu benim yaşadığım birlikteliğe. Benden önce beni düşünen, sadece beni değil çocuklarımı düşünen, bize gerçekten sahip çıkan, gizli saklısı olmayan, her an ve her yerde ben istediğim sürece yanımda olan, günlerce evine bile uğramayan, git demesem gitmeyen, duygulu, düşünceli, hisli, sevecen ve şakacı, hayatın güzel yanlarını bulup çıkarmayı başaran bir insan. Gerçekten çok güzel bir birliktelik yaşadım 5 yılı aşkın bir süredir. Gelelim boşanma konusuna. İlk kez konuyu kendisi açtı. Kendi ayrılmak istediğini ve benim ile hayatını paylaşmak istediğini söyledi. Bu yönde adımlar attı fakat eşinin inat ve engeli sebebi ile bir türlü boşanamadı, durum farklı bir yöne girdi. İlgisi, alakası, düşüncesi, sevgisi, her şeyi aynı. Bir heves olsaydı benim kavgalarıma ve aşağılamalarıma dayanmaz giderdi ama ben kapıdan o bacadan misali. Gelinen noktada o ayrılma niyetinde hala daha, ama ne zaman? Bense artık kabul edemiyorum. Ne de olsa evliliğinin getirdiği sorumluluklar var ve bunlar benim canımı yakıyor. Özel günler, ailece katılınan düğünler, kutlamalar ve sahte evcilik oyunları… Evcilik oyunu diyorum çünkü eminim. Tüm ailesi beni çok iyi tanıyor, seviyor. Kızları gibi rahat davranabiliyorum evlerinde, yanlarında ama ben artık çok yoruldum. Bir düzenim olsun, ne olacağını bilmek istiyorum. Hayatımı tekrar kurmak istiyorum. Onu çok seviyorum, onunla bir hayat hayal ediyorum ama o boşanmadan olmuyor ve ben umutlarımı kaybettim. Ayrılmayı çok denedim, çok acı çektim, travma geçirdim, hayattan koptum. O olunca hayat başka güzel. İkimiz de çocuklar gibiyiz birlikte. Bunu anlatamam ama inanılmaz da acı çekiyorum. Siz ne dersiniz bana? Ne yapsam ne etsem Yeşim Hanım?

Yeşim Tijen’in cevabı:

Şu erkekler var ya; kadınları hep birbirine düşman ediyor. Onlar olmasa kadınlar gül gibi geçinip gidecekler… Desem de inanmayın. Kadınlar yine birbirine düşman olacak bir şey bulurlardı. Kadın kadının gizli düşmanı. Bir kadının eşiyle berabersiniz. Evli bir adamla neden bu ilişkiye girdiniz? Hem bekarken evli olarak karşınıza çıkmış, arkadaşlık edip ayrılmışsınız. Boşandığınızda yine karşınızda, yine evli. Neden bile bile kabul ettiniz? Kendinize çok mu güvendiniz? Nasıl olsa boşatırım diye düşündünüz. Bile bile lades demişsiniz, oysa aklımda, SEN EVLİSİN diyebilirdiniz. Şimdi acılar içindesiniz, bu acılara siz gel demişsiniz. Boşanmasını ümit ederek girdiğiniz bu ilişkide geldiğiniz noktada adam hala evli sevgili okurum.

Maalesef nadirde olsa evli bir erkek gerçekten çok sevip diğer kadınla birlikte bir hayatı olsun isteyebiliyor, evet ayrılmayı istiyor ama lafta, icraata dökmekte hep sıkıntı var. Ne eşinden ne diğerinden kopabiliyor. Çünkü en sağlam kağıtla bağlı. O kâğıdı ne yırtıp atabilir ne yok sayabilir. Gerçi beraber olduğunuz kişi eşini adeta yok saymış ama tamamen yine de kopamamış. Bütün önemli günlerde eşiyle, ailesiyle. Bu size onun hayatındaki gerçek yerinizi gösteriyor. Dayanması zor tabii, hem sev hem hem bekle, ümit et bir de paylaş ama bu durum eşi içinde böyle. O nasıl dayanıyor sanıyorsunuz? Sizi bile bile o adama anlayış ve sabır göstermek hiç kolay değildir. Bu işte tek karlı beraber olduğunuz adam, paylaşılamıyor. Kapanın elinde kalacak sonunda. Kaç senedir bir ümitle beklediğiniz bu adamdan beş seneyi aşkın süredir vazgeçememişsiniz. Gerçekten kopmak isteseniz yaşadığınız acılara dayanırdınız. Bundan kaçınmış, ilişkiye teslim olmayı seçmişsiniz. Acılara dayanamadım demeniz bunu gösteriyor. Kesin kararlı değilmişsiniz. Bu kadar hayatınıza müdahil olan, sizi sizden çok düşünen, çocuklarınıza varana dek sahip çıkan adamı tabi seversiniz. Başka türlü yapsaydı bırakırdınız. Adam işi biliyor. Anne olan kadını, çocuklarına da yakın olarak kazanmış. Bütün bunlar onu masum kılmıyor, o eşini aldatıyor, eşine, çocuklarına ihanet ediyor, size ümit vererek yıllarınızı çalıyor, siz onun yanında olmaya devam ederek bir yuvanın dağılışını sağlamaya devam ediyorsunuz. Bu üçgende tek masum eş; kocası için, çocukları için, yuvasının dağılmaması için sabrediyor, dayanıyor. Sevdiğiniz adamın ailesi sizi biliyor, kabul ediyor. Bu kabulleriyle onlar da size ümit veriyor. Yaklaşımları bu olmamalıydı. Bir aile var ortada, çocuklar var. Gelinlerini sevmeseler de bu yaklaşım hoş değil. Sonuçta kararı verecek olan o adam bir gün eşinde karar kılarsa o gelinin yüzüne nasıl bakacaklar insan merak ediyor ama artık insanlar çok yüzlü. Bütün bu gerçeklere gözünüzü kapamışsınız, umarım gözünüzü açtığınızda bütün bu yaşananlar için üzülmezsiniz. Oldukça uzun bir zaman, bir sene değil, beş seneyi aşkın süre az değil, bir adım atılacaksa atılabilirdi diye düşünüyorum. Siz belki de bu vazgeçmez halinizle ona bu ilişkiden vazgeçemeyeceğinizi hissettirdiniz. O yüzden de sizce “boşanacak adam şimdiye kadar boşanmaz mıydı?” diye sormak istiyorum. Zaman kimin lehine çalışıyor bunu bilemezsiniz. Her şey sizden yana gözükse bile bazen bir bakarsınız bitmez sandığınız bu ilişki bitebilir, çünkü yasak bir ilişki yaşıyorsunuz. Çünkü onun çocukları ve eşi var. Kopması imkânsız değil ama zor. Göze aldığınız kaybolacak yıllar belki başka bir şans. Bakın kaç sene geçmiş, kaç sene daha bekleyebilirsiniz? Bunları hesap etmek zorundasınız. Çok güzel anları beraberce paylaşmış olsanız da bir yerde durup karar vermek zorundasınız. Yıllardır evli olduğu eşi hayatından çıkarmak kadına kolay gelebilir ama erkek için kolay değildir. O en önemli kağıtla, yaşadıkları yıllarla, çocuklarıyla, ailelerle, eş dostla ruhunun, aklının, bedeninin her zerresine evliliği kazınmıştır. Söküp atmak sanıldığı kadar kolay değildir. Ailelere, eşe dosta hangi birine hesap verecek? Ne adamlığı kalacak ne saygınlığı. Bir sürü insan elini eteğini çekecek. Siz o adamdan sizin için bütün geçmişinden vazgeçmesini istiyorsunuz.

Bütün bu yazdıklarım sizin için ne ifade eder bilmiyorum. Evet, o adam sizi sevmiş, sevmemiş diyemeyiz ama eşini, çocuklarını da seviyor, bakın ayrılamıyor. Daha önceki yazılarımda yazdığım gibi; bu durum bir çıkmaz sokak sevgili okurum. Bu sokaktan çıkış genelde yok. Nadiren sokaktan çıkış yolu açanlar olsa da sizin beraber olduğunuz kişi bu yolu açabilir mi? Bunca senedir açamamış, siz bu duruma daha ne kadar dayanabileceksiniz? Bunun cevapları sizde. Bana ne yapsam, ne etsem Yeşim Hanım demişsiniz. O zaman şöyle söyleyeyim sevgili okurum; siz bir garda tren bekliyorsunuz. Trenler geliyor, geçiyor. Sizin beklediğiniz tren hala gözükmüyor. Daha ne kadar bekleyeceksiniz? Hava karardı, gelecek olan tren şimdiye gelirdi. Gelecek trenleri kaçırmamalısınız diye düşünüyorum. Ya o seçim yapacak ya da siz yapmak zorundasınız, yoksa bu çıkmaz sokaktan çıkamazsınız. Sevgiler sevgili okurlarım...