Bütün sevgi ihtiyacımı ona bağlamıştım

Yeşim Hanım merhaba, öğretim görevlisiyim. Yaklaşık 1.5 yıldır buradayım. Henüz 1 haftadır bitmiş olan bir ilişkim hakkında size danışmak istedim. Bundan bir yıl önce psikoloji bitiren ve şu sıralar KPSS’ye hazırlanan bir kız arkadaşım oldu. Yani birlikte olmamız ile birlikte onun KPSS sınavına hazırlanma süreci de aynı döneme denk geldi. Yaklaşık 1 yıldır bu süreci ilişkimizle birlikte ilerletmeye çalışıyorduk. İş bulamama, sınavın kötü geçme vs. riskleri hep stres yaratıyordu kendisinde. Ben olabildiğince bu dönemi alttan almaya çalıştım. Ancak bunların dışında da sorunlarımız vardı. Kız arkadaşım evin en küçüğü, 11 kardeşten sonuncusu, el bebek gül bebek büyütüleni, zorluk yaşamayanı, sürekli istedikleri yapılanı, evin son bekârı, babasının annesinin kimseye kolay kolay vermeyeceği bir tip. Ablası benim akrabalarımdan amcamın oğlu diyebileceğim biriyle evli. İster istemez bu evliliğin durumu da bizi etkiledi. Ailesi hiç istemedi beni. Özellikle ablası ve annesi çok üstüne gitti. Ablası, kendi evliliğinde yaşadığı sorunların aynısını bende de yaşayacağını kendisine söyledi. Eşiyle akrabayız diye. Babamın evliliğimize çok karışacağını, özellikle maddiyat anlamında aileme hayır diyemeyeceğimi kendisine iletti. Çünkü bu sorunları ablası da kendi evliliğinde yaşıyordu. Nitekim annesi de bu yönde baskılar yaptı. Belli bir dönem çok baskı yaptılar. Ayrılma noktasına geldik. Ancak toparladık. Bizim birlikte olduğumuzu çok bilmesinler dedik. Yine olmadı. Özellikle bu dönemde bu işin olmaması için her yol mubahtır anlayışıyla bire beş kattılar. Olmayan şeyleri söylediler. Bu beni çok üzdü ama sürekli açıklamalarımı da yaptım. Bugün her ne kadar ben o günleri aştım dese de hala etkileri üzerimizde. Ki bu konu için ablasıyla 3 ay konuşmadı. Şu an konuşuyorlar ama eskisi gibi samimi değiller. Onları da çok suçluyor. İlişkiye, bize zarar verdikleri için. Meğerse ekstra bir sorun daha varmış. Bundan 20 sene önce babam burada gazino işletmiş. Buradaki gazino kültürü batıdaki gibi değil, bir nevi genelev gibi düşünülüyor. Öyle değil ama öyle olsun diyelim. Ailesi bu konuyu defalarca kendisine dile getirip (bu arada babası imam), babasının hiçbir şekilde bana kızı vermeyeceğini söyledi. Kız arkadaşım belli bir dönem buna direndi. Ben her seferinde zamanla her şeyin düzeleceğini, en azından bu KPSS sürecini atlatabilirse, iş hayatına atılmış bir birey olarak bu evlilikte daha fazla söz sahibi olacağını ve kendi kararlarını kimsenin etkilemeyeceğini söyledim. Dayanmasını, sabretmesini diledim. Gel gelelim her şey güzel gidiyorken, biz aslında çok tartışıyorduk ama bu tartışmalar çoğunlukla üçüncü kişilerin bizi yıpratmasıyla ortaya çıkmış, konu sadece bizimle ilgili olsa dahi, diğer konulardan almış olduğumuz yaralardan ötürü durumu kontrol edemeyip tartışma durumuna geliyorduk. Her şey güzeldi yine de, çok buluştuk, çok vakit geçirdik, samimi anlarımız oldu. Niyetimiz, duamız, hayallerimiz evlilik üzerine oldu. Beni çok seviyordu. Beni benden çok seviyordu. Ancak sınava şurada 1.5 ay kala, artık dayanamadığını söyledi. Annesi onu evlatlıktan reddeceğini söylüyormuş. Ayrıca aynı konuları sürekli dile getiriyormuş. Ben bu konular yokmuş gibi davranıyormuşum (halbuki sınavı var diye olumsuz şeyleri konuşmak istemiyordum). Ayrılmak istediğini söyledi neticesinde. O kadar çok çabaladım ki, yine de ikna edemedim. Bu konuda artık elimden bir şey gelmiyor. Sınavı var, hayalleri, kariyeri söz konusu diye daha fazla da üzerine gitmek istemiyorum (ki bu haliyle bile oldukça fazla gittim). Her ayrılmak istediğinde kabul etmedim. Artık kabullenmemi ve kararına saygı duymamı istiyor (ki bir kere de benim dediğim olsun diyor). Artık konuşmuyoruz. Tabii benim için zaman zor geçiyor. Evlilik hayalleri kuruyordum. Annemi kaybetmiş olduğum için bütün sevgi ihtiyacımı ona bağlamıştım. O da bunu çok güzel karşılıyordu. Sen benim çoçuğumsun ben senin annenim diyordu. Netice de olmadı. Ben kaybetmek, vazgeçmek istemiyorum. Şu an elimden bir şey gelmiyor evet ama bugün olmadığı, yarın olmayacağı anlamına gelmiyor. Dua ediyor ve bekliyorum. Beklemek istiyorum. Ama bu süreci nasıl yönetebilirim, kafam çok karışık. Şu noktada karışmamam daha doğru, en azından sınavı atlatana kadar. Belki atanana kadar. Ama işin özü; kışı beraber geçirdiğim insanın bir gün baharı başkasıyla kutlamasını istemiyorum. Onu kaybetmek istemiyorum. Şu an doktora yapıyorum ancak hiç bir şekilde ne eğitime ne işime odaklanamıyorum. Toparlamam gerekiyor. Eğer bana yardımcı olabilirsen, biraz rahatlamama vesile olup yol gösterebilirsen çok sevinirim. Bu arada kız arkadaşım 24 ben 25 yaşındayız.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Sevgili oğlum, yazdıklarınızı okuyunca içimden maşallah çocuğa dedim. Ne güzel! Okumuş, öğretim görevlisi olmuş. Hiç tanımadığım bir gençle gurur duydum. Doktoraya hazırlanıyorsunuz. Kendinize şimdiden güzel bir gelecek çiziyorsunuz. Yolunuz herkesin takdir edeceği bir yol, eminim ilerde sizin çocuklarınız babalarının başarısıyla gururlanacak. Hayatınızla onların yolunu açık tutacaksınız. Çünkü anneler ve babalar çocuklarının yaşamını, kaderini kendi yaşamda yaptıklarıyla, işleriyle, insan ilişkileriyle etkileyebiliyorlar ama çoğu bunun farkında bile değildir. Okuyarak, çalışarak düzgün bir insan olmanız beklenirken kendi yaşamlarının sizin yaşamlarınıza dokunup durduklarını hiç hesap etmezler. Bazen öyle zor yaşamlardan kurbağaların prens ya da prensese dönüşmeleri beklenir ki o kurbağanın dönüşüm yaşamaya her zaman gücü yetmez. Siz gazino sahibi bir babanın yaşamından bir prens olarak çıkabilmiş bir gençsiniz. Babanız yarınları düşünmeden yaşadığı bölgenin bakış açısını hiç hesap etmeden sadece iş olarak gördüğü gazino işletmeciliğiyle bugün sizin özenle çizdiğiniz yolunuzda bir koca engel olarak karşınıza dikilmiş. Anlattığınız çirkin algının olduğu bir toplumda o algıyı değiştirmek çok zordur. Sizi yetiştirebildiğine göre muhakkak çok değerli bir insan babanız ama imam olan bir babadan kız almaya sıra gelince burada her şey tıkanır. Bir babanın imam olması da gerekmez, kızlarını verecekleri yeri çok iyi düşünmek zorundadırlar. Benim yazdıklarınızda en önemli bulduğum nokta budur. Algı dediğiniz gibiyse işiniz gerçekten zor. Bir akrabanızın sevgilinizin ablasıyla evli olması, sıkıntılar yaşıyor olması da bir nebze etkendir ama bu durum aşılabilirdi. Çünkü akrabanız diye aynı olacak haliniz yok. Bu size karşı olmaları için yeterli bir gösterge değil ama babanızın gazino işletiyor olması sizin için olumsuz bir referanstır diye düşünüyorum.

Annenizi kaybetmişsiniz, başınız sağ olsun. Kız arkadaşınız sevgisiyle sizi anne gibi düşünmüş, kollamış, ben senin annenim demiş size. Bir kadın gerçekten severse zaten hem anne hem sevgili hem arkadaş hem eş olur. Bir erkeği çok yakışıklı diye sevmez genç kızlar, kendisi için gösterdiği çabayı severler ve erkekler bir gün vazgeçtikleri çabalarıyla, yapmadıklarıyla gözden de gönülden de düşerler. Siz o gönülde kalmakta ısrarlıysanız çabalamaktan vazgeçmeyeceksiniz. Doktorayı tamamlamak da bu çabaya dahil olmalı. O KPSS sınavını versin, bu sürede siz doktoranız için çalışın, birbirinize kavuşmak için kendi engellerinizi kaldırın. Diğer engelleri kaldırmaya gelince; kız arkadaşınız üzerindeki bu KPSS baskısını atınca daha bir rahatlayacaktır diye düşünüyorum. Rahatlık bakış açısına da yansıyabilir, onun daha bir umutla kendine, geleceğe olan inancıyla bakmasını sağlayabilir. Siz de onu beklediğinizi bir şekilde belirtin. Kendisinden vazgeçmediğinizi bilsin. Bu genç kızı kazanmak istiyorsanız savaşlar mücadele edilmeden kazanılmaz. Top, tüfek kullanmayacaksınız. Savaşta kullanacağınız size küfür de etseler iyilik ve beyefendilik olacak. Çünkü kızlarını almak istiyorsunuz. Babanız kendi giderek bilhassa kız arkadaşınızın babasıyla görüşebilir. Erkek erkeğe daha iyi konuşup birbirlerini anlayabilirler. Bunlar hep bir kız istenirken ortada pürüzler varsa büyüklerin karşılıklı sorunları çözmeye yönelik atacakları adımlardır. Bu adımları atabilirsiniz. Aslında sevgili oğlum, kız arkadaşınız eğer dik durmayı başarabilir, korkmadan bu sevgide ısrarlı olursa aşılmayacak engel yoktur; tabii beklemesini, sabretmesini bilir ve hala sevginizi korumayı başarabilirseniz. Her şey gönlünüzce olsun yavrum.

Sevgiler sevgili okurlarıma...