Eski kocama her şeyi anlatacakmış

“Ben eşimi 4 yıl boyunca hep uzaktan sevdim sonra bir şekilde sevgili olduk ve nişanlıyken ondaki dengesizlikleri fark ettim. Ayrılmak istedim ama bana zorla sahip oldu. 19 yaşındaydım, kimseye bir şey demedim ve evlendim. Evlendiğim günden beri bana her türlü işkenceyi yaptı. Bir eşyanın yerini bulamasam evi kırar dökerdi, beni dövüyor, küfür hakaret ediyor, bir şeyi yıkamayı unutsam tüm kıyafetleri yırtar, kaba saba cinsellik, o izlediği pis şeyleri bana zorla uygular, elimi ayamı bağlardı. 13 yıl katlandım annemler üzülmesin diye sonra birine âşık oldum, çok âşık oldum ve nasıl oldu anlamadım. Eşimden korkup ayrılamıyordum ve sonra iki tarafa da haksızlık olmasın diye boşandım. Aileme de her şeyi başta anlattım, tabii kabul etmediler yıllarca onlar üzülmesin diye katlandığımı ancak aşk cesaret verdi söyledim ama hep karşı çıktılar. 2 evladım var; 13 ve 7 yaşında, sevdiğim çocuk her şeyi kabul etti, her şeyi de biliyor arkamda ama ailem ölsen de olmaz bu iş diyor. Erkek kardeşim onla konuşursam eski kocama her şeyi anlatacakmış ve anlatır da. Bana demediği kalmadı, çocuğu da arayıp bir sürü şey söylediler ve çok baskı yapıyorlar. Ne yapacağım bilmiyorum. Yıllarca onlar için katlandım şimdi hiçbir şey olmamış gibi davranıyorlar. “Katlanmasaydın” diyorlar. Çok mutsuzum. Sevdiğimi de bırakmak asla istemiyorum ve sevdiğim benden 9 yaş küçük. Erkek küçük olamazmış. Onun ailesi de başta istemedi, çok çabaladı şimdi onlar kabullendi ama bizimkiler konuşursam eşimle evliyken konuştuğum için her şeyi eski eşime anlatacaklar. Ne yapacağım ben bilmiyorum, yardım edin, akıl verin lütfen. 33 yaşındayım bu arada.”

Yeşim Tijen’in cevabı:

Hayal âleminde mi yaşıyorsunuz sevgili okurum? 33 yaşındasınız, sizden 9 yaş küçük bir erkekle berabersiniz, onu çok seviyorsunuz. Eşinizle beraberken bu ilişkiye başlamışsınız, onun varlığının verdiği güçle boşanmışsınız. İki çocuğunuz var. Aileniz bu evliliğe karşı çıkıyor. Sizce bu beraberliğe ulaşmak için açık bir kapı var mı? İki çocuk annesi yeniden evlenecekse beraber olacağı kişiye çok güven duymalı, ortada çocuklar var. Huyunu suyunu yeterince bilmediğiniz birine nasıl güveneceksiniz? Âşık olduğunuzdan başka ne biliyor, neyi düşünüyorsunuz? Ne kadar tanıyor olabilirsiniz? Ben buna çok ihtimal vermiyorum. Sadece âşık olduğunuzu biliyor olmalısınız. İki çocuklu bir kadının sorumluluğunu almak için bayağı yürekli biri bu adam. Pek inanılır gibi değil. Tabi İnsan isterse her şeyi oldurur. Önünü arkasını düşünmezse hayatta her şey gerçekleşebilir ama düşünürse işte sihirli kelime bu düşünmek. İnsan düşünebilen bir canlı, o zaman bir adım bile atmaz. Bağrına taşı basar da oturur. Sizin iki çocuklu bir kadın olarak 25 yaşında bir gençle ne işiniz olabilir? Hiç hoş değil. Daha 25 yaşında bir gence çocuklarınızla gideceksiniz. Ondan eş olmasını size ve çocuklarınıza bakmasını bekleyeceksiniz. Ne kadar zaman zevkle bakacak bu genç size çocuklarınıza? Bunlar soru işareti. Ve bu çocuğun ailesinin sizi kabul ettiğini söylüyorsunuz. İlginç, nasıl bir aile bu iki çocuklu bir kadını üstelik 9 yaş büyük bir kadını kabul ediyor. Size doğruyu söylediğinden emin misiniz? Bana pek mantıklı gelmedi. Diğer yandan bugün kafanıza göre attığınız adımların yapmayı düşünüp eyleme geçirdiğiniz her şeyin yarın hesabını vereceksiniz. Çocuklarınız hep küçük kalmayacak. Yaşadıklarının hesabını sorabilecekleri aklınızın bir köşesinde bulunsun. Yarınlarda bir de bu genç aynı kalacak mı? Ya ben ne yapmışım da diyebileceği, bugünkü aşkıyla size bakmayacağını da hesap edebilmelisiniz. Bu genç yarın sizden hevesi geçince yaşınız, çocuklarınız, boşanmış olmanız, evliyken onunla beraber olmanız hepsi size yargı olarak geri dönecek. Bunları düşünmeye başlamalısınız. Düşünmek demek doğru olana ulaşmaya adım atmak demek. Sadece bu gençle evlenip bir araya gelmeye odaklanmamalısınız. Hesaplarınızı iyi yapmalısınız. Boşanmış bir kadın bir gün yeniden evlenecek tabii bunda anormal bir şey yok ama önceliği hayatını yeniden düzene sokmak olmalı. 13 ve 7 yaşında iki küçük çocuğunuz var. Bu çocuklarla ilgili çabalarınız olmalı. Onları hayata hazırlamalısınız. Siz kendiniz henüz kendinizi bulamamış biri olarak o çocuklar için kendinizi geliştirmeye başlamalısınız. Çocuğu doğurmak anne olmaya yetmez . Anneliğin sorumluluğunu taşımayı bilmekte gerek. Kendi hayatınızdan önce onların hayata hazırlanması önemli. Size biriyle evlenmeyin demiyorum tabii ki düzgün, ailenize uygun biri karşınıza çıkınca evlenirsiniz ama o gün bugün değil. O evleneceğiniz kişi bu kişi değil kızım. Sözlerim hoşunuza gitmeyebilir ama biri size gerçekleri söylemeli, aileniz söylemiş anlamamışsınız bir yabancı objektif bir göz olarak bende ailenizle aynı sözleri söylüyorum. Daha çok gençsiniz, size uygun biri için beklemeyi bilin.

Sevgiler sevgili okurlarıma...