Benim yanımdan kendi nikahına gitmiş

Merhaba, bir çare ararken denk geldim size ve içimi dökmek istedim. Benim bir ilişkim oldu ve bu adam diğerlerinden o kadar farklıydı ki hayatıma girdiği günden beri ağırlığı, davranışları, olgunluğu, her şeyiyle gün geçtikçe hayran kalmaya başlamıştım. Babama duyduğum güven gibiydi ona duyduğum güven, hissettiğim huzur. O da benim gözümün içine bakıyordu. Sevgisini hep derinlere kadar hissettim. Çevresiyle, kardeşiyle tanıştım onlar bile bana sevgisine ve değişimine çok şaşırıyordu. Evlilik hayalleri kurabilen biri değilim ama kendimi hayallerde buldum. Sonra bir gün bir anda bir huy değişimi yaşayıp gamsız hareketler sergiledi. Bu durum iki üç gün sürdü ve ben konuşmak istedim. Bana saçma sebepler sundu. Sen evlenmek için üç-dört sene bekleyelim diyorsun sonra ya evlenmezsen, her geçen gün daha da bağlanıyoruz birbirimize falan diye… Ben de bahane bunlar dedim ve ayrıldık iki hafta sonra kendisi gecenin bir yarısı ev arkadaşımın yanına gelerek ağladı. “Özledim ben onu geleceğimiz yok ama yapamıyorum onsuz” diye ve sonra ben uyurken yanıma geldi. Sonrasında biz tekrar görüşmeye başladık. Son yanıma geldiğinde tuhaf tuhaf konuştu. Benim sevgimin altında ezildiğini kötü biri olduğunu vs. bana “Ne olursa benden vazgeçersin?” dedi. Ben de “Vazgeçmemi istiyorsan geçerim” dedim bana “Hayır, sadece soruyorum” dedi ben de “Başkasıyla evlenirsen” dedim. Çok güzel bir akşam geçirdik sonrasında gitti. İki gün sonra arkadaşı arayıp evlendiğini söyledi bana. Benim yanımdan kendi nikâhına gitmiş. Kadını gördüm asla kabulleneceği bir kadın değil en yakın arkadaşları bile şokta, nikahı iki üç gün önce öğrenmişler. Kızın nikahta suratına bile bakmıyormuş. Evliliğe kimse anlam veremedi. Ben hiç veremedim. Ne yapacağımı şaşırdım. İlk gün çok ağladım ama şu an ağlayamıyorum aksine gülüyorum, neşeliyim ama içim farklı. Şokta gibiyim… Bu olayı kendime izah edemiyorum, bana yardımcı olabilir misiniz? Ben harcadığım 7-8 ayı kendime açıklayamıyorum.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Sevmek her bir hücreniz git diyorken kalabilmektir ama sizin kısa aşk hikayeniz eski Türk filmleri gibi olmuş. “Nayır biz nolamayız” diyordu ya esas oğlan ya da esas kız. Gerçek sebebini söylemeden bahaneler uydurup ayrılıp gidiyordu esas kız ya da esas oğlan. Sebebi yıllar sonra ortaya çıkıyordu. Ah ne ağlardık o eski Türk filmlerini seyredince... Ne kızardık gerçeği söylemeden gidişine... İşte sizin beraberliğinizde de durum bu galiba. Sizi soru işaretlerine bırakıp gitmiş esas oğlan. Bahanesi sizin evlenmek için üç dört sene beklemesini istemeniz. Ya sonra evlenmezseniz, bir de öyle bir durum olabilirmiş. Öyle söylemiş. Sizce bu mantıklı bir sebep mi? Peki yaptıkları mantıklı mı? İnsan birdenbire evlenebilir mi? Sizin bu kadar hayran olduğunuz beğendiğiniz biri için normal mi bu davranış? İnsan birden biriyle evlenemez. Mutlaka öncesi, yani beraber bir geçmişi vardır... Daha doğrusu hayatında sizden önce muhakkak o kadın vardır.

Sizinle ilişkisine gelirsek ilişkiniz güzel başlamış, sonra sonra tuhaf davranmaya başlamış. O karın ağrıları yapacaklarını bilmesindendir. Hatta size kötü biri olduğunu, sizin iyiliğiniz karşısında ezildiğini söylemiş. Sizce niye böyle bir söz söyleme ihtiyacı hissetti? Çünkü o kadınla evlenme kararını çoktan vermişti, ondan böyle size günah çıkartması. Ben yakın çevresinden birilerinin mutlaka bu beraberliği bildiğini düşünüyorum. Yazık etmiş kendine ve evlendiği kadına. Size ise geçmiş olsun. Hoşunuza gitmeyecek bir durum olsa da hayrınıza olmuş, çünkü dürüst olmamış taa en baştan bugüne.

Oysa sevmek, tüm şartlar aleyhinize olsa bile o sevgili için her şeyi göze alabilmektir. Bir kitapta okudum, yine sevmek hepsi aynı ilişkide olmak üzere sayısız sonu ve sayısız başlangıcı kucaklamak ve aynı zamanda. Bu yaşananlara göğüs germektir demiş bir bilen. Bunları yaşamadığınız, fedakarlıklarını görmediğiniz sadece sizden büyük olması nedeniyle bir kadına nasıl davranması gerektiğini bilen bir erkek gördünüz, etkilendiniz, sevdiniz. Baba gibi güvendiniz. Gerçek ne kadar farklı. Sizinle beraber bir ilişki yürütmüş. Büyük ihtimal istemeye istemeye evlenmiş ama bu neyi değiştirir ki? Sonuç adam sizi bırakıp evlenmiş mi? Evlenmiş. Siz şimdi haliyle 7-8 aylık bu ilişkinizi içinizde sorguluyorsunuz. Acı çekmiyorum deseniz de acı çekiyorsunuzdur. Gülmek de bir tepki, içtenlikle gülemedikten sonra ama sonra sonra benim size anlattıklarımı yaşadıklarınızın içinde karşılığını bulacak, hayırlısı buymuş diyerek içinizdeki sızıyı kovalayacak, bu adamı geride bırakmayı bileceksiniz. Önce yaşayacaklarınız inkâr, kabullenmeme, öfke, kızgınlık, Allah’la pazarlık daha sonra kabullenme. Kabullenmeye ulaştığınızda ruhunuz özgürlüğe kavuşacak. Hepsi aşama aşama yaşanarak ulaşılacak noktalar. Yaşadıklarınızdan neyi tecrübe ettiğinizin farkında olmalısınız. Çoğu şey göründüğü gibi değildir. Size somut doneler sunulmayabilir ama kadın olarak sezgilerimizi harekete geçirmeliyiz. İçgüdülerimizi göreve çağırmalıyız, gerçeğe böyle de ulaşabiliriz.

Gülerek tepki verdiğiniz, kabullenemediğiniz bu ayrılık gerçek sevgili kızım. Sizin için, hiç kimse için ayrılık dünyanın sonu değildir. Güçlü durmayı bilerek hayatınıza zihninizin hakimiyetini elinize alarak direnmelisiniz. Önünüzde uzun yıllar var sizi umutla bekleyen. O geleceğe, kendinize olan inancınızı yitirmeden gülümsemeyi bilmelisiniz. Bunu kısa zamanda başaracağınıza inanıyorum yavrum.

Sevgiler sevgili okurlarıma...