Uyuşturucu kullanan yakınıma nasıl yardım ederim?

Birinci mail:

Eşim uyuşturucu kullanıyor 5 senedir evliyiz bırakacağım diyor bırakmıyor. Üstüne çok titriyoruz ailesi ve ben çok berbat oldu… Gün geçtikçe çoğalttı maddeyi, ne yapacağımı bilmiyorum. Her yolu denedik yine bırakmadı. Lütfen yardımcı olun.

İkinci mail:

Merhaba, 5 senelik evliyim eşimle severek evlendik bir dönem bonzai illetine bulaştı, kötü çevresi yüzünden. Ben onu öyle görmeye dayanamıyordum. Ayrılma kararı aldım bir süreliğine babamın evine gittim, yalvar yakar geldi beni geri aldı, evimize getirdi. Artık içmediğini düzeldiğini ve düzenli olarak çalıştığını söyledi. Ailem ne kadar istemese de seviyorum diye dayanamadım, geldim onunla. 1 2 sene iyiydi ve şuan tekrar başladı. Kötü arkadaşlar edindi. Şuan hamileyim ve 1-2 haftadır içiyor, benimle eskisi gibi ilgilenmiyor hamile olduğum halde… Sürekli yalan konuşuyor, yanında olmaya çalışıyorum, o zehirden vazgeçsin diye hastanelere götürdüm, ellerimle ilaçlarını içirdim ama nafile şuan hamileliğimle ilgilenmem gerekirken eşimle uğraşıyorum. Bazen sabret bitecek diyorum, bazen sabrımın taştığını hissediyorum. Ne yaparsam yapayım olmuyor. Sürekli onu takip etmekten kendimi strese sokuyorum, içime kapanıp ağlıyorum. Elimden bir şey gelmiyor onu öyle gördükçe çok üzülüyorum. Seviyorum da ilk bebeğimiz olacak ama onun sevincini bile yaşatmıyor ne yapmam gerekiyor sizce?

Üçüncü mail:

Merhaba Yeşim Hanım ne yazık ki benim eşim de bir esrar bağımlısı. Üç tane dünya güzeli evlatlarımız var, eşim 15 yıldır kullanıyor ve biz 5 yıllık evliyiz. Ben önceki yıllar problemlerim ve hasta olduğum için üstüne düşmemiştim ama şu bir yıldır takipteyim eşimi. Önce cebinde buldum ilk inkar etti ve sürekli bulunca artık konuşmak durumunda kaldım. Bana içmediğini, komisyoncu olduğunu söyledi inanmadım. Eşimde bütün belirtiler var başta işi yüzünden sandım ama konu bambaşka şimdi ise takipteyim sigara yaparak içiyor içmeyince huzursuz, içine kapanık ve hep uyku hali var içtiğinde ise sanki bir sarhoş gibi dolanıyor. Genellikle arkadaşlarıyla içtikten sonra sarhoş gibi geliyor evde içtiğindeyse de normal ve uyku pozisyonunda oluyor. Ona nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum. Destekçinim dedim ama tedavi olmayı kabul etmiyor ve beni zorlayamazsınız diyor. Ailesi bilmiyor bilse reddederler ben de korkuyorum ama savaşmaktan da çok yoruldum bana elini uzatmadığı için yoruluyorum. Tedavi istiyor biliyorum ama tedavisini istemiyor bana lütfen yardımcı olun nasıl davranmam gerekiyor, nasıl yaklaşmam gerekiyor?

Dördüncü mail:

Yeşim Hanım benim oğlum esrar kullanıyor. Şuan 24 yaşında, daha önce bu illete alışmıştı. Ben öğreneli 3 sene olacak. Hastaneye götürdüm kendi isteğiyle, şuan tedavi görüyor. İlaç verdiler, tedavimiz 10 gün oldu. Bazen mutlu bazen mutsuz bazen her şeyden panik oluyor, boş bakıyor sizce normal mi bu yoksa tekrar doktora götürüp ilaçlarını mı değiştirtsem, ne yapmalıyım?

Ve daha buraya alamadığım diğer maillere cevaben…

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar insanın bazen yaşamından söküp atmak istediği sorunları olabiliyor. Böyle zamanlarda sorunun kendi kendini imha etmeyeceğinin bilinciyle çözümlemek için çaba sarf etmek gerekir bu çabayı yeterince gösterdiniz sorun hayatınızdan gitmiyorsa ya bu sorunla beraber yaşamayı öğrenirsiniz ya da ben elimden geleni yaptım der gönlünüz rahat olmasa da elinizden geleni yapmış olmanın hissettirdiği duyguyla kendi yolunuza gidersiniz. Yaşadığınız sorunlar gerçekten zor ve derin konular üstün körü davranışlarla çözümlenebilecek sorunlar değil. Hassasça ele almanız gereken konular çünkü karşınızdaki insanlar bazen arkadaşın dürtüsü bazen merak, ortam kurbanı olsalar da derinde duygusal kırılganlıkları olan insanlar olduğunu bilmelisiniz. O yüzden de bağıra çağıra yargılaya yargılaya bu sorunu hayatınızdan çıkaramayacağınızı bilmelisiniz. Sizi böyle bir tavır hiçbir yere vardırmaz aksine eşlerinizi daha çok maddeye itersiniz. Ne hali varsa görsün diyemeyeceğiniz bu durumu aşmak için eşlerinizden önce sizlerin bir psikolog desteği alması şart diye düşünüyorum

çünkü yıpranacaksınız, öfkeleneceksiniz, bırakamamasını kabul edemeyeceksiniz. Bu zor yolun nasıl yürüneceğini en doğru bir doktor yardımı ile öğrenebilirsiniz. Ben bir doktor değilim olsaydım bütün insanları değerli bulduğum için çok fedakâr bir doktor olurdum.

Gelen maillerde ortak sorun nasıl davranacağınızı bilmemeniz. Onu kullandığı maddeden uzaklaştırmak için yaşamın güzelliklerini göstermeye çalışacaksınız. Kendisinin bu görünen adam olmadığını neler yapabileceğini hatırlatacaksınız. Evinin her yerden güzel ve sıcak olduğunu ona yaşatacak dışarıyla arkadaşlarıyla iletişimini en aza indirgeyerek tedaviye heveslenmesine yardımcı olacaksınız. Zor hatta kolay aşılamayacak bir dert olması sizi ümitsizliğe düşürmemeli. Ümit insan için yaşıyorsa her zaman vardır. Ümit ailece kenetlenip beraberce elini tutmak yargılamadan aşağılamadan ötekileştirmeden onun yaşamına devam edebilmesi yeniden yaşama sarılabilmesi için tedaviye teşvik etmek olmalıdır. Tedavi olmadan bağımlılıktan kurtulmak imkânsız gibi bir şey… Bağımlılık bir hastalık sevgili okurlar. Her hastalıkta olduğu gibi tedavi gerekli. Tedaviye yaklaşılmazsa sonuç sürüne sürüne ölmek. Bunun olmasını istemiyorsanız hastanıza sahip çıkacaksınız. Yalnız eşleri olarak sizler değil kendi ailesi de sizinle birlik olarak çözüm aramalılar. Bir okurum ailesi öğrense ret ederler demiş ret etmek le sorundan kurtulabilecekler mi? Rahat uyuyabilecekler mi? Bu sorunu ancak kabul ederek çözmeye çalışmalılar ve kendilerini sorgulamalılar. Çünkü evlat onların evladı sizinle evlendirdi diye bu sorunu tek başınıza kaldırmanızı bekleyemezler. Kendilerine şunu da sormalılar: Neden herkesin çocuğu kullanmıyor? Tekrar tedaviye dönersek… Bağımlı kişiler tedavi olmaktan korkup kaçabilirler nedenleri belki kendilerini bağımlı olarak kabullenmemek belki tedavi sırasında yaşanacaklardan korkmak olabiliyor. Burada bir de şöyle bir husus duyumlar var: Bu Amatemler de madde rahatlıkla bulunabiliyor diye ciddi söylentiler var. Bu iddialar gerçekse iİnsan endişe duyuyor o zaman burası nasıl Amatem oluyor? Neden gerekli tedbirler alınmıyor? Böyle ciddi hassas konuda bu lakayıtsızlığı insanın aklı almıyor.

Diyelim ki tedavi oldu. Bu tedavinin olmasıyla sonuç hemen oh bağımlılıktan kurtuldu diyebilmek olmayacaktır. Dilek, umut hep bu olsa da bu durum uzun süren tedavilerle belki bir iki üç belki beşinci tedavide sonuca ulaşılabilecektir. Ümitsizliğe kapılmayın. Tedavi uygulandığında hasta olarak kabul ettiğimiz bağımlı maddenin yoksunluğunu hissetmesin diye bir takım ilaçlar verilecek İstek baskılanacak Bir nevi uyuşuk bir hale gelecek düşünemeyecek isteyemeyecek. Tabii bir müddet. Bu süreçte. Size garip gelen halleri olacak. Boş bakışlar panik anları hala süren kişinin bir içsel mücadelesi olacağını bilmelisiniz Mutsuzlukları ümitsizlikleri halsizlikleri korkuları olacak bunlar sizi korkutmamalı. Bir anda mucizeye ulaşmayacaksınız. Sabır tahammül bu sürecin en gerekli argümanları. Bu argümanlarla ona yanında olduğunuzu hep yanında olacağınızı hissettirerek ellerinden şefkatle umutla tutmalısınız. Bağımlı kişinin tedavi sonrasında maddeyi hatırlatan veya sıkıntıya düştüğü bir durumda yeniden hatırlayarak başlayacağı hep hatırda olmalıdır. Bu durumun aşılması kişinin psikolojik sorunlarının aşılmasıyla da ilişkili olduğundan tedavinin psikolojik destekle desteklenmesi muhakkak şarttır. Bağımlı kişinin tedaviyle beraber telefon numarası değiştirilmeli maddeyi aldığı beraberce kullandığı kişilerin numaraları silinmeli. Bu tarz kişilerle bir araya gelmemesine dikkat edilmelidir. Tedavinin yanı sıra hayatının bir sporla sevdiği zevk aldığı uğraşlarla doldurulmalı, beslenmesine dikkat edilmeli, maddeyle vücudunun uğradığı tahribat göz önünde bulundurularak iyi bakılmalı ve sorunlardan mümkün mertebe uzak tutulmalıdır. Görüldüğü gibi meşakkatli bir yoldur. Bıkıp isyan edeceğiniz zaman zaman yılacağınız bu yolda sizi bu kişiyle beraber yürümeye ancak yüreğinizdeki sevgi merhamet vicdan tutacaktır. O sevgi merhamet duyguları yaşadığınız durumlarla ne zamana kadar sizde barınabilecek onu yaşayarak görebileceğinizi bilmelisiniz. Endişe korku umutsuzlukla madde kullanıyor diye eşinden vazgeçmek sizi daha sonra vicdanınızla karşı karşıya bırakacağını aklınızda tutmalısınız. Yaşayacaklarımız bu kadar umutsuz ve zor mu derseniz… Kolay olduğunu söylersem sizleri kandırmış olurum İnsanın ve tıbbın birlikte aşabileceği bir durumdur ama sonuç her kişi için olumlu olmamaktadır. Çok uzun bir yolu beraber yürümek yaşadıklarınıza katlanabilmek için çelik gibi sinirlere ihtiyaç olacağı kesindir. Çünkü bir insanın en aciz en zavallı ve bazen çok çirkin yanlarıyla yüz yüze kalabileceksiniz. O nedenle de bu karı koca tek başınıza aşabileceğiniz bir durum değildir. Aile boyu birbirine hem maddi hem de manevi destek gerekli olacaktır Sizlere güllük gülistanlık bir tabloyu çizemedim. Yaşanacaklar bunlar olsa da o tabloyu güzelleştirecek olan sizlerin ve eşlerinizin karakterleri olacağı göz ardı edilmemelidir. O karakterle yaşama tutunuşlar hep kişilere özeldir. İşte bundan dolayı insan yaşıyorsa ümit var demektir. O ümit öyle güzel bir şey ki ruhunuzda çiçekler açtırır, iştahı açar, ufku açar, insanın yolundaki engelleri açar.

Bütün bunların ardından size gün doğmadan neler doğar diyerek en büyük ümidi vereceğim. Bu konuyla ilgili daha farklı detayları eskiden yazmış olduğum diğer yazılarımda bulabilirsiniz…

Sevgiler sevgili okurlarıma...