Tek derdim mutlu, düzenli bir yuva…

İyi günler Yeşim Hanım, ben başkalarının size yazdığı yazıları okudum ve ben de sizinle derdimi paylaşmak istedim. 2000 doğumluyum, sağlık meslek lisesi okudum. Mezun oldum ancak ne yazık ki üniversite kazanamadım. Üvey annem ve babam evde çok baskı oluşturuyorlardı… Babamdan şiddet görüyordum üvey annem yüzünden… O bizi hiç istemedi ve sevmedi. Sevgisiz büyüdüm. Memleketimden biriyle 3 senedir sevgiliydik. Onu seviyordum. Üvey annem bir daha sınava girmeme müsaade etmeyeceğini söyledi ve ben de sevgilimin yanına kaçtım. Evlenip düzen kurup mutlu olmayı çok istiyordum. Sevgilime 2 şart sundum: Köyde yaşamamak ve okuyup çalışmama karışmaması... Kabul etti, evlendik. Üvey annemden kaçarken kaynana ve görümceye yakalandım. Başta iyiydiler ama sonra değiştiler. Görümcemin suratı hep asık, kaynanam hiçbir iş beğenmez. Evde 8 kişi yaşıyoruz, hayal ettiğim hayatı yaşamıyorum. Kayınvalidem çok dobra, dediğim dedik. Eşim henüz askerlik yapmadı. Kayınvalidem çocuklarına çok düşkün ama artık ben bıktım usandım ne köy işi bitiyor ne ev işi. Bazen bırakıp gitmek istiyorum ama korkuyorum. Her gün dua ediyorum eşimin işi olsun da şu köyden gidelim diye... Birçok iş başvurusu yaptık ama olmadı. Kayınvalidem zaten bizi kolay kolay yanından ayırmaz… Geçenlerde İstanbul’da zabıta alımı varmış dedim “Ne İstanbul’u? Unutun siz İstanbul’u. Aç değilsiniz açıkta değilsiniz” diyor ama benim tek derdim kocamla mutlu, düzenli bir yuva… Şimdi bir de köydeki evin üstünü yaptıracaklarmış sırf biz orda yaşayalım diye. Ben çok çaresiz kaldım. Ne yapmalıyım?

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar… Bugün iki arkadaşımla yürüdüm. Yürürken de laflıyoruz. Laflarımız ya denize ya yeşiledir arada ülkeyi kurtardığımız ciddi meseleler konuştuğumuz da olur tabii... Yazın sona erdiği bu günlerde denizi hiç kaçırmamaya çalıştık ama bugün bire karşı iki oyla yürüyüşe karar verdik dolayısıyla mayolarımızı giymedik. Niyetimiz yürüyüş yapmak… Konuşa konuşa yürüyoruz, denize yaklaşınca bizde şaftlar kaydı anında pişman olduk “Keşke denize girseydik” demeye başladık ama son pişmanlık fayda etmedi. Şimdi kim eve gidecek tekrardan gelecek… Onu da göze alamadık, denize sulana sulana yürümeye devam ettik. Hani utanmasak üzerimizdeki şort ve tişörtle denize gireceğiz deniz öyle bizi çağırıyor ama nafile tabii… Biz de sohbeti koyulaştırdık, derin konulara daldık. Laf lafı açınca bizden daha büyük olan arkadaşımız “Kızlar …. ağabeyinizle kaç senedir evliyiz tabii ki hep güzel günler yaşamadık zor günlerimde çok oldu. Dayandım, canımın acıdığı, yüreğimin kanadığı, düştüğüm, kalktığım, tekrar düştüğüm, ayaklandığım, vazgeçmek istediğim, yeniden evliliğime sarıldığım günlerim oldu. Kendinle, hayatla hep mücadele ediyorsun. Kimse bugüne kolay erişmiyor sabırla tahammülle sarılıp uyuduğun ümitlerle erişiyorsun” dedi. “Hah” dedim arkadaşıma “Ne güzel söyledin. Bu sözünü bu akşam hazırlayacağım yazımda kullanacağım” dedim. Beraberce gülüştük.

Hayalimdeki hayatı yaşamadım demişsiniz sevgili kızım çokça insan hayalindeki hayatı yaşamıyor. Neden mi? Çünkü hiçbir şeyini bilmediği hayata cumburlop atlıyor. Acele ediyor. Hayatın prospektüsü yok ama bizlere anlatılmaya çalışılan birçoğumuzun çok da iyi dinlemediği, yeterince önemsemediği olmazsa olmazları var. O ne? Eğitim sahibi olmak, kendine inanmak, güven kazanmak, hayata ümitlerle bakmak, hedefler koymak ve tabii pes etmemek… Hayata karşı gardını almak olmazsa olmazlarından oluyor. Siz eğitim hayatınızı tamamlamadan kendinizi hayatın kollarına atılmışsınız tabii ki hayal ettiğiniz hayatı yaşamazsınız. Şimdi ne söylesek nafile mi? Hayır hala yapacaklarınız var. Kendiniz için hayalleriniz için yapmalısınız. Önce düşünmeyi tedbirli olmayı öngörmeyi yani bunu yaparsam sonrasında ne yaşayabilirim yapmazsam ne yaşarım gibilerinden düşünmeyi öğrenmelisiniz. Düşünmek hayatınızı kurtaracaktır. Şimdi bir an düşünelim. Sevgilinize kaçtınız, Ne bekliyordunuz? Sevgilinizle baş başa her istediğinizi yapabileceğiniz bir hayat… Hiç de öyle olmaz Bir başka ailenin sorumluluğunu almış oluyorsunuz. İster birlikte oturun ister oturmayın artık bir aileniz daha olur. Siz bir de ailesine bağımlı yani henüz kendi işi olmayan biriyle evlenmişsiniz… Büyükşehre nasıl adım atacaksınız? Elde yok, avuçta yok, meslek yok, eğitim yok… Büyük şehir adı üstünde derdi de büyük. Üstelik herkes büyük şehirden kaçmaya çalışıyor siz bunun farkında değil misiniz? Başka çözümler olmalı. Önce bu aileye bağımlılıktan kurtulmak için kendinizi tamamlamalısınız. Eşiniz de kendisiyle ilgili yapması gerekenleri yapmalı. Bu da eğitimle ya da bir meslek öğrenerek olur. Siz eğitim hayatınızı tamamlamadan kurtuluş olarak gördüğünüz bu evliliği gerçekleştirdiniz. O halde burada duracak şikayet etmeyeceksiniz. Aklınızı kullanmaya başlayacaksınız. Kimse size kötü davranmıyor önce çok iyi davranıyorlardı şimdi eskisi kadar iyi değillerse size karşı biraz davranışlarınıza dikkat edeceksiniz, aileye uyum sağlayacaksınız ama aklınızda büyük şehir ayrı ev varken bu uyum sağlanmaz.

Her şeyi üzerinize alınmayacaksınız. Görümcenizin sorunları olabilir suratı asık olmasını üzerinize alınmayın. Arkadaş olmaya çalışın; aileyi, bulunduğunuz yeri benimsemeye, kabullenemeye çalışmalısınız. Bu sizin yararınıza olacak.

Yazımın başında size örnek olsun diye arkadaşlarımla sohbetimden küçük bir alıntı yaptım. Kimse hayatındaki güzelliklere birden ulaşmıyor, herkes kendi emeğini, çabasını, aklını yaşamına ekliyor onların ardından istediklerine zamanla ulaşabiliyor. Boş hayaller kurarak hayatınızı karatmaya çalışmayın yavrum. Filmlerdeki dizilerdeki gibi değil hayat. Size kayınvalideniz görümcenizle anlaşmanın yollarını bulmanızı öneririm. Kötü insanlar değil her anne çocuklarını yakınında ister bu benim için de geçerli. Siz üvey anneyle büyüdüğünüz için bunları tam anlamıyla idrakinde olamayabilirsiniz ama anormal bir durum değil. Sizi düşünüyorlar, evin üstüne kat çıkacaklar sizin için daha ne istiyorsunuz? Yaşam çok zor, kira vermek de geçinmek arzularınızı gerçekleştirmek de öyle…

Sizler çok genç ve eğitimsizsiniz İstanbul’a çile çekmeye mi geleceksiniz? Hayatınızdaki rahatlıkları elinizin tersiyle itmeyin. Sahiplenin kayınvalideniz iş seviyorsa biraz ev işleriyle onu mutlu edebilirsiniz. Görümceniz bekar sanırım, ortak noktalar bulabilirsiniz niyetler iyi olursa bir şekilde ortak nokta bulunur diye düşünüyorum. Üvey anneden kurtuldunuz, babanızdan şiddet görmüyorsunuz şimdi evlisiniz o zaman bu hayatı güzelleştirmek zor olmamalı. Güzel şeyler düşünün yeni ailenize sevgiyle bakın. Bulunduğunuz yerin güzelliklerini görün, uyum sağlamak zor olmamalı. Türkiye dışında değilsiniz kendi ülkenizin bir başka şehrindesiniz. Sağlık meslek lisesi mezunu biri olarak mümkünse eğitim hayatınıza devam etmeye çalışın. Hemşire olabilirsiniz ilerde. Bunun hayalini kurun ve bu hayal için emek verin boş zamanlar yaratarak çalışıp kazanın. İki senelik bile olsa eğitiminizi sürdürüp meslek sahibi olun yeni ailenizi kabullenir samimiyetle sahiplenirseniz onlar da sizi anlamaya yardımcı olmaya çalışırlar. Sevgi kazanmak kadar saygı kazanmak da önemli bu da doğru ve düzgün davranışlarla olur.

Son söz artık büyüyorsunuz, adım atarken önce atacağınız adım için yolunuza taşı koyun o zaman adımınızı attığınızda düşmezsiniz ve lütfen hayatınıza güzel gözlerle bakın yavrum. Hayatınızdan mutsuzluk da mutluluk da çıkarmak sizin elinizde. Ben yazdıklarınızda güzel bir aileye girmiş olduğunuzu gördüm. Size kalan geçmişin tutsağı olmadan o kısma sünger çekmek yeni hayatınızı azimle sevgiyle ümitle sabırla inşa etmek… Siz bunları yapabilecek birisiniz. Üvey annenize, babanızın şiddetine rağmen sağlık meslek lisesini bitirmiş akıllı bir kızsınız. Şimdi anlattıklarımı okudunuz ve hayallerinizdeki hayatın bundan sonra sizin elinizde olduğunu anladınız mı yavrum? Hadi benim akıllı kızım güzel günler sizi ve yeni ailenizi bekliyor. Mutluluklar diliyorum…

Sevgiler sevgili okurlarıma…