İnsan nasıl böyle çabuk unutur?

Merhaba, 3 yıl çıktık kendisiyle ve aileme söyledim istemeye geleceklerini, kendisi aileme söylememi istedi. Ailem tanımadığı için ilk başta hayır dedi. Bekleseydi ailem; sabırlı olduğunu, istekli olduğunu gördükleri zaman tamam derlerdi ama o beklemek istemedi. Ayrıldı benden ve 2 hafta geçmeden nişanlandı. Bir insan nasıl böyle çabuk unutur anlamıyorum. Sevmediyse neden çıktı benimle? Çıkar için değildi çünkü uzaktan mesafeydi. Neden bilmiyorum... Canım çok yandı, uyuyamadım günlerce.Hala aklıma geliyor geceleri ağlıyorum, kimseye güvenemiyorum, ciddi düşünemiyorum kimseyle, sanki herkes bana onun yaptığını yapacak gibi geliyor. Kafamda hep düşünüyorum madem sevmediyse neden aileme söylettirdi ya da seviyorduysa neden beklemedi? Lütfen yardımcı olun bana teşekkür ederim.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar, geçen kışın birkaç ayını yazlıkta geçirmiştim. Korona dolayısıyla sitede her zamankinden daha çok komşu kalıyordu. Güvenlik de olduğu için orada kalabilmemde hiçbir sorun olmamıştı. Bir de büyük bir acı yaşamış, kardeşimi kaybetmiştim. Acılı atmosferden uzaklaşıp yalnız kalmaya ihtiyacım vardı. Çocuklarım da tamam anne diyerek kedimle beraber beni yazlığa kendileri bırakmışlardı. Bu sene yine ben yazlığa gidebilirim hevesiyle biraz gidip yazlıkta kalsam mı diye çocukların nabzını ufak ufak yoklamaya başladım ama bu kez çocuklarım “Olmaz anne. Bu sene sitede kalan ev az, üstelik ev soğuk hasta olursun” diyerek karşı çıkıp sesimi her söyleyişimde biraz daha kıstılar. İzin çıkmayacağını anlayınca akıllı bir kız olup sustum tabi. Baktım bu sene gidemiyorum bari erken gidebilmek için ümitli olayım diye kendime aklımda, kalbimde yeni bir umut penceresi açtım. Harika bir tablo var karşımda ağaçlar, kuşlar, böcek sesleri ve seyretmeye doyamadığım deniz. Düşündüm de şurada yeni yıla ne kaldı? Yılbaşıyla ocaktayız. Ocaktan sonra şubat o da 28 gün çabucak geçer inşallah, martı da geçirdik mi işte gelir. Allah’ın izniyle bahar. Hayata işte hep böyle umutla bakmak, yeni umutlar türetmek lazım. Yaşamı güzel kılan kalbimizde taşıdığımız umutlardır.

Erkekler verdiği sözleri tutabildikleri kadar adammış. Böyle yorumlamış birileri. Katılmamak mümkün değil sevgili okurlar. Yine bugün de erkeklere saracağız ama bazıları hak ediyor, sözümüz hep o hak edenlere oluyor, üstlerine alınmasın sözünün eri olanlar. Sevgili kızım, insan yüz yüze sürekli görüştüğü birinin sevgisinden emin olamıyor, bin bir türlü sorgulamalardan geçiriyor. Siz şehirler arası ilişki yaşamışsınız. Merak ettim, pandemi de vardı ne kadar bir araya gelip birbirinizi tanıyabildiniz? Uzaktan uzağa sevmek biraz da göze almak değil miydi sizce de? Görüşmediğiniz zamanlarda ne yaptı, kimlerle vakit geçirdi hep onun anlattığı kadarıyla bilebildiniz. Yani aslında ne kadar tanıyorum diye kendinizi inandırsanız da bir o kadar da birbirinize yabancıydınız. Bu yabancılık sizin gözünüzde ailene söyle deyip sonra başkasıyla nişanlanmasıyla ete kemiğe bürünmüş oldu diye düşünüyorum. Üzüldüğünüz bu genç bu kadar bir adammış, söz verip sonra kaçanlardan. Sözünü tutmamış, 3 yıl içinde yüreğinizde büyüterek hayaller kurduğunuz bu genç adamı şimdi gerçek yüzüne yaptıklarına bakarak yüreğinizde küçültecek, yok edeceksiniz. Acı çekmeden iyileşme olmaz, acı çekeceksiniz ama süresi sizin aklınızı kullanmanız kendinizi yönetmeniz gerçekleri kabul etmenizle alakalı olacak. Sevmediyse neden benle çıktı demişsiniz. O daha kendini bulamamış, kendini oluşturamamış bir genç, birçok hareketinde size kendini göstermiş, siz görememişsinizdir. İlle de çok sevmek için çıkılmıyor, vakit geçirmek için de kız erkek birbiriyle arkadaşlık yapabiliyor. Sevmediyse neden aileme söylettirdi demişsiniz. Kafanızda bir deli soru var, haklısınız. Bu sorular bir süre daha olacak; neden, niçinlerin arasında sıkışacaksınız, uykusuz gecelerden sabaha çıkacaksınız ama sonra yavaş yavaş zihninizde her şey çözülecek. Yeterince sevmediğini anlayacaksınız. Gerçek seven kolay vazgeçmez, bunu da kabul edeceksiniz. En sonunda bu sizden giden genç adam için iyi ki gitmiş, iyi ki olmamış diyeceksiniz. Hep böyle olmuştur. Sizden giden kayıp değildir. O günlere çarçabuk ulaşmanız dileğiyle.

Sevgiler sevgili okurlarıma...