Akrabalarım eşimle aramızı bozuyor

Yeşim Hanım iyi günler, paylaşımlarınızı okuyorum sürekli. Yönlendirmeleriniz çok güzel. Rabbim gönlünüze göre versin her şeyi. Ben de sizden yorum almak istiyorum, inşallah geri dönüş alabilirim. Eşimle 4,5 yıldır evliyiz, 2 yaşında bir kızımız var. 4 yıl sevgililikten sonra evlendik. Son iki yılımıza kadar hayatımızda her şey o kadar güzeldi ki ailemiz, çevremiz herkes bize 'maşallah ne kadar anlaşıyorsunuz' diyerek bakıyordu. Sevgililik dönemimde benim akrabalarım tarafından ayrılmamız için uğraşanlar oldu ve son zamanlarda aynı kişiler hayatımıza yine yön vermeye çalışıyorlar. Eşimi arayıp dolduruyorlar gibi hissediyorum ve eşim çok değişti. Bana karşı, 'sen bana karılık yapmıyorsun' dedi o kişilerin yanında. Ne yapmıyorum dediğimde ise tek söylediği kahvaltı hazırlamıyormuşum ki ben de çalışan bir insanım ve bir kere üstünü kirli, karnını aç gezdirmemişimdir. Bir gün kuzenimin eşi bana, "eşinle kuzenini (kız) takip ediyorum 6 aydır yazışıyorlar ve görüşüyorlar" tarzında mesaj attı. Ben de babamla eşime haber verip kuzenime gittim. Orda babamla ağız dalaşına girdiler, gerginlik oldu. Sonra mesajı eşime ve kuzenime kızdığı için attığını söyledi mesajı atan ama olan oldu iki aydır eşim bana karşı buz gibi soğuk. Babama hep hakaretler ediyor. İnsan arasına babanla bir oldunuz, bana güvenmediniz, beni küçük düşürmeye gelmişsiniz diye. İki aydır yumuşaması için sabrediyorum, alttan alıyorum ama sanki gün geçtikçe uzaklaşıyor gibi hissediyorum. Eşimin ailesi de benim arkamda, beni destekliyor, yuvamız bozulmasın diye uğraşıyorlar. İnat yapıyor, hazmedemiyor babanla ona güvenmediğinizi diyorlar. Eşim bana konu açıldığında sen dua et kızımıza, aileme; o yüzden bu evde kalıyorsun falan dedi, çok zoruma gitti. Kendi aileme anlatamıyorum bana soğuk ve kaba davrandığını, duysalar babam o evde tutmaz beni. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum, kızım çok küçük. Kendimi o evde bakıcı gibi hissetmeye başladım. Yemek, çamaşır, temizlik, çocuğa bakmak hepsi benim üzerimde. Eşim işten geliyor yemeğini yiyip ya maç izliyor ya da kahve içmeye çıkıyor arkadaşlarıyla. Ben yokmuşum gibi davranıyor. Ne yapmalıyım? Allah aşkına bana yol gösterir misiniz?

Yeşim Tijen'in cevabı:

"Bütün dikkatiniz kendinizdeyse mutluluğu garanti ettiniz demektir."

Burada dikkat sözcüğüyle söylenmek istenen kişinin kendini, ne yapmak istediğini, arzuları, hayalleri anlaması, bilmesi. Öyle ya insan başkasından önce dönüp kendine bakmalıdır. Kendini bilen insan ne yapacağını bilen insandır. Gevşek bir karakter değildir. Sınırlarını davranışlarıyla, sözleriyle çiziyordur. Gerektiğinde; "sen karışamazsın, orda dur bakalım, burası benim sınırım" diyebiliyordur. Bazı insanlara sınırlarınızı göstermezseniz hadlerini aşabiliyorlar. Tıpkı sizde olduğu gibi. Sizin hayatınıza birkaç sözle nasıl da nifak sokup huzurunuzu bozmuşlar. Siz de yememiş, içmemiş babanızla kalkıp bu konuyu öğrenmeye gitmişsiniz. Oysa orada o kişiyi susturmalıydınız, konuşturmamalıydınız. Zaten sizinle ilgili güzel duygular taşımadıklarını hissetmekten öte bildiğiniz birine fırsat vererek merakınıza, kendinize, güvensizliğinize yenilmiş; konuş, daha ne vardı, hadi anlat demek için peşinize babanızı da takmışsınız. Aynı şeyi eşiniz yapmış olsaydı siz ne yapardınız? Biraz empati yapmalısınız. Bunlar yanlış, düşüncesizce adımlar. Önce düşünmeyi, "Bunu böyle yaparsam ne sonuç olur? Böyle mi davransam daha iyi olur?" diye sorgulamaları öğrenemeye başlamalısınız. Bu sorgulamaları yapmayı öğrenmezseniz hayatınız düzelmez. Mutlu olmazsınız. Hep böyle sorunlar içinde kalırsınız. Böyle düşünmeyi, sorgulamaları öğrenmekle hayatınızda birkaç sınıf öteye atlayacaksınız. O halde kendinizi aşarak sizdeki daha akıllı kadını ortaya çıkarmaya başlamalısınız.

Diğer bir husus eşinizin hataları var ya da yok, kol kırılır yen içinde kalır sözü aileler için söylenmiştir. Varsayalım eşiniz gerçekten hatalı olsa demek bütün ailenizi, hatta ortalığı ayağa kaldıracaksınız. Kendi çekirdek ailenizde sorunu çözmeye çalışmayacaksınız. Oysa eşinizle ilgili bir sorununuz varsa sorunu ikiniz konuşarak, dinleyerek, anlamaya çalışarak çözmeye çalışacaksınız. Babanız, anneniz, kuzeninizle değil...

Diğer bir sorununuz; biraz fazla evhamlısınız. Bu da sevmekten, kaybetmekten korkmaktan, onların da altında yatan güvensizlikten kaynaklanıyor. Kendinizdeki güzelliklere odaklanıp onları daha çok görerek kendinize güvenmeyi başarmalısınız. Bunu başarmak da hep kendi üzerinde çalışmak, yenilemekten geçiyor sevgili kızım. Şunu bilin, bir kere siz evlisiniz. Evlilikte sevgiler hemen bir sorun yaşandı diye tükenip bitmez. Her geçen gün, ay, sene evlilikte kişileri birbirine yaşanmışlıkların etkisiyle kenetler. Hele bir de çocuk varsa o evlilik biraz zor bozulur, tabii bu bir rahatlık vermemeli. Evli olmaktan ziyade mutlu evliliği yaşamak için olmalı tüm çabalarınız. Bunun için de eşinizin sizin için sarf ettiği önemli bir söze dikkatinizi çekmek istiyorum. "Sen bana karılık yapmıyorsun." Siz bunu nasıl açıklamışsınız; hiç kir içinde bırakmam, aç gezdirmiyorum. Kadınlık sizce sadece bunlarla mı oluyor sevgili yavrum? Temiz, karnı tok çocuklarınızı gezdirirsiniz. Eşinize bunlardan fazlası gerekli; saygı, takdir, kendinden emin, kadın gibi kadın olarak davranmasını bilmek... İşte kadın bunlarla kadınlığı kazanır. Herkesin yaşamdaki duruşuyla oluşturduğu ismiyle, cismiyle bir markası var. Sadece aldığımız ürünlerin, sanatçıların isimleriyle markaları oluşmaz. Normal insanlarda davranışlarıyla marka oluşturabilirler. Sizinki bu kadar basit olmamalı, kirli ve aç gezdirmemekten daha ötelerde olmasınız. Bu kadınca davranma kısmını siz kendinizde sorgulayarak içini dolduracaksınız.

Tekrar yazımın başına dönersem işte sorunlarınızın cevabı: "Bütün dikkatiniz kendinizdeyse mutluluğu garanti ettiniz demektir" demişler ya bundan sebep demişler. Siz kendinize düşen kısmı yaptıysanız gerisini de aşacak, başaracak gücü kendinizde oluşturmuş olduğunuzu görürsünüz. Başaracağınıza inanarak, sevgiler sevgili okurlarıma...