Sahtekar mı yoksa aşık mı anlamıyorum

Ben 29 yaşındayım. Birine çok aşık oldum. 6 sene önce tanıştık arkadaş olduk. Güldük, eğlendik, gezdik, tozduk, o bana araba sürmeyi vs öğretti, hediyeler aldı. O benden hoşlanıyordu ama ben hoşlanmıyordum çünkü o evlenmiş ayrılmış, bir oğlu olan bir adamdı. Zaman geçti, bana hayatı öğretti. Yaşamadığım herşeyi yaşattı, ona sonsuz bir güvenim oluştu ve sevmeye başladım. Aramızda aşk başladı. Ben ona çok aşık oldum, onu çok sevdim. O ise sevgili olmaya başlayınca bana değer vermemeye başladı. “Görevim var benim” dedi, sözde MİT’te çalışıyormuş. Bir gün sevgiliyken baktım Instagram’a, başkası ile fotosu var, meğer adam nişanlanmış! Söyledim, “Görev icabı” dedi. İnandım. Çok seviyordum. Zaman geçti, evlendiler ve ben vicdan azabı çektim. “Olmaz böyle” dedim, bağlantıları kopardım. Çok acı cektim, çok ağladım. Günlerce hastanelerde kaldım, kendime gelemedim. Karşıma bir adam çıktı, çok iyi birisi. Ona aşık değildim ama ilgisi güzel gelmişti. Onunla bir yola çıktım. Dördüncü ayında bu adam geri döndü. Beni tehdit etti “Polis gelecek kapından alacak seni. Sen de benimle ortaksın, korkma ben seni koruyacağım” falan dedi. Dengemi bozdu, çok kötü oldum yine, sonra ortalıktan 5 ay kayboldu. O ara süren diğer ilişkimde aileler tanıştı ama evlenmekten çok korkuyordum. Nişan yapamadım. Daha ona aşık değilim. Seviyorum ama evlenmekten de çok korkuyorum. Diğer kişi dört gün önce yine döndü. Çok ağır bir travma atlattığını, hastanede aylarca yattığını, işkence gördüğünü, karısından boşandığını söyledi. Benimle yuva kurmak istediğini söyledi. Ben de “Hayatımda biri var.” dedim, istemediğimi söyledim. O da ısrarcı oldu “Ben senin için ayağa kalktım, seninle mutlu olacağız.” Diye “Sen beni hep ayağa kaldırdın, ben sana çok kötü davrandım.” dedi. Ben de istemediğimi belirttim yine ama duygularım çok karıştı. Onunla yaşadığım her şey bana çok heyecan veriyordu. Onu görünce elim ayağım titriyordu heyecandan. Onunla gezmek çok güzeldi ama şu anki ilişkim hiç böyle değil. Bu arada ben de tedavi görüyorum. Terapi görüyorum. İlaç kullanmam gerek ama şu an için kullanmıyorum. Ne yapacağımı çok şaşırdım. Çıkmazdayım. Kendimi çok kötü hissediyorum. İlişkime adapte olamıyorum. Evlenmekten çok korkuyorum. Şu anki ilişkime de zarar veriyor gibi hissediyorum. Erkek arkadaşım evlenme teklifi edecekti, yapamadım. “Etme” dedim. Bana yol gösterin, ne olur.

Yeşim Tijen’in yanıtı;

"Bir karar vermeden önce üzül, düşün; ama kararını verdikten sonra üzüntü ve düşüncelerden kurtulmuş olarak yoluna git." Doğan Cüceloğlu

Merhaba sevgili okurlar,

Olması gereken Doğan Cüceloğlu’nun sözlerindeki gibi üzülüp, ağlayıp sonra bu adamla ilgili bir karara varmış olmanızdı. Yalan dolan bir adamdan ne bekleyeceksiniz, hala bilemedim. Yalan yalanı doğurur yavrum. Dürüstlük gibi, güven duymak gibi güzel duygular varken niye bu acılar içinde kıvranacaksınız, aklınızı mı kaybettiniz? Kendinize gelin ve kendinize söz geçirmeyi bir an önce öğrenin. “Aşk, aşk” diye tutturabilmek için karşınızda o aşkınızı hak edecek, sizi üzmeyen, bunalımlara sokmayan, mutluluk veren, geleceğe ümitle baktıran bir adam olmalıydı. Bunun tam tersi bir adam için heyecanlanıyorsunuz, acı çekiyorsunuz, bunalımlar içindesiniz. Bu adamla ilişkiye son vermezseniz. “Seni istemiyorum” diye net bir tavır koymazsanız daha çok psikiyatristlere gidersiniz. Bu adamın hayal gücü bayağı geniş ama senaryoları iyi değil. İnsan ilk seferde bir inanabilir sizin gibi ama sonra düşünür ve olayı çözer yavrum. Siz de çözmüş olmalıydınız ama tabi ki aşık insan her şeye kanmaya, inanmaya hazırdır da bir yerden sonra akıl sorgulama yapar ve kanmanıza izin vermez. Size “Hadi git yoluna” demek düşerdi. Siz onu her gelişinde kabul etmişsiniz ki size gidip gidip gelebiliyor. Bu aynı yaşlı insanları dolandırmak için “Ben polisim. Şuraya para yatırmanız gerekiyor” diyen dolandırıcıların anlattığı hikayeler gibi olmuş. Polis sizi niye kapınızdan alacakmış? Adam rahatsız herhalde. Psikolojik rahatsızlığı olmalı. Bu adam normal bir adam değil, bunu görün yavrum. Birlikte güzel vakitler geçirmiş olabilirsiniz ama sonrasında adamın gerçeği bu işte. Böyle şizofreniye benzeyen bir adamla yaşamak istemezsiniz diye düşünüyorum.

Şu sıralar görüştüğünüz ve ailelerinizi tanıştırdığınız diğer gençle ilişkinize gelirsek, bu kafa karışıklığında sakın evlenmek ya da evlenmemek gibi bir karara varmayın. Önce bu adamın etkisini üzerinizden atın, ondan arındıktan sonra bu kişiyle ilgili hislerinizin gerçekliğini görebilir ve daha sağlıklı bir karara varabilirsiniz. Evlilik kişinin hayatındaki en önemli kararıdır. Evlendiğiniz kişi sizi vezir de rezil de edebilir. Ona göre çok inceden düşünülmeli. Karışık duyguların içinde karar verilmemeli. Gerçekten bu evliliği istediğinizden onunla birlikteyken mutlu olduğunuza, aynı zevkleri paylaştığınıza, beraberce eğlenebildiğiniz, sohbet etmekten zevk aldığınız, yanınıza yakıştığını, kendini taşıyabildiğini görmelisiniz ve tabi ki evleneceğiniz insan elinizi tutunca hislerinizi ayaklandıran biri olmalı. Evlilik bir vazife olarak yaşanamaz. Evlilik size heyecan, mutluluk, geleceğe dair ümitler verecek biriyle olmalı. Bütün bunları yapabilmek için de bu adamla ilgili gerçeklerin ışığında kendinizi aklınızla idare etmeniz gerekiyor yavrum. Bu adama duyduğunuz hisleri kendinizde yok etmeden bu karışık ruh halinden kurtulamazsınız. “Evlenmekten korkuyorum” demişsiniz. Evlilikten korkmayın, yanlış bir insanla evlenmekten korkun. Evlilik, yazdığım hususları içinde barındıran biriyle gerçekleştirilirse mutluluktur yavrum. Sizin de o mutluluğu bulabilmeniz dileğiyle...

Sevgiler sevgili okurlarıma…