Evden dışarı çıkmama izin vermiyor...
Meraba Yeşim Hanım,
Benim çözümsüz bir sıkıntım var. Çok çaresizim çok. Ailelerimiz beni kocama, kocamın kız kardeşini de benim kardeşim ile evlendirdiler. 1 sene yaşadık, 1 kızım oldu. Eşim benim ile iyiydi ama kayınvalidem sürekli iftira atıyordu, sevmezdi beni. Sonra benim kardeşim ile eşimin kardeşi anlaşamadılar. Kayınvalidem de beni istemedi, tartıştık. Eşim ile 3 sene ayrı kaldık. Bu 3 senede kocam benden ve çocuğumdan asla haber almadı ve sormadı. Oysaki ben aradım, 'beni arama' dedi. 3 seneden sonra aileleler tarafından yine barıştık bu sefer. Ben kızım için barışmak istedim ve biz barışalı 7 ay oldu. Ama eşim sürekli tartışıyor, evden dışarı çıkmama izin vermiyor, para vermiyor. Benim kardeşim eve gitse kocam bana geler gitmese o da gelmez. Artık çok yıprandım.
1 hafta önce her şeyimi topladım. Ailemin yanına gittim ve söyledim artık. Ben dayanamıyorum ayrılacağım dedim. İzin vermediler kocama, beni geri gonderdiler. Yine kocam yok dişarıda ben yalnız evde... Kendi evim var, diplomam da var, çalışıyordum. Eşim izin vermedigi için işi de birakmıştım. Şimdi kendi evime gitsem de beni rahat bırakmazlar, babam yine baskı yapar korkuyorum. En çok da kızım için endişeleniyorum, daha 3 yaşında tartışmalara, kavgalara şahit oldu. Babam gitsin istemiyorum diyor. Bana mantıklı bir yol gösterin lütfen.
Yeşim Tijen'in cevabı:
Buralarda
Sus sus sus sus sus
Dan başka bir ses duyulmuyor...
Merhaba sevgili okurlar,
Mantıklı cevap bekleyen bir okurum var. Mantık mantıksızca yaşanan bir beraberlikte işleyecek mi merak ederek yazıma başlayacağım çünkü anlamsız bir evlilik içindeki tek anlamlı şey o dünyaya gelmiş olan çocuk. Bu nasıl bir evlilik insan biriyle evlenip anne-baba sözüyle evliliğini idare ederse o evlilik onların vicdanına kalmış demektir. Vicdanları da olmadığına göre onların ve sizin ailenizin sizden beklediği şey susup evliliğinizi devam ettirmenizdir. Tabii bu durum sizin hayattan bir evlilikten ne beklediğinize ve cesaretinize bağlı olarak gelişim gösterecektir. Bir sene evli kalmışsınız. Üç sene ayrı yaşamışsınız, bu üç sene boyunca eşiniz sizi arayıp sormamış siz arayınca da beni arama demiş ve nasıl olduysa heralde o gün eşiniz ve ailesi sağ taraflarından kalktılar akıllarına bugün iyi bir şey yapalım düşüncesi düştü. Sizin bir araya gelmenize karar verdiler. Olacak şey mi bu yaşananlar? Sizin gerçekten bu yaşananlarda dediğiniz gibi olumsuz bir davranışınız yaklaşımınız yoksa bu yaşadıklarınız normal insanların yaşayacağı şeyler değil... İnsan evladının evliliğiyle böyle oynar mı? Normal insanlar oynamaz. Merak ettiğim hala normalleşmeyen bir eşiniz var. Bu evlilikten ne gibi bir beklenti içindesiniz? Sizin evden dışarı çıkmanıza izin vermiyor harçlık vermiyor. Size bunları neden yapıyor? Size güvenmeyeceği bir durummu yaşandı?Öyle bir durum yoksa sorun kendisinde. Siz bütün bu karmaşıklığa ne kadar tahammül edebileceksiniz? İşte düğüm burada çözülecek. Çünkü tahammülünüz bittiğinde kendiniz için gerçekten bir çaba göstereceksiniz. Bu şekilde yaşanacak bir evliliğe razı gelmeyeceksiniz. Bunun mücadelesini önce eşinizle vererek bu konudaki çabalarınıza başlayacaksınız. Yaptıklarını kabul etmeyeceğinizi bir eşe yakışır tutum içinde olmasını beklediğini söyleyeceksiniz. İşte burada bayağı bir stres yaşamaya başlayacaksınız. Eşiniz aklı varsa düşünecek. Düşünmek zorunda kalacak. Durumlar değişmiyorsa işte o zaman ailenize giderek yaşadıklarınızı anlatacak gerekirse kavga edeceksiniz durumunuzu anlamalarını sağlayacaksınız. Yaşadıklarınızdan bir başka çıkış yolu bu size sahip çıkmayan, onların yanına gittiğinizde sizi evinize geri yollayan, kocanızın kulağını bile çekmekten aciz ailenizden de uzağa, başka bir ülkeye kızınızı da alarak gitmeniz izinizi kaybettirmeniz. Çocuğunuzun ne istediği şu an o kadar önemli değil. Düşünmeden, konuşmadan yaşayanlarımız; düşünmeden, konuşmadan yaşayanların geleceğini bekliyor, aykırı bir sese yeniliyor kocaman sessizlik gelecek gelmiyor.
Sanırım bizim kardeş ülke dediğimiz ülkelerdensiniz. Yazı şeklinizden ben öyle yorumladım. Aile yapılarınız nasıl bunları bilemem. Bildiğim tek şey anne-babanızın sizin yaşadıklarınıza kayıtsız kalmaması gerektiğidir. Bunu da sağlayacak olan sizin yaşadıklarınızı ifade edişiniz ve kararlılığınız olacaktır. Ne yazık ki aileniz için beni bulurlar diyebiliyorsunuz. Onlardan korkuyorsunuz. İki ucuda size batacak bir değnek yaşayacaklarınızı göze almadan bu durumdan çıkamazsınız. Gördüğünüz üzere mantıklı olan bunlar ama mantık sizin yaşamınızda işler mi orası bayağı bir şüpheli. Önünde engeller olsa yaşayacakları zor olsa da insan kendi yaşamı için elinden geleni yapmalı diye düşünüyorum. Size bol şans diliyorum yavrum. Bahtınız açık olsun.
Bugün 10 Kasım bizim Atamızın ölüm yıl dönümü... Nurlar içinde uyusun, ruhu şad olsun. Ona biz kadınların hayatına kattıkları için BİN KAT minnettarız.
Sevgiler sevgili okurlarıma...
Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.
İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com
YORUMLAR