Evliliğimde çok mutsuzum!

Merhaba Yeşim hanım,

Ben evli ve 2 çocuk annesiyim. Evliliğimde çok mutsuzum. Evlendiğimizden beri eşimden hiç ilgi ve sevgi görmedim. Hiç ortak noktamız olmadı. Beraber bir şeyler yapmayız. İsteklerimiz, hayata bakış açımız çok farklı. Onunlayken hiç keyifli değilim. Sadece yatakta var olan bir eş, bu da bana kendimi hayat kadını gibi hissettiriyor. Çalışmaz, yokluk çekiyoruz, evde onun bir baba bir koca olarak yapması gereken sorumlulukları yerine getirmez. Ağzı bozuktur, hep küfreder, kavga anında ağzının ayarı yoktur, çok kırıcı olur. Bir eş olarak yanımda olması gerektiği yerlerde yanımda olmadı. Beni çok yanlız bırakıyor. Çocuklarım hasta olur, hastaneye gelmez. Bana çok yalan söyler, yalan karekterinde var. Ailesine, arkadaşlarına girdiği her ortamda benden bahseder. Evliliğin ilk yıllarında bana defalarca şiddet uyguladı. Boşanmak istiyorum ama ekonomik özgürlüğüm yok. Ailem de boşanmama karşı çıkıyor. Artık yaşayan bir ölü haline geldim. Ne yapmam lazım?

Yeşim Tijen'in cevabı:

Şiir şiir olalı böyle şiirsizlik görmemişti.

Didem Madak ile başladık yine sevgili okurlar. Hepinize İstanbul'dan merhabalar olsun. Siz hiç böylesi sevgisiz, ilgisiz, şefkatsiz bir evlilik gördünüz mü? Kadıncağızın kocası olacak adam resmen vampir gibi kanını emmiş. Evliliğin içinde sevginin s'si şefkatin ş'si yok ama evliler, sonuç ne? Tükenmiş bir kadın, ziyan olacak hayatlar...

Orada bir kadın vardı; geçmişte, gerilerde kalmış, unutulmuş, unutturulmuş bir kadın. Siz o umutları, hayalleri olan kadını hatırlıyor musunuz yavrum? O kadın siz olmalısınız. Hayalleriniz, umutlarınız vardı. Herhalde gerçekten şimdiki gibi umutsuz bir kadın değildiniz. Böylesi yapayalnız, kendini ölü gibi hisseden bir kadın hiç değildiniz. Evlilikle ilgili hayalinizde sorumsuz bir eş yoktu. Şiddet göreceğiniz, yalanlar işiteceğiniz, maddi sıkıntılar içinde kalacağınız bir evlilik hayaliniz yoktu tabii ki. Bu kadar olumsuzluğun üzerine sizi sadece yatakta hatırlayan, kendinizi hayat kadını gibi hissedeceğiniz bir eşin hayali hele hiç yoktu. Bir erkeğin eşine böyle yaklaşımı iğrenç, tiksindirici. Görünen o ki eşiniz hayatınıza olumsuzluklardan başka hiçbir şey katmamış. Oysa evlilik bu değil, böyle olmamalı. Bu kadar olumsuzluklarla yaşanmamalı. Üzüldüm inanın çok üzüldüm.

Ama üzülmek neye fayda eder? Çözüm lazım. Eğer kocada iş yoksa kadında iş olmalı yavrum. Çocuklarınız ve siz bu sefalet içinde yaşamamalısınız. Bu yokluklarla olan imtihanınız bir an önce bitmeli. İnsan yaşanan maddi zorluklara sevgili, şefkatli, güzel ahlaklı bir kocanın hatırına dayanabilir, katlanabilir ama bu bahsettiğim güzel ahlak, sevgi de yoksa ne diye çekeceksiniz? Neyin hatırına bu adamın eziyetlerine katlanacaksınız? Hiçbir şeye katlanmak zorunda değilsiniz. Yarın bir gün size ne yapacağı belli olmayan bir adam ile beraber olduğunuzun az çok farkındasınız. Kendinizi bile bile bu ateşin içinde tutamazsınız. Bir an önce bu konuda kararlı adımlar atmak, kendinizi bu ümitsiz halinizden çıkarmakla yükümlüsünüz. Bu çıkarmak da ah vah diye kendine çocuklarına acımakla olmaz. Bu dehlizden çıkacağınız adım atmak ile çözümler üretmek ile olur. Önce bu ruh halinizden çıkmalısınız. Uyanmalısınız, dirilmelisiniz güzel kızım. Kimse sizi gelip kurtarmaz. Aileniz bile sizin hayatınızı göz göre göre seyrediyorken, kurtarıcı beklemeyeceksiniz. Kurtarıcı siz olacaksınız aklınız, sorgulamalarınızla... Kendinizi bu sorgularınız ve verdiğiniz cevaplarla bu adımı atarsam, bu adımın sonunda ne yaşayabilirim, atmazsam neler yaşayabilirim gibi gibi her şeyi düşünerek, hesaplayarak sorgulayarak hayatınızda çözümlere ulaşacaksınız. Ben her zaman boşanmak isteyen kadının yerinin anne babasının yanı olduğuna inanırım. Onlardan ötesi bana yeterince güvenli gelmez. Bu geçiş dönemini onu doğru yönlendirecek kişilerin yanında geçirmesi gerekiyor ama aileniz sizin boşanmanızı istemiyor çünkü hayatlarında sorun istemiyorlar. Boşanıp yanlarına gelmeniz hem boşanmış bir kadın olmanızdan hem üç kişi olarak yanlarına gelmiş olmanızdan dolayı onlar için maddi manevi sorun olacaktır. Bu gözle size baktıklarından sizi yanlarında istemiyorlardır. Burada bu kararı verecek olan onlar değil sizsiniz. Siz sizden uzaklaşmışsınız. Çocuklarınız küçük olsa bile her şeyi anlayacak yaştalar. Açlıkla yoklukla size gösterilen şiddeti gördüklerinden yaşama onlar da korkularla bakıyorlardır. Bu durumlara aileniz seyirci kalabilir ama siz kalamazsınız, baş kaldırmak zorundasınız. Siz kendinizi de o çocuklarınızı da düşünecek olan tek kişisiniz. Öyleyse bu boşanma adımı için ailenizden başlayacaksınız. Ailenize gidin isterseniz numaradan da olsa ayılıp bayılın (rolunuzu iyi oynayın); yaşadığınız sıkıntıları, ruh halinizi, çektiklerinizi onlara anlatın ve yanlarına çocuklarınızla gelmekte kararlı olduğunuzu hissettirin. Oralı olmuyorlar mı bir, ik, üç bu şekilde ailenizi sıkıştırmaya devam edin. Baktınız bu kadar lafa, söze onlardan yana umut yok. O zaman tek çare kalıyor okulların kapanma zamanına denk getirerek Kadese (kadın sığınma evine) başvurun. Her yerde var diye biliyorum. Siz nerede yaşıyorsunuz bilemiyorum ama heralde en azından illerde vardır. Bunu öğrenmek zor değil, öğrenebilirsiniz. Okul bitiş zamanına denk getirince çocukların okula gitmesi gerekmeyeceğinden bu süreçte kadın sığınma evinde biraz kendinizi toplarsınız. Bu süreci bir nekahat dönemi olarak yaşarsınız. Ne yemek yapacağım? Çocuklarıma ne yedireceğim? Ay dayak atar mı, onu dersem kızar mı, kira derdi, elektirik faturası, su faturası, ısınma derdini düşünmeyince normal düşünmeye mutlaka geçeceksinizdir. Bu süreçte geleceğinizle ilgili adımlar atacağınız yönlendirmeler, fırsatlar oluşacaktır. Hepsini sorgulayın kimseye birden güvenmeyin. Sözlerle örtüşen davranışları olan insanlara güven duyun. Çocuklarınızı asla kimseye emanet etmeyin. Onlarla beraber yaşamda yol alın. Bunlar tabii kolay şeyler değil ama olmayacak şeyler değil. En azından kocanızla yaşadığınız umutsuzluğu, mustsuzluğu yaşamayacaksınız. Hayal kurabileceksiniz, gelecekten yana ümit edebileceksiniz. Çok mu hayalci gidiyorum? Hayır değil. Kadın yeterki istesin işe de, kalacak eve de ulaşır. Kadın gecekonduyu bile ruhuyla, hayal gücüyle saraya çevirebilir. Kadın güçlüdür. Çocukları olan kadın iki kat güçlüdür. Çocukları kadının gücüne çarpan etkisi yapar. Tabii aklını doğru kullanırsa. Başkaca neler yapılabilir? Belediyelere, kaymakamlara giderek durumunu anlatabilir, iş ve yardım isteyebilirsiniz. Bu kadar belediyeler, sosyal yardımdan bahsediyorlar. Bu yardımlardan faydalananlardan biri de o olabilir. Ağlamayana meme vermezler denmiyor mu. Siz de kaymakamlığa, belediyedeki yetkililere ağlayın sonra kendi yolunuzu mutlaka bulacaksınızdır. Sakın olumsuzluklar yaşarsanız yılmayın mutlaka su akar yol bulur denir ya siz de doğru düşünür, doğru adımlar atarsanız mutlaka selamete ulaşırsınız. Azıcık aşım kaygısız başım demek bile ne büyük nimet ve siz çok gençsiniz yavrum. Azmederseniz, kendinizi yetiştirirseniz hayatın acıları gibi güzellikleri de olduğunu göreceksiniz. Gamsız aileniz de sizin adımlarınızı gördükçe bir yerde artık sizin yanınızda olmak zorunda kalacaktır diye düşünüyorum. Size tavsiyem o eski sizi hatırlamalısınız. Azıcık biraz hatırlıyorsunuz hani çocuklarınızla oynayan, gülen, mutlu olan kadındınız ya gerçekler sizi çarpana kadar böylesi güzel bir kadın ve anneydiniz. O hayatla ilgili ümitleri olan kadını geri getirebilirsiniz yavrum. Bu sadece sizin elinizde. Bu ümitlerin önündeki engel eşiniz. Boşanın yavrum. Çocuklarınızın ve kendinizin hayatını eşiniz gibi kişiliksiz bir adam için ziyan etmeyin. Üç birden büyük tür bunun farkında olun. Korkunun ecele faydası yoksa hayattan yaşanacaklardan korkup sinmeninde alemi yok değil mi? Akılla hareket ederseniz bu halinizden daha iyi olacağı kesindir. Dualarım, kalbim siz ve çocuklarınızla olacak yavrum.

Sevgiler sevgili okurlarıma...

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com