Giriş: 16 Temmuz 2024 Salı

Babam narsist

Merhaba Yeşim Hanım ben önceden de size yazmıştım. Benim sindirim sistemi hastalığım var ve bunun için uzun süredir ilaç kullanıyorum. Babam hiçbir şekilde hastaneye gitmeme veya tedavi olmamı istemedi hatta beni okuldan almaya da çalıştı okumamı da istemedi. Babam narsist ve kendi kölesi olmamızı istiyor. Ben varlık içinde bir hayat da yaşamadım. Aksine birçok fakir denilen kişilerden daha kötü şartlar altında büyüdüm. Sürekli evde şiddetli geçimsizlik oluyor her defasında yapıcı taraf ben olmaya çalıştım şimdi bile yaşım çocuk sayılıyor. Darp raporu bile aldım yakın zamanda uzaklaştırma kararı da almak istiyorum. Konuşmalar olsun davranışlar olsun o kadar aşağılık ve varoşça ki anlatmak bile istemiyorum. Ve çevreye kendilerini çok iyi gösteriyorlar hatta ben depresyondaymışım psikolojik sorunlarım varmış gibi davranıyorlar. Zorla akıl hastanesine kapatmaya çalışıyorlar böyle bir rezillik… Aklı başımda sessiz sakin biri olmama rağmen. Tek yapmak istediğim neresi olursa olsun buradan defolup gitmek herhangi kayda değer bir bağım yok, olsun da istemiyorum. Bana gereksiz yük oluyorlar ve hastalıklı düşüncelerini dayatmaya çalışıyorlar. Böyle bir ortamda kaldıkça sağlıklı biri bile hasta olur şaka gibi. Maalesef günümüz şartlarına baktığımızda ne polis ilgileniyor ne de başka bir kurum. İşe girip çalışsam hâlâ iyileşemedim ayılıp bayılıyorum. Birine gitsem susturmaya çalışıyor ki insanlar da böyle durumda faydalanmaya çalışıyor. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum okulu bitirsem bile iş bulma sorunu oluyor veya peşime takılmayacaklarını garanti edemiyorum. Gerçekten ama gerçekten hiç kimsem yok insanlarla normalde de pek konuşma fırsatım olmuyor veya şansım. Aile içi adında bunca başta psikolojik şiddet olması dışında her türden ruh ve beden sağlığına zarar veren bir yerde kalmak istemiyorum. Ne yapmam gerekiyor gerçekten hiçbir güvencem yok. Yardımcı olur musunuz teşekkürler şimdiden.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar; bir kişi çocuk sayılıyorum dediği yaşta ailesini bu kadar küçümsememelidir çünkü onların gerçeğini yani nedenlerini niçinlerini anlayacak yaş ve olgunlukta değildir. Ailenizin derdi değil; umudu, gururu olmaya çalışın yavrum. Yazdıklarınız düşündürücü, üzücü. Bir aile kızını neden akıl hastanesine kapatmak istesin yavrum çok garip değil mi? Hiçbir aile sebepsiz yere böyle bir şeyi düşünmez ailenizi çaresiz bırakmış olabilir misiniz? Çünkü evlat çok tatlı ve değerlidir. Şayet çok büyük sorunlar yaşıyor ve bu sorunları çözemiyorlarsa böyle üzücü çözümleri düşünmek zorunda kalabilir aileler. Siz sağlıklı düşünemiyor, davranamıyor, ailenize sorunlar çıkarıyor olabilir misiniz? Sizin yaşlarınızda aile birden önemini yitirir, arkadaş çevresi her şey olmaya başlar… Bir de şimdi sosyal medya var. İnsanların yaşamlarını görüp görüp şaşırtıyordur siz yaştakileri… Büyükleri şaşırtmıyor mu? Büyükleri de şaşırtıyor. Derken insanın kafası karışıyor, yanlışlara düşebiliyor, kendini hayatını kaybetmeye başlayabiliyor. Ailenizden önce dönüp bir kendinize, yapıklarınıza kopmak üzere olduğunuz ailenize bakmalısınız. “Ailemin bana karşı olan olumsuz tutumlarına ben neden olmuş olabilir miyim?” diye sormalı ve dürüstçe cevabını kendinize vermelisiniz. Dürüstçe cevap verebilecek misiniz? İşte sizin düğüm bu dürüstlükle çözülebilir; iyiye, güzele, doğruya evirilebilirsiniz. Diğer şık siz yazdıklarınızın hepsinde haklısınız. Aileniz çok kötü bir aile, siz de böyle bir aileyle yaşamak istemiyorsunuz diyelim... Bu ergen yaşlarınızda, bu kadar kötülüğün cirit attığı dünyada kız çocuğu olarak başınıza bir şey gelmeden kendinize güzel bir hayat kurabileceğinizi mi düşünüyorsunuz? Bunlar güzel hayaller yavrum… Sadece hayal, öyle bir dünya yoktu şimdiyse imkânsızlaştı.

Önce bir kendinizi oluşturun, kendinizi ortaya çıkarın ondan sonra zaten her şey kendiliğinden gelişecektir. Eğer gerçekten ailenizden haksız yere şiddet, küfürler duyuyor ve onlardan farklı biri olmak istiyorsanız şiddet ve küfür sizin yolunuzu kapatamaz. Evet, üzücü, yıpratıcı olur ama aynı zamanda sizi harekete geçirecek kamçı olabilir. Bunun için kararlı, azimli olmalı, kendinize emek vermelisiniz. Bedavadan güzel hayat yok; kendinizi eğiterek, geliştirerek ve mutlaka eğitim hayatınızı tamamlayarak hayatın içinde ilerleyeceksiniz. Kavgadan, kargaşadan uzak duracaksınız. Susmayı, dinlemeyi öğrenmelisiniz. Aileniz sizin istediğiniz gibi bir aile olmayabilir, herkes şahane ailelerde büyüyemiyor maalesef. Şiddet görmek, küfürler duymak bunlar insanın ruhsal dengesini muhakkak bozar ama insan kendi kendinin umududur, ailesinden daha ileri bir hayatı oluşturabilir. Hayat bunun örnekleriyle dolu. Size masal anlatmıyorum hayatın gerçeklerini yazıyorum. Bir gerçeği de siz yazdırın.

Ah bir bilseniz siz gençler nelere kadirsiniz… Aklınız, kalbiniz, gençliğiniz nelere kadir yavrum ama bazılarınız bilmiyorsunuz birçok şeyi farklı algılayıp üzülebiliyor, hayata umutsuzca bakarak ümitsizliğe kapılabiliyorsunuz. Bakın ben size söylüyorum: Hayatınız, geleceğiniz sizin elinizde emeğinizde sakın ümitsizliğe kapılmayın aksine ümitle bakın Evet belki sıkıntılı bir ailede büyüyorsunuz bazen aileler kendi sorunlarından çocuklarını da sorunlu hale getirebiliyorlar ama İnsan o yaşadıklarını yaşamın içinde öğütür yavrum. İnsanlar neleri unutuyor siz de güzel günlere erişince ailenizin bu tutumlarını unutursunuz. Onları hoş görmeye, af etmeye çalışın. Bazı yaptıklarını, size hoş gözükmeyen davranışlarını görmemeye, duymamaya çalışın. Hedeflerinize odaklanın. Ailenizin olumsuzluklarına odaklanmayın, yaşam bazı insanlar için gerçekten zor… Ülkemizde yaşanan enflasyon nedeniyle hayat çok fazla zorlaştı, siz olumsuz davranışlar sergileyerek ailenizin hayatını daha fazla zorlaştırmamalısınız. Destek olmalısınız, köstek olmamalısınız. Ailenizden varoş diye söz etmeniz hiç hoş değil yavrum, onları bu kadar küçümsemelisiniz. Aile olmak iyisiyle kötüsüyle birbirine sahip olmak demektir. Siz ailenize sahip çıkmıyorsunuz. Ya kendi kendinize sahip misiniz? Düzgün bir arkadaş çevreniz var mı? Ne gelirse sizin yaşlarınızda insanın başına işte o yanlış arkadaş çevresinden gelir. Arkadaşlarınız konusunda dikkatli olmalısınız. Hayatı düzgün olmayan, yanlış yerlerde gezen, yanlış çevresi olan kişilerden uzak durmalısınız. Sizin umudunuz sizsiniz. “Ha ha ha! hi hi hi!”lerle hayatı tiye aldığınız insanlar değil. İnsan büyürken kendi kendinin umudu her şeyi olduğunu bilemiyor, sonra sonra anlıyor başkalarından önce kendisini çözmesi gerektiğini. O yüzden de size önce kendinizi çözmeye çalışın yavrum diyeceğim.

Sağlık sorunlarınız için hastaneye gidebilirsiniz. Anneniz de mi size yardımcı olmuyor? Siz kendiniz hastaneye giderseniz acil kısmına eminim sizinle ilgilenecek bir doktor olacaktır. Biraz girişken olun, sorunlu biri olarak kimseye kendinizi göstermemeye çalışın. Önce sağlığınızla ilgili problemi çözün sonra geleceğinizle ilgili adımlarınıza yönelin. İnsan adım atmaya başlayınca yürür ya siz de akılla düşünerek hareket etmeye başlayınca hayatınız yoluna girmeye başlayacaktır. Yeter ki adım atmaya başlayın yavrum. Bir çocuk için en güvenli yer evidir yavrum. Benim kadar her şeye umutla bakan biri size bunu söylüyorsa anlayın dışardaki hayatın ne kadar acımasız olabileceğini ve kendinize çeki düzen vermeye başlayın güzel kızım. Siz kendinize çeki düzen vermeye başlayınca bu ailenizin hayatını da olumlu şekilde sirayet edecektir. Neden başta kendinizin sonra ailenizin umudu olmayasınız? Yazımın sonuna sizin için bir şiirimi koydum. Umarım anlayabilir ve hayatınızda uygulayabilirsiniz.

Sen Çiz Renklerini

Sana nasıl şükretmem Allah’ım

Öyle bir dünya verdin ki bana

Sen çiz dedin renklerini

Bilemedim ilk koyuydu renklerim

Yıllar sürdü renkleri keşfedişim

Şimdi yeşildir mavidir benim rengim

Siyahı sadece gözlerime sürmelerim

Pembeyi hayallerimde kullandım

Umutlarımsa hep beyazda

Kabuslarım da oldu

Korkarak uyandığım