"Bir daha gelmelerini istemiyorum" desem...

Yeşim Hanım merhaba, eşimin ailesi her şeyimize karışıyor. Kendime ya da eşime bir şey alayım ya da eve yeni bir eşya alalım “Ne gerek var?” diyorlar ya da sürekli eleştiriyorlar. Onun kenarı bunun köşesi keşke şöyle alsaymışsınız falan diye ve benim sinirimi tepeme çıkarıyorlar. Eşim de sanki hiçbir şey söylenmiyormuş gibi duymuyor hiçbir şeyi. Ben bu sefer iyice sinirleniyorum. Kendi kendime düşündüm eşimin ailesini kabul etmeyeceğim eve. Madem çok biliyorlar kendi evlerinde otursunlar. Sizce yanlış mı düşünüyorum? Eşime de sinir oluyorum insan açar ağzını iki kelime söyler ama yok oturuyor oturduğu yerde sanki sinek vızıldıyor gibi. Yemek yapıyorum tuzlu olmuş, tatlı yapıyorum şekeri fazla olmuş, çay koyuyorum açık olmuş/demli olmuş. Hiçbir şeyi beğenmiyorlar madem öyle gitsinler kızlarının evinde misafirlik yapsınlar. Sizce bir daha gelmelerini istemiyorum desem eşime çok büyük sorun olur mu? Sonuçta kendi de duyuyor bu konuşmaları. Bu arada 2,5 yıllık evliyiz ve çocuğumuz yok henüz.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar; bizlere küçükken “Taş atana ekmek at”, “İyilik yap denize at, balık bilmezse hâlik bilir” sözlerini şiar edinerek yaşamamızı öğütlerlerdi. Şahsen kendi adıma bunu elimden geldiğince hayatımda uygulamaya çalıştım ama insanın da bir sınırı vardır. Hep de taş atana ekmek atamaz ki… Bu sözler kişiye iyiliği, güzelliği empoze etse de insanın bir sınırı var ve olmalı. Hep ekmek atmamalı gerektiğinde sesini çıkarmalı. Bu çağ bu kadar iyi niyeti maalesef kaldıramıyor. Hep çağa laf vuruyorum aslında çağı bu hale getiren kendini bilmeyen düşüncesizce davranan, iyi niyetten uzak “ben ben” diye yaşayan fazla egolu insanlardır. Öyle ki pazarda akıl satılıyormuş işte herkes kendi tezgahındaki aklı ballandıra ballandıra övüyormuş ama kimse gidip başka bir aklı satın almamış, herkes kendi aklını en iyi akıl olarak görmüş. Şimdi sizin ki de böyle bir şey… Eşinizin her şeyi en iyi bilen bilirkişi ailesi olarak sizi sürekli eleştirmesi hiç hoş değil; haklı olarak kırılır, üzülür ve bu insanlardan uzaklaşırsınız. Sizin güzel huyunuzu tüm iyi niyetinizi bu yaklaşımlarıyla bozabilirler siz de bu sefer karşınızdaki bu düşüncesiz kişiyi eleştirecek yanlarıyla vurmak zorunda kalırsınız. Böylece ilişkiniz bozulmaya başlar, mümkün olduğunca bu kişiyle bir arada olmamaya çalışırsınız ya da en sonunda ilişkinizi kesersiniz bu da bir çözümdür. Eleştiriye onun hatalarını bularak cevap verirseniz onunla sesli bir savaşa girersiniz. Oysa böyle bir durumu yaşamak istemezsiniz. Huzurunuzu hepten kaçırırsınız yavrum.

Bu durumdaki kişilerin aile ve çevresinin etkileriyle bu tarz birine dönüştüklerini düşünüyorum fazla sensin diye büyütülmek ya “Ben neymişim! Her şeyi eni iyi ben bilirim”le kişiye eleştiri hakkını kendinde görmesine neden oluyor ya da fazla eleştirile eleştirile büyütülmekle kişide eleştirerek yaşamın içinde var olunacağını öğreniyor aslında bu şekilde de mutsuz biri olarak yaşamayı seçiyor. Bu kişilerin sürekli eleştirisel yaklaşımına “Ne yapmalısınız?”a gelirsem bir gün artık zorla gülümsemeye çalışmamalı artık kesin tavrınızı koymalısınız “Anne ben artık eleştiri duymak istemiyorum. Kırılıyor, üzülüyorum. Lütfen beni eleştirmeyin, bundan rahastsız oluyorum” diyerek bu eleştirileri kesebilirsiniz. Hoşuna gitmeyecektir ama koyduğunuz sınırı görecek ve ona göre davranmak zorunda kalacaktır.

Eşinizin tutumuna gelirsem… Bunca yıllık ailesi ne yapsın huylarını biliyordur, kanıksamıştır. Sizin haklarından geleceğinize güveni tam olabilir mi yavrum? Taş atana ekmek her zaman atamasanız da sınırlarınızı hissettirerek bu insanları idare yoluna gidin yavrum. Baktınız sizi hala sinirlendiriyorlar o zaman bir Çin Seddi diker hepsini kendinizden uzak tutarsınız. Eşinizin ailesiyle görüşmesi kaydıyla…

Sevgiler sevgili okurlarıma…

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com