Bu iş nasıl tatlıya bağlanır?

Merhaba Yeşim Hanım; hayatımın en büyük şokunu yaşadım ve ne yapacağımı bilemez haldeyim. Ben 51 yaşında, muhafazakâr değerlere bağlı, ailesini her şeyin üstünde tutan bir anneyim. Eşimle birlikte çocuklarımızı en iyi şekilde yetiştirmek için yıllardır emek verdik. Büyük oğlumuz 24 yaşında üniversite mezunu, aklı başında, sorumluluk sahibi bir çocuktu. En azından biz öyle sanıyorduk… Olay geçen hafta patlak verdi. Sabah erken saatlerde telefonum çaldı oğlum beni aradı ve sakin bir sesle “Anne ben evlendim hayırlı olsun” dedi. Kanım dondu. Ne diyorsun sen? Bu nasıl olur? diye bağırmaya başladım ama o çoktan olanlar olmuştu. Meğer bir süredir görüştüğü bir kız varmış. Bize pek bahsetmemişti sadece birkaç kez lafını geçirmişti. Çok iyi, ahlaklı bir kız olduğunu söylemişti. Ancak kızın ailesi bu ilişkiye kesinlikle karşıymış hatta onu başka biriyle evlendirmeye çalışıyorlarmış. Çaresiz kalan çocuklar son çareyi kaçmakta bulmuşlar. Yeşim Hanım şu an iki aile de birbirine girmiş durumda. Kızın ailesi bizi suçluyor, kızlarını elimizden almak istiyor. Babası tehditler savuruyor. Kızı polise götürüp şikayetçi olacağını söylüyor. Bizim ailemizde de büyük bir kriz yaşanıyor. Eşim öfkesinden deliye döndü. “Böyle bir rezilliği kabul etmem. Oğlumu evlatlıktan reddederim” diyor. Ama işin ilginç tarafı oğlum çok mutlu görünüyor. Evlendiği kız da öyle. Kaçırıldığı söylenen kız da kendi isteğiyle gittiğini söylüyor hatta bize mesaj atıp “Ne olur bize destek olun biz sadece sevdik. Günah mı işledik?” diye yalvarıyor. Ne yapacağımı bilemiyorum. Bir yanda ailemin düzeni… Eşimin ailesi duruma çok kızdı. Öte yanda oğlumun mutluluğu. Oğlumu desteklersem ailem, eşim bana sırt çevirir ama karşı çıkarsam oğlumla bağlarım kopabilir. Kız tarafıyla nasıl konuşmalıyız? Bu iş nasıl tatlıya bağlanır? Lütfen akıl verin ailem elimden kayıp gidiyor.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar, size de merhaba sevgili okurum; gençler hata yapabilirler adı üstünde genç onlar. Hayatı bilmiyorlar, anne babalarının ise yaşanmış, deneyimlenmiş, tecrübe edinilmiş elli yıllık yaşamları var. Siz aklıselim davranmak ve doğru adımlar atmak zorundasınız yoksa çocuğunuzu ailenizden uzaklaştırırsınız. Burada da en büyük iş anne olarak önce size düşüyor, toparlayıcı olmalısınız sonra da eşiniz yapıcı olmak durumundadır. Yaşadıklarınızla oldukça sarsılmış olduğunuzu gayet iyi biliyorum. Şimdi her iki aile hem kendi içlerinizde hem birbirinizle kavga halindesiniz. Büyük ihtimal “senin oğlun/senin kızın bu çocuğa sen bu kadar yüz verdin” sözlerini birbirinize fırlatarak olanların sorumluluğundan uzak durmaya çalışsanız da sorumluluk acemi hayat yolcularının değil tabii ki sizlerin. Sizler onlara doğru davranışlarla tümsek yollarda bile düşmeden yürümeyi öğreteceksiniz. Bu da iyi niyetli, ince düşünceli adımlarla mümkün olacaktır. Birbirinize düşman olarak, birbirinizi suçlayarak hiçbir şeyi değiştiremezsiniz. Olayın ilk şoku atlatıldığına göre artık daha salim bir kafayla hareket etmelisiniz. Mühim olan bu yaşananları en az zararla atlatmak değil mi? Öyle olmalı. Eşinizin yaşananlara olan öfkesini siz yumuşatamıyorsanız sizin ve eşinizin ailesinden yardım almalısınız. Bu yardım bakış açısını değiştirebilir. Yaşananlara öfkeyle bakmak farklıdır, sakinleşince bakmak farklıdır. Oğlunuz hata yapmış bile olsa artık olan olmuş, önemli olan bundan sonra doğru adımları atmak. Onunla konuşun, neden böyle bir yola başvurduğunu anlamaya çalışın. Kızın ailesiyle mutlaka bir araya gelmelisiniz. Eşiniz bir baba, evladını ret etmekle sorunu çözemez, sorunu büyütür. Sahip çıkıp bir baba sorumluluğuyla hareket ederse sorunlar çözülmeye başlar. Bu da ancak diğer aileyle iyi bir iletişimin yolunu açmakla olacaktır artık evlatlar dolayısıyla bir aile olduğunuzun farkında olmak, ona göre davranmak zorundasınız. En iyisi savaş baltalarını bırakmak, iyi ilişkiler oluşturmaya çalışmak olmalı sevgili okurum. İlk adım güvendiğiniz, ağırlığı olan, sözü dinlenen birinin ara bulucuğuyla ortalığı sakinleştirme yolunda adım atmak olmalıdır. Bu adım başka adımlara kapı açacaktır sonuçta kız tarafı da kızlarının nasıl bir aileye gelin gittiğini, nasıl bir gençle evlendiğini öğrenmek isteyecektir. Bu arabulma aşamasından sonra sanki kız isteyecek gibi çikolatanızı alıp bu aileyi ziyarete gitmenizi öneririm. Bu ziyaret aşamasında ani tepkiler vermemeniz gerektiğini, kız tarafının naz tarafı olduğunu, evlenmiş olsalar da unutmayın derim. Sizlerin bu yaklaşımı onların gözünden kaçmayacaktır, sizler bu yaşananları konuştuktan sonra bir de iki gencin bugün önemsiz detay olarak umursamadıkları, gelininizin sonrasında içinde kocaman bir ukde olacak olan ufak ya da büyük bir törenle bu gençlere gelinlik damatlık giydirerek yaşananları tatlıya bağlayabilmelisiniz. Hem gençlerle hem iki aile arasındaki ilişkiyi ne kadar güzel onarırsanız o kadar huzurlu olursunuz yoksa bu alelacele yapılan evlilikten hepinize “keşke”ler kalabilir. Evet, sevgili okurum; ilk öfkeler, kızgınlıklar atlatıldığına göre sıra kalpleriniz ve akıllarınızın elele vererek birlikte hareket etme zamanı gelmiş diye görüyorum. Arayı fazla da uzatmadan iyi niyetli adımlarınızı atmanızı öneriyorum. Gençlere mutluluklar diliyorum.

Sevgiler sevgili okurlarıma…

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres:yesimilehayatbilgisi@gmail.com